Κυριακή 10 Μαΐου 2020

Η Ηπειρώτισσα μάνα...


Γράφει ο Χρήστος Α.Τούμπουρος

(Με αφορμή τη γιορτή της μητέρα, αυτές οι αράδες ας θεωρηθούν ένας φόρος τιμής στην ηπειρώτισσα μάνα, στην πουτσαρίνα αυτή που κράτησε όρθια την Ήπειρο)

"Η Ηπειρώτισσα μάνα μια διαρκής παρακαταθήκη αξιών"
Ηπειρώτισσα μάνα, λεβέντισσα που καβάλ’σε τη φτώχια, την ορφάνια, την ξενιτιά.

Που αμπήδ’σε βάσανα πίκρες και στενοχώριες.

Που πάλεψε και νίκησε τον φασισμό και τον έστειλε στα γκρεμοτσακίδια.
Που πίστεψε στον τόπο της και μεγάλωσε τη φαμπλιά της με αξιοπρέπεια ήθος και φιλότιμο.
Που το πλατύ σαν ήλιος χαμόγελό της και η φεγγαροστόλιστη ματιά της δεν μπορεί να συγκριθεί με όλο το χρυσάφι του ντουνιά.
Ηπειρώτισσα !!!
Η γυναίκα που αγκομαχώντας στις γιδόστρατες, κρεμασμένη στα καταράχια, ανηφορίζοντας χωρίς σταματημό, με ρυτιδιασμένο, αλλά καθάριο πρόσωπο κι ολάνθιστη την καρδιά της -πάντα με χαμόγελο αισιοδοξίας- κράτησε αλύγιστη και ατόφια την ΗΠΕΙΡΟ.

Αν έζησε η Ήπειρος και έθρεψε γενιές ολόκληρες και απόδιωξε όλους τους σιαταναρέους, φασίστες επιδρομείς και κατακτητές, εντός και εκτός εισαγωγικών, έβαλε πλάτη η Ηπειρώτισσα μάνα.

Όμορφη, αγία και σεπτή αντιμετώπισε και ξεπέρασε τις δοκιμασίες και τις περιπέτειες ψύχραιμα, αξιόπρεπα, με άγρυπνη τη συνείδησή της, που όριζε το ύψος και το ήθος της ύπαρξής της.

Κράτησε τα μυστικά της ψυχής του λαού μας, τα σμίλεψε με ομορφιά και τα βάφτισε στη γλύκα που εκπέμπει ο αντίλαλος της Ηπειρώτικης φυσικής μελωδίας. Μπροστά στην πανδαισία της φυσικής και μελωδικής χαρμονής του τόπου τους, στάθηκαν οι Ηπειρώτισσες παντεπόπτριες και διαφεντεύτρες της ολόφωτης και απρόσμενης ομορφιάς. 
Αυθεντική, ατόφια, αφκιασίδωτη και αγνή και με το άρωμα της ελληνικής λεβεντιάς στην καρδιά και στο κορμί της εξέπεμψε έναν αυτογενή δυναμισμό ανθρωπισμού και μάγεψε φανερώνοντας την ακμή και την αρχοντιά της Ηπειρώτικης ψυχής. 
Με ψυχή αγνή, ταπεινή και άδολη σε φύση πλανεύτρα και γη σκληρή, ιδιότροπη και ανυπάκουη στο αλέτρι και στο τσαπί μπάζωσε τις ρίπες κι έφκιαξε τα χωραφάκια της, με σεβασμό στη φύση και στην Δημιουργία. 
Και με όλα αυτά και άλλα αναρίθμητα προβλήματα άντεξε, δόμησε την Ηπειρώτικη κοινωνία, αντιμετώπισε εισβολείς -παντός είδους- και δίδαξε ανθρωπισμό, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΗΘΟΣ.

Τα χέρια της ήταν πάντα χρυσωμένα και το τίμιο πρόσωπό της λαμπερό και χαρούμενο. 
Αν τιμάμε την Ηπειρώτισσα γυναίκα είναι γιατί η ιστορία και το παράδειγμά της, έχει πολλά να μας προσφέρει. 

Αδούλωτες, ασκλάβωτες, ελεύθερες! Ξεδίπλωσε όλες τις δυνάμεις της και ρίχτηκε στον αγώνα για τη ζωή, τη λευτεριά.


Η σημερινή πραγματικότητα στην Ήπειρο είναι τουλάχιστον καταθλιπτική. 

Η εσωτερική μετανάστευση και η πλειοδοσία των πολιτικών στον διορισμό, ερήμωσαν την Ήπειρο. Ερημιά παντού. 
Και αυτή η ερημιά έχει και τη μετενέργειά της στον πολιτισμό. 
Δεν κατοικούνται πλέον τα χωριά από παραγωγικές ηλικίες και ως εκ τούτου δεν παράγεται και δεν προάγεται τοπικός πολιτισμός. Πολιτιστικά άφωνα και άλαλα υπέκυψαν στον αρμαγεδόνα του υλοζωισμού, που χτύπησε την πόρτα συλλήβδην της ελληνικής κοινωνίας και την παραβίασε με το αποκριάτικο προσωπείο της δήθεν προοδευτικότητας και του ξενότροπου και ξενόφερτου μιμητισμού. 
Οι σημερινοί καιροί έχουν χάσει κάθε γεύση από το παρελθόν, η αξία του οποίου δεν αναγνωρίζεται . 
Αγωνίζεται και αντιστέκονται οι πολιτιστικοί σύλλογοι, για να σώσουν πολιτιστικά ό,τι σώζεται. Με μεγάλη επιτυχία θα έλεγα. 
Στις σημερινές δύσκολες -απαράδεκτα δύσκολες- συνθήκες, εάν δεν νοηματοδοτήσουμε τη ζωή μας πάνω σε ακέραιες και δοκιμασμένες αξίες και αρχές, θα μας πνίξει η κατεβασιά, που ασφαλώς είναι απείρως χειρότερη κι από αυτή του Αράχθου. Εάν δεν αντισταθούμε και δεν δώσουμε απάντηση ουσιαστική και με περιεχόμενο, θα ωχριά η κατεβασιά του Ταμερλάνου και του Τσεγκίς Χαν μπροστά στην επαπειλούμενη καταστροφή.

Η Ηπειρώτισσα μάνα μάς δείχνει το δρόμο.
Μέσα στη φθισικιά «ενεργητικότητα» της Αθήνας, παρέα με τον πανζουρλισμό που μεταφράζεται σε χαράτσια, δόσεις, κουτσουρεμένες συντάξεις, ενέργειες, μετενέργειες και προβλήματα μέχρι «τω δόξα πατρί», καλούμαστε να χαμογελάσουμε, να «βιοπαλέψουμε με το βίο της ζωής», όπως έλεγε και ένας καλόβουλος χωριανός μου, να ονειρευτούμε ∙ τουτέστιν να ζήσουμε. 
Στην ηπειρώτισσα μάνα κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ και τουλάχιστον λέμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.




Χρήστος Α.Τούμπουρος


Δεν υπάρχουν σχόλια: