Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.
Από την κερασοβίτισσα μάνα, στην κερασοβίτισσα νύφη η Ανδρομάχη Μπούνα συνεχίζει αυτό το θαυμαστό της ταξίδι στον κόσμο του Κερασόβου με τον κερασοβίτη άνδρα. Εξαιρετική η λαογραφική ανθρωπολογική της προσέγγιση, το βλέμμα διαυγές και η καταγραφή της αποτελεί πλούτο για την μεγάλη Ηπειρώτικη παράδοσή μας που έχει ανάγκη από τέτοιες προσπάθειες και φωνές. Μια κοινωνία, όλες της οι πτυχές, όλες της οι εκφάνσεις και οι δομές, έθιμα και διαδρομές, θεσμοί και σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν μας. Ο κερασοβίτης άνδρας, με το μυστρί στο χέρι, ταξιδιώτης, να χτίσει γέφυρες και σπίτια, να μεταφέρει έναν δικό του πολιτισμό έως εκεί που έφταναν τα πόδια του και οι αντοχές του μέσα στη δίνη της ιστορίας αλλά και του δικού του προσωπικού κόσμου. Αυτού της δικής του οικογένειας, της μάνας και της συζύγου που άφηνε πίσω του, τα μικρά παιδιά που όταν επέστρεφε δεν μπορούσε ν΄αναγνωρίσει. Μια συγκινητική καταγραφή για την πορεία της ηπειρωτικής ιστορίας και μοίρας στην ξενιτιά και τον σκληρό αγώνα της επιβίωσης. Σήμερα η πρώτη παρουσίαση στο Κεράσοβο.
Αλησμονώ και χαίρομαι θυμιούμαι και δακρύζω
θυμήθηκα την ξενιτιά και θέλω να πηγαίνω.
Σήκω μάνα μ’ και ζύμωσε καθάριο παξιμάδι
να πάρ’ ο γιος στη στράτα του στης ξενιτιάς το δρόμο.
Με δάκρυ βάζει το νερό με πόνους το ζυμώνει
και με τ’ αναστενάγματα βάνει φωτιά στο φούρνο.
Άργησε φούρνε να καείς κι εσύ ψωμί να γένεις
για να διαβείν η συντροφιά κι ο γιος μου να μη φύγει.
Συγχαρητήρια Μάχη.
Κατερίνα Σχισμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου