Ένας ξεχειλισμένος υπόνομος.

Ονειρεύονται ότι λίγο αργότερα θα επανιδρύσουν την πατρίδα τους- τη ναζιστική Γερμανία- στη γεωγραφική επικράτεια και στην κοινωνία που μέχρι σήμερα λέγονται Ελλάδα.

Κάθε πόλη έχει τους υπονόμους της για να περνούν από εκεί τα λύματα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Στις πόλεις που υπάρχουν έστω αξιοπρεπείς όροι διαβίωσης, οι αρχές και οι πολίτες φροντίζουν οι υπόνομοι να μην ξεχειλίζουν και το περιεχόμενό τους να μη βγαίνει στους δρόμους και στις γειτονιές, ούτε να μπαίνει στα σπίτια των ανθρώπων και στους χώρους που κινούνται. Εμείς αυτά τα λύματα τα βάλαμε στη Βουλή, δείχνουμε ότι θα τα αναδείξουμε τρίτο κόμμα και τους επιτρέπουμε να ονειρεύονται ότι λίγο αργότερα θα επανιδρύσουν την πατρίδα τους- τη ναζιστική Γερμανία- στη γεωγραφική επικράτεια και στην κοινωνία που μέχρι σήμερα λέγονται Ελλάδα.

Η Ζαρούλια, ο Παναγιώταρος, ο Καιάδας, ο Κασιδιάρης, ο Παπάς, ο Μιχαλολιάκος που έγιναν διάσημοι κουβαλώντας την αισθητική της trash- tv του '90 και τη ναζιστική ιδεολογία των δολοφόνων, των ληστών, των βιαστών και των προδοτών του ελληνισμού, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του πιο χυδαίου- μνημονιακού φυσικά- κεφαλαίου δεν είναι παρά οι κορυφές του παγόβουνου. Είναι οι γκροτέσκες και επικίνδυνες μορφές που υπό άλλες συνθήκες θα μας έκαναν να γελάμε με τις ελληνικούρες, με τα ξεκατινιάσματα, με τις απομιμήσεις στρατιωτικών διαταγών σε παραφουσκωμένους ανεγκέφαλους που το φόβο και τα συμπλέγματα τα μετατρέπουν σε μίσος, με τη φτήνια που ούτε ο χυδαιότερος πολιτικαντισμός διανοούνταν. 

Τα εν λόγω πρόσωπα είναι ασήμαντα. Ασήμαντες είναι και οι προκλήσεις τους. Κατούρησε δημοσίως ο ένας, έβρισε την κόρη ενός στελέχους της αριστεράς η άλλη και πάει λέγοντας. Όλοι τους παραδίδουν μαθήματα καφρίλας και κατινιάς από αυτά που παλιότερα συναντούσαμε μόνο στις ελληνικές ταινίες και στα σήριαλ ως ενδείξεις κοινωνικής καθυστέρησης και λουμπεναρίας. Απέναντι σε έναν ώριμο και αποφασισμένο να συγκρουστεί με τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, λαό δε θα είχαν την παραμικρή τύχη. Το βαθύτερο ζήτημα είναι ότι θα ανθίζουν όσο εμείς θα τσαλαβουτάμε στα στάσιμα νερά, του σοκ, του φόβου, του θολού ριζοσπαστισμού, της έλλειψης προσανατολισμού. Είναι ο υπόνομος της πολιτείας μας που ξεχείλισε και απειλεί να μας πνίξει. Εμείς ως λαός είμαστε το ζήτημα. Αν θέλουμε ας δοκιμάσουμε να τους καταστήσουμε δικτάτορές μας.

Το έκαναν οι Γερμανοί και το πλήρωσαν- ναι το πλήρωσαν και αυτοί- με εκατομμύρια νεκρούς, ανυπολόγιστο πόνο και καταστροφή, με τη διαρκή ενοχή. Αν μάλιστα δε διαφαινόταν η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και αν δεν είχε η Γερμανία το μέγεθος και τη θέση που διαθέτει, πιθανότατα θα είχε ισοπεδωθεί και θα της είχαν επιβάλλει οι νικητές του πολέμου να μετατραπεί σε μια μόνο αγροτική, ισοπεδωμένη χώρα. Οι Ιάπωνες που αγκάλιασαν το χυδαίο μιλιταρισμό και τις φαντασιώσεις μεγαλείου έγιναν τα πειραματόζωα των πυρηνικών όπλων. 

Εν γένει, τα παραδείγματα λαών που επέλεξαν να βάλουν τα προϊόντα των υπονόμων τους στις θέσεις των κυβερνητών τους και καταστράφηκαν είναι πολλά. Αρκετά για να μας δείξουν ότι την ίδια καταστροφή θα υποστούμε κι εμείς στηρίζοντας τα αποβράσματα που αποτελούν αυτή τη συμμορία. Και να ξέρουμε ότι ειδικά εμάς δε θα μας λυπηθεί κανείς γιατί θα έχουμε αποδείξει ότι από τον ελληνισμό που αναδείχτηκε σε οικουμενικό και διαχρονικό πρότυπο χάρη στην αγάπη για την ελευθερία και τη φιλοσοφία δεν έχει μείνει ζωντανό τίποτα. Γιατί θα έχουμε ματαιώσει οι ίδιοι την ιστορία μας και την ταυτότητά μας.

Εν τέλει λοιπόν το κατεξοχήν ζήτημα είναι απλό: θέλουμε να αυτοκτονήσουμε ως λαός αναθέτοντας σε Ζαρούλιες και Κασιδιάρηδες να μας εξουσιάσουν; Κανείς δε θα μας σώσει αν το έχουμε αποφασίσει. 

Του Θέμη Τζήμα 

www.periodista.gr