Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης
Χειμώνας καιρός κάπου εκεί στην Πίνδο, Φλεβάρης μήνας καταχείμωνο, το βράδυ όλοι μαζωμένοι κοντά στη φωτιά εκεί στην στην γωνιά στο μπουχαρή. Εγώ το ψαδάκ της φαμίλιας κουρνιάζιοντας σαν το γατάκι εκεί στης βάβως την ποδιά. Ωρέ λέει ο πάππους παλιακό χειμώνα θα έχουμε απόψε γριά φέρε κάνα κούτσουρο να κάνουμε θράκα και ετοίμασε και κείνο τον τραχανά.
Καθόμαστε όλοι σταυροπόδι, η βάβω φέρνει την μπομπότα χαραγμένη στην μέση, την βάζει στην θράκα, η ταύλα είναι έτοιμη, στουμπιστό κρομμύδι και τυρί. Ο μπάρπα Βαγγέλης λέει αφού κάνει και τα σχετικά ρεψίματα, ωρέ τέτοιο φαΐ ούτε την πασχαλιά δεν το φάγαμαν. Και αφού σταματάει να λυσσομανάει την άλλη μέρα να το χιόνι. Ε ρε θυμάμαι είχε μια αντάρα ένα βουητό από το ποτάμι, αποκλειστήκαμε δέκα πέντε μέρες. Το ίδιο βιολί, χιόνι δυό μέτρα που ταΐ για τα ζωντανά μας, ξέχασε ακόμα και ο θεός τις κοιλιές από τα ζώα. Η κοιλιά κόντευε να ακουμπήσει η μια πλευρά την άλλη.
Εγώ στο μαντρί βοήθαγα στο άρμεγα. Γάκο μου έλεγε ο πατέρας μου άμα ακούσεις τον τενεκέ να κάνει μπάμ τότε καλά πήγαμαν από γάλα. Αλλά τι γάλα να βγάλουν με τι ταΐ, δε βαριέσαι μου έλεγε ο πατέρας την υγειά μας να έχουμε.
Αμ δε το μαντάτο μας ήρθε, ο Σπυράκος άρρωστος με θέρμη, έφτασε ο πυρετός σαράντα, που να τον πάς και καλός να ήταν ο καιρος υπάρχει δρόμος με το μουλάρι, θέλει πέντε ώρες για την πόλη. Η βάβω ουρλιόταν πάει θα το χάσουμε το παιδί, ο παππούς έγινε δαυλί, γριά βγάλε τον σκασμό και τράβα στην σπιτομάννα και συ νύφη.
Έλα εδώ Κολιό θα πας να φέρεις την Θουμαίσια, αυτή ξέρ άπου γιατροσόφια και κι στο ρεματάκι να την πάρεις γκότσια μην κάνει και πέσει, τότε καήκαμαν. Έτσι και έγινε, ήρθε η Θουμαίσια, Μήτσαινα του σκαφίδ που πλένουμε, κατέβασε την κρεμαστάλα από το μπουχαρί γέμα το πάλι το κακάβ, ξεμπλέτωσε το παιδί και φέρτε τον εδώ να τουν πλύνου. Έλα δω ρίξτε και αυτά τα φύλλα απο τον ευκάληπτο να βράσουν, φέρτε μια πετσέτα, έλα εδώ Σπυράκο, βάλε μάνναμ το κεφάλ πάνω απτην κατσαρόλα και βάλε την πετσέτας σαν κατσούλα, μπράβο τώρα θα μου κάνεις δέκα φορές αχ!!, φέρτε να τον σκεπάσουμε, σε λίγο θα ιδρώσει να τον αλλαξετε. Όλα γινήκαν μια χαρά, α εδώ έχω μια εικονίτσα της Παναγιάς πάρτην Σπυράκο να σε φιλάει.
Την άλλη μέρα ο Σπυρακος έστηνε μπάτες και έπιανε τσιροπούλια, πέρασαν χρόνια ο Σπυράκος μαγαλογιατρός στην πόλη. Κάποια μέρα φέρνουν μια κοπέλα σε άσχημη κατάσταση. Τρέχει ο Σπυράκος να την σώσει, η κατάσταση δύκολη, με τά πολλά την συνεφέρνει. Κάποια μέρα στην επίσκεψη του γιατρού βλέπει την εικόνα, την ίδια που του είχε χαρίσει η βάβω Θωμέσια.
-Ποιός την έδωσε κοπέλα μου αυτήν την εικόνα;
-Η γιαγιά μου μου την χάρισε μαζί με άλλες απο την Παναγιά της Τσούκας.
Καταλαβαίνετε τι έγινε, κάνε καλό να δεις καλό.
Γιώργος Γιαννάκης
Απόδημος Κραψίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου