Λαϊκή Συσπείρωση Ζηρού. Με αφορμή τη συζήτηση για τον ΤΟΕΒ Μπόϊδα – Μαυρή.

Από τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του ΤΟΕΒ Μπόϊδα – Μαυρή που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ζηρού, προκύπτουν αβίαστα κάποια συμπεράσματα.

ΠΡΩΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Από τα 22000 στρέμματα περίπου που καλύπτει ο συγκεκριμένος ΤΟΕΒ, το 2009 καλλιεργούνταν τα 10500 περίπου, για να πέσουν το 2014 στα 6300 στρέμματα. Άρα ξεκληρίστηκε ένας σημαντικός αριθμός αγροτών, κυρίως μικρών, τάση η οποία θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Είτε με τη λογική των 10 ευρώ ανά στρέμμα ως τέλος άρδευσης, είτε με τη λογική των 5 ευρώ ανά στρέμμα, οι αγρότες δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να προσθέτουν ένα ακόμα χαράτσι, αυτή τη φορά οι ίδιοι στον εαυτό τους.

ΤΡΙΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: (δεν προκύπτει από τη συζήτηση, αλλά από την πολιτική που εφαρμόζεται) Ο στρατηγικός στόχος της ΕΕ, η απομάκρυνση δηλ. των μικρών και φτωχών αγροτών από την παραγωγή, έχει επιτευχθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος. Απομένει το δεύτερο σκέλος, το πέρασμα της αγροτικής γης, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, στα χέρια μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων.

Η πρόταση διεξόδου

Πιστεύουμε ότι η συρρίκνωση της αγροτικής οικονομίας, η διατροφική εξάρτηση του λαού μας, η οικονομική και κοινωνική ερήμωση της υπαίθρου δεν αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα μας. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση, για να αναπτυχθεί η αγροτική οικονομία σε όφελος του λαού και των μικρομεσαίων αγροτών. Βασικές προϋποθέσεις για αυτή την ανάπτυξη αποτελούν, η σύγκρουση και ανατροπή της ΚΑΠ, η ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ, η αλλαγή της πολιτικής εξουσίας στη χώρα μας.

Βασικά κριτήρια ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας για εμάς αποτελούν η αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, η κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του λαού μας με ασφαλή τρόφιμα, η στήριξη της μεταποιητικής βιομηχανίας, ο σεβασμός της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.

Με βάση αυτά τα κριτήρια η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας αποκτά πρώτη προτεραιότητα με στόχο την αυτάρκεια στα ζωοκομικά προϊόντα. Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας μπορεί να στηριχθεί στις εγχώριες ζωοτροφές αν γίνει ριζική αναδιάρθρωση της φυτικής παραγωγής με αύξηση των κτηνοτροφικών καλλιεργειών.

Παράλληλα με την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας μπορούν να αναπτυχθούν   κλάδοι και καλλιέργειες στις οποίες η χώρα μας έχει συγκριτικά εδαφοκλιματολογικά πλεονεκτήματα όπως η παραγωγή γενετικού και πολλαπλασιαστικού φυτικού υλικού τα οπωροκηπευτικά, ορισμένα βιομηχανικά φυτά κ.α.

Βασικοί φορείς ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας θα είναι οι κοινωνικοποιημένες καθετοποιημένες μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί των μικρομεσαίων αγροτών. Είναι ολοφάνερο ότι ο μικρομεσαίος αγρότης, όσο και να δουλέψει, δεν μπορεί να φτάσει το μειωμένο κόστος παραγωγής του μεγάλου. Λύση για την επιβίωσή του είναι να αποκτήσει τα πλεονεκτήματα της μεγάλης παραγωγής. Αυτό θα γίνει με τη συνεταιριστικοποίηση, δηλαδή την ενοποίηση της μικροϊδιοκτησίας σε μία μεγάλη.

Οι φορείς αυτοί μπορούν να αυξήσουν την παραγωγικότητα της αγροτικής οικονομίας και να μειώσουν δραστικά το κόστος παραγωγής επειδή μπορούν να εξουδετερώσουν τα μειονεκτήματα του μικρού και πολυτεμαχισμένου κλήρου που υπάρχουν σε σημαντικό βαθμό στη χώρα μας. Σε συνδυασμό με την αύξηση των γεωργικών επενδύσεων που έχουν καθηλωθεί από τότε που η χώρα μας μπήκε στην ΕΟΚ μπορούν να αυξήσουν την αγροτική παραγωγή, να περιορίσουν την επιρροή της από διάφορα καιρικά φαινόμενα και να λύσουν το πρόβλημα της διατροφικής εξάρτησης του λαού μας.

Καθοριστικό ρόλο στην ολόπλευρη και ισόρροπη παραγωγή των αγροτικών προϊόντων θα παίζει ο κρατικός λαϊκός τομέας ο οποίος θα σχεδιάζει ολόκληρη την αγροτική πολιτική που θα υλοποιείται από τις κοινωνικοποιημένες αγροτικές επιχειρήσεις, τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, τις κοινωνικοποιημένες μεταποιητικές βιομηχανίες, του δημόσιους αγροτικούς οργανισμούς, ιδρύματα έρευνας και υπηρεσίες και τις κρατικές επιχειρήσεις παραγωγής αγροτικών εφοδίων και μηχανημάτων.

Η μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων θα γίνεται από τις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις ενώ ο ρόλος των παραγωγικών συνεταιρισμών θα αφορά πρώτα και κύρια στην παραγωγή των αγροτικών προϊόντων, στη διαλογή και τυποποίηση ορισμένων αγροτικών προϊόντων και στη μεταποίηση προϊόντων τοπικού χαρακτήρα, μικρής οικονομικής σημασίας.

Η ενοποίηση γης - καλλιεργητικών δραστηριοτήτων σημαίνει χαμηλό κόστος παραγωγής με κρατική επιστημονική και τεχνική στήριξη, για παραγωγή καλών, ποιοτικών, φτηνών προϊόντων για τη λαϊκή οικογένεια. Με εξασφαλισμένη πώληση της παραγωγής, αφού θα υπάρχει η κρατική συγκέντρωση και το εμπόριο.

Είναι άλλη μορφή οργάνωσης της παραγωγής και άλλη εξουσία, του λαού. Είναι ένα ανώτερο ποιοτικά σύστημα για τις διατροφικές ανάγκες του λαού και ο αγρότης δε θα έχει αγωνία για τις καιρικές συνθήκες και τις θεομηνίες ή το πράσινο σκουλήκι στο βαμβάκι ή τον περονόσπορο στο αμπέλι, το δάκο στην ελιά, γιατί θα υπάρχουν ινστιτούτα - στήριγμα στην αγροτική παραγωγή και αποκλειστικά κρατικός φορέας ασφάλισης με όλα τα σύγχρονα μέσα, που θα διαλύει χαλάζια πριν φτάσουν στη γη, θα προστατεύει την παραγωγή.

Δε θα υπάρχει αγωνία για τα φυτοφάρμακα, τις ζωοτροφές, την ενέργεια, πόσο κάνουν τα λιπάσματα κ.ο.κ. Δε θα υπάρχει αγωνία, γιατί η βιομηχανία αγροτικών εφοδίων θα είναι κοινωνικοποιημένη, ούτε αγωνία σε τι τιμή θα πουληθεί το προϊόν, γιατί θα υπάρχει κρατική συγκέντρωση και εμπορία.

Ο αγρότης θα είναι ένας κρίκος σε αυτή την κοινωνικοποιημένη μορφή παραγωγής, που θα δουλεύει σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι, θα έχει μισθό που να μπορεί να ζήσει, με ωράριο, χρόνο ξεκούρασης, δημόσια και δωρεάν και ποιοτική φροντίδα της υγείας του, τη μόρφωση των παιδιών του, παιδικούς σταθμούς, ειδική φροντίδα για τους ηλικιωμένους, διακοπές κάθε χρόνο, αθλητικά και πολιτιστικά κέντρα για τη νεολαία και όλη την οικογένεια δωρεάν. Δε θα είναι πολυτέλεια, όπως ισχύει σήμερα. Αυτή είναι ανάπτυξη υπέρ του λαού.

Δίνουμε, λοιπόν, προοπτική στον καθημερινό αγώνα, όταν στήνουμε μπλόκα, διεκδικώντας φτηνότερο πετρέλαιο, μείωση φορολογίας, να μη σαπίζει η παραγωγή στο χωράφι κ.ά. Οσο ανασυγκροτείται και επανακάμπτει το μαζικό κίνημα, όσο συνδέουμε την οικονομία με την πολιτική, τόσο δυναμώνουμε την προοπτική για την αλλαγή τάξης στην εξουσία, για τη δική μας λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Μενέλαος Γείτονας, Δημοτικός Σύμβουλος Ζηρού με τη Λαϊκή Συσπείρωση

romiazirou.blogspot.gr