''Λουξεμβούργο, οι «ενάρετοι» του Μεγάλου Δουκάτου...''. Ένα «προφητικό» άρθρο του αλησμόνητου Ρούσσου Βρανά

Μέρες που είναι, με τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις για τη «μηχανή» φοροδιαφυγής που έχουν στήσει οι αρχές του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, φίλος του Ημεροδρόμου μας «ταχυδρόμησε» την ακόλουθη συνεργασία του. Η υπόθεση είναι λίγο - πολύ γνωστή: Η χώρα που κυβερνούσε ο «εντιμότατος κύριος Γιουνκέρ», νυν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι συνεργός δεκάδων πολυεθνικών κολοσσών στην προσπάθεια τους να γλυτώνουν φόρους αξίας πολλών δισ. ευρώ.

 Από ελληνικής πλευράς εμπλέκονται στη «νομότυπη φοροδιαφυγή»:

•  Η EFG Group, συμφερόντων Λάτση.
•  Η Badcock & Brown με επενδύσεις σε αιολικά πάρκα.
•  Η Weather Investments που ελέγχει τη Wind Hellas.
•  Η Olayan, υποψήφια για την ιδιωτικοποίηση του Αστέρα, με ποσοστό στην Chipita.
•  Η Macquarie Group.

Επίσης οι γνωτές στην Ελλάδα Pepsi, IKEA, AIG, Coach, Deutsche Bank, Abbott Laboratiories, PriceWaterHouseCoopers και άλλες 340 εταιρίες, εμπλέκονται στο «μεγάλο ξέπλυμα».

Ο φίλος αναγνώστης, μας υπενθυμίζει ένα άρθρο που είχε γράψει πριν από περίπου 3 χρόνια ο αείμνηστος αγωνιστής δημοσιογράφος Ρούσσος Βρανάς στη στήλη του στα «Νέα» (δηλαδή στην εφημερίδα που τώρα «έθαψε» την είδηση κατά τον ιδανικότερο τρόπο). Το παραθέτει, και το παραθέτουμε, γιατί αξίζει να ξαναδιαβαστεί, αλλά και τιμητικά στη μνήμη του καλού αυτού γραφιά και εργάτη της ενημέρωσης.

Λουξεμβούργο.

Του Ρούσσου Βρανά

Στα σκοτεινά .. βάθη της Ευρώπης βρίσκεται μια χώρα διεφθαρμένη μέχρι το μεδούλι. Μαύρο χρήμα ξεπλένεται στις τράπεζές της, όπου ο βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ Ιλ είναι γνωστό πως έχει κρύψει δισεκατομμύρια από τον μόχθο του λαού του. Το κατά κεφαλήν εξωτερικό χρέος της χώρας είναι τουλάχιστον εκατό φορές περισσότερο από το αντίστοιχο χρέος των προβληματικών χωρών της ευρωζώνης. Η δημοκρατία της είναι της πλάκας, με έναν κληρονομικό και μη αιρετό αρχηγό κράτους που μπορεί όχι μονάχα να διαλύει τη Βουλή αλλά και να διορίζει μέλη της. Πού βρίσκεται λοιπόν αυτό το καρκίνωμα; Στην Ιβηρική; Στα Απέννινα; Στα Βαλκάνια; Οχι. Στην καρδιά του ευρωπαϊκού χάρτη και ονομάζεται Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου.

Ποδηλάτες

... και πεζοπόροι απολαμβάνουν τα βουκολικά τοπία αυτής της χώρας και τραπεζίτες μετρούν με αγαλλίαση τα θεαματικά πλούτη της. Το Λουξεμβούργο περηφανεύεται για το υψηλότερο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν στον κόσμο: 108.832 δολάρια το 2010. Ομως, το κατά κεφαλήν εξωτερικό χρέος ξεπερνά τα 3,7 εκατομμύρια δολάρια. Κάτι σαν να μην πηγαίνει καλά σε αυτήν τη χώρα. Οι πολίτες της νιώθουν το ίδιο «ευτυχισμένοι» όσο και οι κάτοικοι του σπαραγμένου από τον εμφύλιο πόλεμο Σουδάν (σύμφωνα με τον δείκτη Χάπι Πλάνετ). Το έχουν ρίξει στο τσιγάρο και στο πιοτό. Και ωστόσο δεν παύουν να επαναλαμβάνουν: «Θέλουμε να μείνουμε όπως είμαστε». Ομως, άλλα λέει στο αμερικανικό περιοδικό «Φόρεϊν Πόλισι» ο συγγραφέας Ζορζ Χαουζέμερ, το βιβλίο του οποίου «Πάνω από το νερό» μοιάζει με καθρέφτη του μυστικού κόσμου των τραπεζιτών και της κοινωνίας της χώρας του: «Είμαστε κάπως χαμένοι. Γίναμε μια χώρα εμπόρων και τραπεζιτών και έχουμε χάσει όλα τα άλλα».

Κάτι μεγάλο

...πολύ μεγάλο, θα συμβεί σύντομα σε αυτήν τη χώρα. Μπορεί να μην κάνει τους πολίτες της πιο ευτυχισμένους, αλλά σίγουρα θα κάνει τους τραπεζίτες της πιο πλούσιους. Επειδή εκεί, στο Λουξεμβούργο, θα εγκατασταθεί ένας νέος ευρωπαϊκός οργανισμός που θα μοιάζει με εταιρεία και που θα συγκεντρώνει και θα εκποιεί τα περιουσιακά στοιχεία των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης. Σύμφωνα με γερμανικό σχέδιο, μέρος του οποίου αποκάλυψε η γαλλική εφημερίδα «Λα Τριμπούν», αυτός ο οργανισμός - εταιρεία θα συσταθεί στο πρότυπο της Τρόιχαντ, που διαχειρίστηκε την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας, ξεπουλώντας 8.500 δημόσιες επιχειρήσεις και απολύοντας 2,5 εκατομμύρια εργαζομένους. Πλάι στους τραπεζικούς κωδικούς που κρύβουν τα δισεκατομμύρια του Κιμ Γιονγκ Ιλ, θα προστεθεί και ο κωδικός αυτού του οργανισμού στον οποίο θα κατατίθενται τα έσοδα από την εκποίηση του πλούτου των χωρών.

Τι θα απογίνει

... με το χρέος του Λουξεμβούργου; Τίποτα. «Μπορεί να μην παράγουμε τίποτα, αλλά διαχειριζόμαστε μια τεράστια ποσότητα χρημάτων που είναι για εμάς πακτωλός», λέει στο «Φόρεϊν Πόλισι» ο Λουσιάν Τιλ, πρώην πρόεδρος της Ενωσης Τραπεζιτών. «Οποιον και αν ρωτήσεις εδώ τι επιθυμεί στη ζωή του, αυτός θα σου πει: "Να παραμείνουμε πλούσιοι"». Με τα λεφτά των άλλων.

www.imerodromos.com

www.romiazirou.blogspot.gr