Ομοιότητες, πολλές ομοιότητες…

Γράφει ο Κίτσος ο Αθαμάνας

Μέρες που έρχονται. Το 21 και η αλήθεια

Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί

εθνικό ό,τι είναι αληθινό.

Διονύσιος Σολωμός

ΟΘΩΝ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Θεωρήσαντες ότι η ημέρα της 25 Μαρτίου, λαμπρά καθ' εαυτήν εις πάντα Έλληνα διά την εν εαυτή τελουμένην εορτήν του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι προσέτι λαμπρά και χαρμόσυνος διά την κατ' αυτήν την ημέραν έναρξιν του υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνος του Ελληνικού Έθνους, καθιερούμεν την ημέραν ταύτην εις το διηνεκές ως ημέραν ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΟΡΤΗΣ.

Εν Αθήναις τη 15η Μαρτίου 1838

ΟΘΩΝ

Ο επί των εκκλησιαστικών κτλ.

Γραμματεύς της Επικρατείας

Γ. ΓΛΑΡΑΚΗΣ

Το περίφημο διάταγμα με το οποίο καθιερώθηκε ως εθνική εορτή η 25^η Μαρτίου.

Έως τότε, (μέχρι την έκδοση του διατάγματος αυτού, στις 15.3.1838), η Εθνική Γιορτή είχε καθιερωθεί να γιορτάζεται την Πρωτοχρονιά, σε ανάμνηση της 1ης Γενάρη, που η Α' Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου την 1.1.1822 κήρυξε επίσημα και πανελλαδικά την Εθνική Ανεξαρτησία της Ελλάδος και συνέταξε το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα και το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα. Ο Όθωνας, όμως, για να κόψει κάθε δεσμό με την Α' Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου, που ψήφισε πολίτευμα δημοκρατικό, με την αντιδραστική αυλή του και το δεσποτικό καθεστώς του, κατάργησε την Πρωτοχρονιά ως ημέρα Εθνικής Γιορτής και με το διάταγμά του αυτό την μετέθεσε στις 25 Μάρτη. Έτσι, ταυτίζοντας την Εθνική Γιορτή με τη γιορτή του Ευαγγελισμού της «Υπεραγίας Θεοτόκου», «η Εθνική Γιορτή έχανε τον πολιτικό, επαναστατικό χαρακτήρα της και έπαιρνε θρησκευτική απόχρωση». Σε λίγες μέρες από την έκδοση αυτού του διατάγματος, γιορτάστηκε η Εθνική Γιορτή με μεγάλη επισημότητα στις 25 Μάρτη, για να γράψει την επομένη ημέρα, στις 26.3.1838, η εφημερίδα «Αθηνά»: «Και πόσην επισημότητα δεν ήθελε δόσει η εορτή αυτή εις την Ελλάδα, αν μαζί με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου επανηγυρίζετο και η καθίδρυσις του Συντάγματος, η στερέωσις της Ελευθερίας μας αυτής».

Άσχετα απ’ όλα αυτά, πότε και πώς καθιερώθηκε η 25^η Μαρτίου ως εθνική γιορτή τούτο μόνο να ξέρουμε:

«Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμε την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, πυροτοθήκες μας, τα μαγαζιά μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την εδική μας, την τούρκικη δύναμη.»

Καλό είναι να τα θυμόμαστε…

Κατά την επανάσταση του 1821, και ειδικότερα τα έτη 1824 και 1825, η Ελλάδα

πήρε δυο δάνεια, ύψους 2.800.000 λιρών.

Ο ελληνικός λαός χρεώθηκε 2.800.000 λίρες και έλαβε 933.887 και οι διάφοροι προστάτες, ξένοι και ντοπιοι έλαβαν 1.866.113.

Και να ήταν μόνο αυτό; Είναι γνωστό ότι για τη μοιρασιά των μετρητών (531.264 λίρες) έγιναν οι δυο εμφύλιοι πόλεμοι.

Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση παρήγγειλε επτά (7) τρίκροτα ατμοκίνητα πολεμικά πλοία (402.603 λίρες). Ειδικός απεσταλμένος της Ελλάδας στην Αμερική ήταν ο Κοντόσταυλος. Ήρθε μόνο ένα. Ο Κοντόσταυλος εξαγοράστηκε με μεγάλα ποσά και τα χρήματα που πήρε από τους Αμερικανούς, για να μην εφαρμόσει εναντίον τους τις ρήτρες της συμφωνίας, τα χρησιμοποίησε για να χτίσει μέγαρο στην Αθήνα, στο σημερινό χώρο της Παλιάς Βουλής, το οποίο και χρησιμοποιήθηκε και σαν ανάκτορο του Όθωνα και που κάηκε αργότερα.

Και η σάτιρα της εποχής αποκαλύπτει τη ρεμούλα:

Ο οίκος σου Κοντόσταυλε,

εκ του μακρόθρεν μοιάζει

τρίκροτον εξ Αμερικής

εξ ου αυτός πηγάζει!

Ομοιότητες… Πολλές ομοιότητες… Η ιστορία σήμερα δεν γράφει γεγονότα. Γράφει ποσά. Τόσα πήρε ο ένας, τόσα ο άλλος… Με εργολαβικά Δίκης που αφορούν… τον Αντιμνημινιακό Αγώνα…Τουτέστιν, «με πορδές δεν βαφονται τα αυγά». Ο Κάλβος το είπε:

   Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
                η ελευθερία. Α. Κάλβος