Η ΑΟΖ, η Ελλάδα και το μάθημα της Αλβανίας

Ακολουθήσαμε, 40 χρόνια τώρα, μια παθητική εξωτερική πολιτική και ποτέ δεν αναπτύσσουμε πρωτοβουλίες. Υπογράψαμε μια άριστη οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών το 2009 με την Αλβανία που ήταν απόλυτα συμβατή με το Δίκαιο της Θάλασσας και πρέπει εδώ να τονιστεί ότι το ελληνικό ΥΠΕΞ, το 2009, δημιούργησε μια άψογη συμφωνία που τιμά ιδιαίτερα την ομάδα που την διαπραγματεύτηκε.

Δημιουργούσε όμως ένα κακό προηγούμενο για την Τουρκία διότι αυτή η συμφωνία έδινε πλήρη δικαιώματα στα ελληνικά νησιά και η οριοθέτηση έγινε βάσει της «μέσης γραμμής» που αντιπαθεί τόσο η Τουρκία και φυσικά αποτελούσε ένα πολύ κακό προηγούμενο γι' αυτήν.

Έτσι, ζήτησε από την Αλβανία να την ακυρώσει και τα κατάφερε.

Τώρα οι Αλβανοί προκαλούν λέγοντας ότι θα βάλουν στη φυλακή την επιτροπή που διαπραγματεύτηκε αυτή τη συμφωνία.

Πιο συγκεκριμένα η εφημερίδα Καθημερινή έγραψε πρόσφατα:

«Τον Μάιο του 2014, ο κ. Μπουσάτι κάλεσε δημόσια την Εισαγγελία των Τιράνων να ασκήσει έρευνα για την υπογραφή της συμφωνίας το 2009. Μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αλβανικής Βουλής, ο κ. Μπουσάτι είχε δηλώσει ότι έχουν βρεθεί παραβιάσεις του νόμου κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά το 2009 και πρόσθεσε ότι η Εισαγγελία μπορεί να διερευνήσει κατά πόσο ή όχι παραβιάσθηκε το άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο προβλέπει ποινή φυλάκισης από 5 ώς 10 έτη για «συμφωνίες με ξένες χώρες για την εν μέρει ή πλήρη παράδοση εδαφών». Στη συνέχεια αυτών των δηλώσεων, το αλβανικό ΥΠΕΞ διαβίβασε στην Εισαγγελία όλο το σχετικό υλικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγες μέρες αργότερα, η Αλβανία έλαβε το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας από την Ε.Ε.»

Ξαφνικά, μετά από αυτή την εξέλιξη, την Κυριακή 10 Αυγούστου 2014 δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα που, μεταξύ άλλων, αναφέρει τα εξής:

«Στην περίπτωση της Συμφωνίας, εφαρμόστηκαν όλοι οι νόμοι και οι κανόνες του κράτους. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στηρίζεται στη διεθνή Συνθήκη του Montreux. Υπάρχουν δύο μέθοδοι.

Στο 96% μέχρι 98% των περιπτώσεων, εφαρμόζεται αυτή που εφαρμόστηκε στην περίπτωση μας, και ονομάζεται μέθοδος του αναλογικού κανόνα και θα μπορούσε να την ελέγξει οποιοσδήποτε που έχει στοιχειώδεις γνώσεις από γεωμετρία και τοπογραφία.

Η δεύτερη μέθοδος, η οποία εφαρμόστηκε σε ποσοστό μικρότερο από το 2% των περιπτώσεων, είναι η μέθοδος των κόλπων που εισέρχονται σε βάθος στην στεριά. Τι απαιτεί η δεύτερη μέθοδος; Απαιτεί από τις δύο πλευρές να συμφωνήσουν πόσο θα πάρει η μία και πόσο η άλλη. Στην Ευρώπη η πρακτική αυτή εφαρμόστηκε σε 2 ή 3 περιπτώσεις. Στη μία περίπτωση, μεταξύ της Γερμανίας και της Δανίας, όπου η Γερμανία αποδέχθηκε τα αιτήματα της Δανίας.

Μετά από την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η κυβέρνησή μου κατέστησε σαφές στην ελληνική πλευρά ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εκδοχή εκτός από την εφαρμογή της απόφασης. Και πρότεινε να παραπεμφθεί το θέμα στο Δικαστήριο, ώστε να αποφασίσει το Δικαστήριο.»

Και καταλήγει με την παρακάτω, πολύ παράξενη παράγραφο:

"Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε και ζήτησε να μην παραπεμφθεί στο Δικαστήριο του Αμβούργου, διότι ο πρόεδρός του ήταν Έλληνας και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν προβλήματα, αλλά στο Δικαστήριο της Χάγης, κάτι για το οποίο και εμείς δεν είχαμε αντιρρήσεις."

Η τελευταία αυτή παράγραφος είναι εντελώς ακατανόητη διότι αναφέρει ότι η τότε κυβέρνηση Καραμανλή-Μπακογιάννη συμφώνησε η υπόθεση αυτή να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και όχι στο Διεθνές Δικαστήριο του Δίκαιου της Θάλασσας που εδρεύει στο Αμβούργο γιατί ο τότε Πρόεδρος του Δικαστηρίου ήταν Έλληνας! Μπορεί να μας πει ο κύριος Μπερίσα το όνομα του Έλληνα Προέδρου του Διεθνούς Δικαστηρίου του Δίκαιου της Θάλασσας (International Tribunal for the Law of The Sea); Το Δικαστήριο του Αμβούργου, από τότε που δημιουργήθηκε, δεν είχε ποτέ Έλληνα Δικαστή.

Επίσης ο κύριος Μπερίσα αναφέρει και μια άλλη μεγαλύτερη ανακρίβεια λέγοντας ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία έγινε με βάση την Διεθνή Συνθήκη του Montreux. Η Οριοθέτηση έγινε με βάση τη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας του 1982. Είμαι βέβαιος ότι το Υπουργείο Εξωτερικών είναι ενήμερο της όλης υπόθεσης και πρέπει στην κατάλληλη στιγμή να εξηγήσει στην Αλβανία ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να ακυρώσει αυτή την Συμφωνία και να ειδοποιήσει την γείτονα χώρα πως εάν δεν επικυρώσει αυτή τη Συμφωνία, τότε ο αγωγός ΤΑΠ δεν θα περάσει από το έδαφός της και η Ελλάδα δεν θα της επιτρέψει να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ.

Τα αυτονόητα, βέβαια, δύσκολα γίνονται αντιληπτά στην Ελλάδα.

Του Θεόδωρου Καρυώτη

www.mignatiou.com