Η ναρκοθέτηση του εδάφους της ιδιωτικής οικονομίας με τις
νάρκες που πατήσαμε προκαλώντας την σημερινή οικονομική κρίση έγινε, τη δεκαετία
1974-1984, από την σοσιαλμανία και τον ψευτοσοσιαλισμό των Καραμανλή-Παπανδρέου.
Ο δε δήθεν «εκσυγχρονισμός» και η «άμυνα στην κρίση», της δεκαετίας 2004-2014,
ναρκοθέτησε ό,τι απέμεινε. Τους μικρομεσαίους, την μεσαία τάξη και τα ακίνητα.
Αυτές τις νάρκες πατάμε τώρα. Απομένουν τουρισμός και
καταθέσεις...
Ακίνητα και οικοδομή τελειώσανε στην Ελλάδα και δεν πρόκειται να επανέλθούν. Γιατί μέχρι το 2030, αλλά και παραπέρα, τίποτε δεν θα ξαναγίνει όπως ήταν πριν. Ενώ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει (από σήμερα) πως θα είμαστε τότε.
Τα ακίνητα (έστω και με τιμές φούσκας κατά περιόδους) στηρίχθηκαν στην Ελλάδα από την μεσαία τάξη και την εμμονή του (πάντα κατατρεγμένου) μέσου Έλληνα (αγρότη ή αστού) για χωράφια, οικόπεδα και κεραμίδι που τον ασφάλιζε επενδυτικά, αλλά (λόγω νοοτροπίας και παράδοσης) και περιουσιακά με την κληρονομιά για την προίκα, για τις σπουδές, την στέγαση και γενικά το μέλλον των παιδιών.
Ψάξτε να βρείτε πόσοι επαρχιώτες (μόνιμοι κάτοικοι επαρχίας) έχουν διαμερίσματα στην Αθήνα, στον Πειραιά και στην Θεσσαλονίκη «.για τα παιδιά μας που σπουδάζουν και μετά θα μείνουν να δουλέψουν στην πρωτεύουσα ή στην συμπρωτεύουσα.» και θα καταλάβετε πολύ καλά τι σημαίνει το ακίνητο για τον Έλληνα.
Αυτό το τούρκικο, αν θέλετε, χούι που μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά αλλά συντήρησε ένα τομέα της οικονομίας που έθρεψε τουλάχιστον 50 κλάδους μικρομεσαίων (οικοδομής και οικιακού εξοπλισμού) με 350.000 επιχειρήσεις και περισσότερους από 500.000 εργαζόμενους εκτός των οικογενειών τους που δούλευαν μέσα στο μαγαζί.
Η οικοδομή λοιπόν, τα ακίνητα, τα χωράφια, τα εξοχικά και τα οικόπεδα (πέρα από την εκμετάλλευσή τους από τις συγκεκριμένες ομάδες που επενδύουν με σκοπό την σπέκουλα) έθρεψαν όνειρα και όνειρα της ελληνικής μεσαίας τάξης.
Αλλά κράτησαν (έστω και στο ρελαντί) την οικονομία όταν οι Καραμανλής- Παπανδρέου την ναρκοθετούσαν με κρατικοποιήσεις και κοινωνικοποιήσεις ζημιογόνων επιχειρήσεων λόγω πετρελαϊκής κρίσης, κατάργησης δασμών, μείωσης χρηματοδοτήσεων και αδυναμίας ανταγωνισμού.
Γιατί (όλες οι κυβερνήσεις τους) μέχρι που να καταστρέψουν τελείως την ιδιωτική οικονομία (με μεθοδευμένες πολιτικές μέχρι το 2009) στηρίχθηκαν στους μικρομεσαίους, αφού το κράτος-«επιχειρηματία» το είχαν για ρεμούλες, σπατάλες, διαφθορά και διορισμούς.
Αντί όμως να διαφυλάξουν και να ενισχύσουν τον τομέα αυτό, ως σημαντικό δεκανίκι της οικονομίας, από το 2009 μέχρι σήμερα, ναρκοθετούν το έδαφος των μικρομεσαίων και γενικά της μεσαίας τάξης!
Φτηνό πολιτικό πρόσχημα οι «δίκαιοι» φόροι και οι οφειλές τους στους (κατά τα άλλα) διεφθαρμένους και σπάταλους κρατικούς Οργανισμούς όπως το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ όπου, κάθε τρεις και λίγο, ανακαλύπτουν και μια νέα συμμορία.
Η ναρκοθέτηση γίνεται με το χαράτσι στα ακίνητα, τον ΕΝΦΙΑ, το πόθεν έσχες και στην πρώτη κατοικία, με την φορολόγηση, με το ΙΚΑ και με τον ΟΑΕΕ.
Έτσι οι νάρκες για τους μικρομεσαίους που πατήθηκαν από το 2013 και μέχρι τώρα έχουν τινάξει στον αέρα πάνω από 150.000 επιχειρήσεις ενώ οι υπόλοιπες ζουν. «δένοντας» τα τραύματά τους.
Ακίνητα και οικοδομή τελειώσανε στην Ελλάδα και δεν πρόκειται να επανέλθούν. Γιατί μέχρι το 2030, αλλά και παραπέρα, τίποτε δεν θα ξαναγίνει όπως ήταν πριν. Ενώ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει (από σήμερα) πως θα είμαστε τότε.
Τα ακίνητα (έστω και με τιμές φούσκας κατά περιόδους) στηρίχθηκαν στην Ελλάδα από την μεσαία τάξη και την εμμονή του (πάντα κατατρεγμένου) μέσου Έλληνα (αγρότη ή αστού) για χωράφια, οικόπεδα και κεραμίδι που τον ασφάλιζε επενδυτικά, αλλά (λόγω νοοτροπίας και παράδοσης) και περιουσιακά με την κληρονομιά για την προίκα, για τις σπουδές, την στέγαση και γενικά το μέλλον των παιδιών.
Ψάξτε να βρείτε πόσοι επαρχιώτες (μόνιμοι κάτοικοι επαρχίας) έχουν διαμερίσματα στην Αθήνα, στον Πειραιά και στην Θεσσαλονίκη «.για τα παιδιά μας που σπουδάζουν και μετά θα μείνουν να δουλέψουν στην πρωτεύουσα ή στην συμπρωτεύουσα.» και θα καταλάβετε πολύ καλά τι σημαίνει το ακίνητο για τον Έλληνα.
Αυτό το τούρκικο, αν θέλετε, χούι που μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά αλλά συντήρησε ένα τομέα της οικονομίας που έθρεψε τουλάχιστον 50 κλάδους μικρομεσαίων (οικοδομής και οικιακού εξοπλισμού) με 350.000 επιχειρήσεις και περισσότερους από 500.000 εργαζόμενους εκτός των οικογενειών τους που δούλευαν μέσα στο μαγαζί.
Η οικοδομή λοιπόν, τα ακίνητα, τα χωράφια, τα εξοχικά και τα οικόπεδα (πέρα από την εκμετάλλευσή τους από τις συγκεκριμένες ομάδες που επενδύουν με σκοπό την σπέκουλα) έθρεψαν όνειρα και όνειρα της ελληνικής μεσαίας τάξης.
Αλλά κράτησαν (έστω και στο ρελαντί) την οικονομία όταν οι Καραμανλής- Παπανδρέου την ναρκοθετούσαν με κρατικοποιήσεις και κοινωνικοποιήσεις ζημιογόνων επιχειρήσεων λόγω πετρελαϊκής κρίσης, κατάργησης δασμών, μείωσης χρηματοδοτήσεων και αδυναμίας ανταγωνισμού.
Γιατί (όλες οι κυβερνήσεις τους) μέχρι που να καταστρέψουν τελείως την ιδιωτική οικονομία (με μεθοδευμένες πολιτικές μέχρι το 2009) στηρίχθηκαν στους μικρομεσαίους, αφού το κράτος-«επιχειρηματία» το είχαν για ρεμούλες, σπατάλες, διαφθορά και διορισμούς.
Αντί όμως να διαφυλάξουν και να ενισχύσουν τον τομέα αυτό, ως σημαντικό δεκανίκι της οικονομίας, από το 2009 μέχρι σήμερα, ναρκοθετούν το έδαφος των μικρομεσαίων και γενικά της μεσαίας τάξης!
Φτηνό πολιτικό πρόσχημα οι «δίκαιοι» φόροι και οι οφειλές τους στους (κατά τα άλλα) διεφθαρμένους και σπάταλους κρατικούς Οργανισμούς όπως το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ όπου, κάθε τρεις και λίγο, ανακαλύπτουν και μια νέα συμμορία.
Η ναρκοθέτηση γίνεται με το χαράτσι στα ακίνητα, τον ΕΝΦΙΑ, το πόθεν έσχες και στην πρώτη κατοικία, με την φορολόγηση, με το ΙΚΑ και με τον ΟΑΕΕ.
Έτσι οι νάρκες για τους μικρομεσαίους που πατήθηκαν από το 2013 και μέχρι τώρα έχουν τινάξει στον αέρα πάνω από 150.000 επιχειρήσεις ενώ οι υπόλοιπες ζουν. «δένοντας» τα τραύματά τους.
Το υπόλοιπο 2014 και το 2015 οι εκρήξεις συνεχίζονται από τις νάρκες που πατάμε στα ακίνητα και γενικά την οικοδομή.
Το ξεπούλημα σπιτιών, χωραφιών, εξοχικών και οικοπέδων θα πάρει μορφή καταιγίδας και θα καταλήξει στην πλήρη καταστροφή του χώρου της οικονομίας που ζει από τα ακίνητα, όταν στην αγορά θα πέσουν τα κατασχεμένα από το κράτος μαζί με αυτά που έχουν ήδη στην κατοχή τους οι Τράπεζες.
Η ρύθμιση των κόκκινων δανείων (που θα υποχρεωθούν, βάσει νόμου, να κάνουν οι Τράπεζες, μετά τις «εξετάσεις» του Σεπτεμβρίου) θα είναι ο πυροβολισμός στο κεφάλι κάθε ιδιοκτήτη ακινήτου που θα αδυνατεί να τα συντηρεί λόγω φόρων. Γιατί με το ξεπούλημα των κατασχεμένων θα επιδιωχθεί και εξισορρόπηση από την χασούρα.
Αλλά η αγορά ακινήτων ουδέποτε θα ανακάμψει στην Ελλάδα. Αφενός γιατί δεν πρόκειται να γίνουν επενδύσεις τα επόμενα 15 χρόνια (επειδή τίποτε δεν θα αλλάξει φορολογικά και χρηματοδοτικά) και αφετέρου, θα παραμείνουν ΕΝΦΙΑ και χαράτσια που οδηγούν βιαίως στο ναρκοπέδιο των ακινήτων.
Αυτή θα είναι και η οριστική εκτέλεση (εκτός των ιδιοκτητών) των μικρομεσαίων επιχειρηματιών όπως δείχνουν από τώρα τα τραγικά νούμερα σε Θεσσαλονίκη και Κεντρική Ελλάδα.
Η δε ειρωνεία είναι ότι η Ε.Ε. προετοιμάζει επίθεση με αναγέννηση του τομέα μεταποίησης στηριζόμενη κατά 70% στον τομέα των μικρομεσαίων!
Τι μένει μετά απ όλα αυτά; Καταθέσεις και τουρισμός. Αλλά επειδή η μεγάλη αύξηση του τουρισμού, της διετίας 2013-2014, συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις ταραχές, τους εμφυλίους και τις ανακατατάξεις με επίκεντρο την Ουκρανία, ας ετοιμαζόμαστε να συμβιβαστούμε και να ζήσουμε ως σουβλατζήδες, σαντουιτσάδες, ταβερνιάρηδες και γκαρσόνια της Ευρώπης. Εκτός των καταφερτζήδων που δουλεύουν για το κράτος.
Του Γιώργου
Κράλογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου