Όταν κανείς εγκαταλείπει την Αθήνα και
αποφασίζει να μετακομίσει στο χωριό, τότε αρχίζει να αντιλαμβάνεται πράγματα τα
οποία δεν είχαν καμία απολύτως αξία εκεί που κάποτε ζούσε. Έτσι ακριβώς ένιωσα
κι εγώ όταν ήρθα να μείνω στο Αθαμάνιο Άρτας (Ναι αυτό του
πρωθυπουργού!)
Τι να πρωτοπεί κανείς για το Φθινόπωρο στο
χωριό; Για τις ζεστές αποχρώσεις του κόκκινου, του πορτοκαλί και του κίτρινου
που σε πλημμυρίζουν πανέμορφα συναισθήματα; για τα γάργαρα νερά που τρέχουν απο
παντού και σχηματίζουν ρυάκια σε κάθε γωνία; για τις σταγόνες βροχής που πέφτουν
ρυθμικά το βράδυ επάνω στο παραθύρι και σε αποκοιμίζουν γλυκά; Τι να σας
πρωτοπεριγράψω;
Καταρχάς για εμάς εδώ στα Αθαμανικά όρη το
Φθινόπωρο αρχίζει η συγκομιδή των πιο νόστιμων και υγιεινών τροφών που μπορεί
κανείς να συναντήσει. Ξεκινάμε με τα κάστανα, τις ζαμπέλες, τα καρύδια, τα
ρόδια, τα κραμπολάχανα, τα κουνουπίδια, τα άγρια χόρτα, τα κράνα, τα άγρια
μανιτάρια (προσοχή μόνο για γνώστες του είδους). Τα κυνήγια και τα καζάνια με
τα τσίπουρα σιγοβράζουν, τα τζάκια ανάβουν και ο θεός έπλασε τα Τζουμέρκα φίλοι
μου!
Φυσικά όπως όλοι οι Παράδεισοι έτσι κι αυτός
χρειάζεται τον Αδάμ και την Εύα του για να τα χαρούν, βέβαια η Εύα έκανε τρομερά
λάθη όταν απαρνήθηκε τον παράδεισο της για ένα ζουμερό μήλο. Τα λέω αυτά γιατί
συνήθως οι γυναίκες είναι αυτές που γκρινιάζουν όταν αναγκάζονται να μείνουν στο
χωριό, τα αγόρια ξέρουν να το απολαμβάνουν.
Αλλά βρε κορίτσια ανοίξτε τα μάτια σας και
δείτε τους θησαυρούς που απλώνονται γύρω σας, πάρτε τους στα χέρια σας και από
ακατέργαστες πέτρες φτιάξτε τις διαμάντια στο λαιμό σας να φοράτε! Οι θησαυροί
των Αθαμάνων περιμένουν να τους ανακαλύψετε, να τους αξιοποιήσετε και θα σας
προσφέρουν όσα δε σας πρόσφερε καμία μεγαλούπολη μέχρι σήμερα!
Παρεπιπτόντως αν βρεθείτε στα ορεινά της
Άρτας το Φθινόπωρο μην παραλείψετε να πάτε στη γιορτή κάστανου και τσίπουρου
στην πλατεία της Ροδαυγής και στη γιορτή Κρασιού στο Ζεύκι του Βαθύκαμπου που
πραγματοποιούνται φέτος για τρίτη χρονιά, αξιοποιούν και προωθούν την ντόπια
παραγωγή και αξίζουν πραγματικά μία επίσκεψη!
Της Έλιας
Στασινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου