Διαφορετικός «αέρας» φύσηξε το μεσημέρι της Τρίτης
17 Φεβρουαρίου 2015, στην Πλατεία Ανδρούτσου στην Πρέβεζα. Ένας «αέρας»
αλληλεγγύης, σεβασμού, ανθρωπιάς, επικοινωνίας, αγώνα και ανυστερόβουλης
προσφοράς.
Η κοινωνική κουζίνα «Άλλος άνθρωπος» μαγείρεψε για
τους Πρεβεζάνους, επικοινώνησε μαζί τους, γέλασε, γνωρίστηκε, δίδαξε. Και ήταν
ιδιαίτερη στιγμή για τον Κώστα και την Έλενα Αγγελοπούλου, μιας και ο «μάγειρας»
Κώστας Πολυχρονόπουλος που από το marketing βρέθηκε σε ένα διαφορετικό «ταξίδι
αλληλεγγύης», κατάγεται κατά το ήμισυ από το Πολυστάφυλο του Ν. Πρέβεζας.
Η ιδέα της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος»
είναι μια κίνηση αλληλεγγύης και ένδειξης αγάπης προς τους συνανθρώπους μας, με
την ελπίδα να αφυπνιστούν συνειδήσεις και να γίνουν κι άλλες παρόμοιες δράσεις
από άλλους ανθρώπους και ομάδες.
«Δεν κάνουμε «φιλανθρωπία», ούτε «ελεημοσύνη» με
τη σημερινή έννοια των λέξεων. Μαγειρεύουμε ζωντανά, τρώμε όλοι μαζί και ζούμε
όλοι μαζί! Ένα γεύμα με συνανθρώπους μας στο δρόμο. Έλα μαζί μας να κάνουμε την
καθημερινότητά μας πιο όμορφη!», βροντοφωνάζουν οι «πρωταγωνιστές» αυτής της
κίνησης.
Μιλώντας στην κάμερα, ο Κώστας μας ανέφερε:
«Είμαστε στο δρόμο 32 ημέρες και έχουμε γυρίσει 24 πόλεις, μαζί με την Πρέβεζα.
Κούραση, αλλά και πολλή, πολλή, πολλή αλληλεγγύη από ανθρώπους που δεν τους
γνωρίζαμε, αλλά και δε μας ξέρουν καν, ούτε μας είχαν δει στο blog, στην
τηλεόραση ή στο internet.
Απλά ήρθαν και μας είδαν από περιέργεια και όταν
μας γνώρισαν και είδαν αυτό που κάνουμε, μας άνοιξαν τα σπίτια τους. Άρα το
ταξίδι αυτό της Αλληλεγγύης ήταν πετυχημένο. Υπάρχουν άνθρωποι παντού, που
καταλαβαίνουν αυτό που κάνουμε. Το φαγητό είναι το μέσο για να γνωριστούμε και
να περνάμε καλύτερα».
Στάθηκε και στο ποιοι λόγοι τον παρακίνησαν,
λέγοντας: «Ήταν ένα καθαρά εγωιστικό θέμα. Και το λέω χωρίς υπερβολή. Όταν έχασα
τη δουλειά μου το 2009 και προσπαθούσα να βρω δουλειά, έστελνα 100 βιογραφικά
την ημέρα και έκανα πέντε συνεντεύξεις. Η απάντηση που μου έδιναν είναι «είσαι
μεγάλος» ή «έχεις πλούσιο βιογραφικό». Έπαθα κι εγώ την κατάθλιψή μου και γύρισα
στο σπίτι της μητέρας μου για να μη μείνω στο δρόμο. Κάθισα έξι ημέρες μέσα.
Έγινε μετά κάτι που με ταρακούνησε. Είδα δύο πιτσιρίκια σε μια λαϊκή αγορά στο
Αιγάλεω, να τσακώνονται για σάπια πράγματα που πετούσαν οι λαϊκατζήδες. Δε με
πείραξε αυτό. Με πείραξε ότι περνούσε κόσμος και ήταν αδιάφορος.
Για εμένα αδιαφορία σημαίνει έλλειψη επικοινωνίας
στον άνθρωπο. Σημαίνει ότι γίνεται άγριο θηρίο. Και ο άνθρωπος δεν είναι άγριο
θηρίο. Είναι ζώο, αλλά είναι άνθρωπος. Έχει ανάγκη την επικοινωνία. Οπότε έκανα
το αυτονόητο. Έφτιαξα δέκα τοστ και πήγα σε μια άλλη λαϊκή αγορά να τα δώσω
στους ανθρώπους που έψαχναν τα σκουπίδια. Στην αρχή δεν τα έπαιρναν. Έφαγα εγώ
ένα και μετά άρχιζαν και έρχονταν να τα πάρουν. Μία γιαγιά πήρε το τελευταίο και
τη ρώτησα γιατί όταν της το έδωσα δεν το πήρε. Εκείνη που απάντησε: «Παιδάκι
μου, αν έψαχνες τα σκουπίδια και σου έδινα κάτι, θα το έπαιρνες;». Και τότε
ταρακουνήθηκα ολόκληρος και κατάλαβα πως δεν πρέπει να δίνω ελεημοσύνη και να
κάνω συσσίτια, αλλά να κάνουμε γεύματα, να τρώμε όλοι μαζί. Και έτσι ξεκίνησα
την επόμενη ημέρα. Το φαγητό είναι το μέσο. Άλλωστε και στο σπίτι μας συζητάμε
την ώρα του φαγητού με το σύντροφό μας, την οικογένειά μας.
Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε μαζί με το μαγειριό μας
σε μέρη της Αθήνας -αρχικά- που βρίσκονταν άστεγοι, γιατί εκεί περνούν και
περαστικοί που πάνε στις δουλειές τους. Στήσαμε αρχικά το μαγειριό μας στο σπίτι
των αστέγων και στόχος ήταν μαζί με τους άστεγους και τους περαστικούς να
αρχίσουμε να συζητάμε. Να βγάζουμε τους ανθρώπους από το περιθώριο. Αυτό που
κάνουμε δεν είναι ούτε ελεημοσύνη, ούτε φιλανθρωπία, ούτε συσσίτιο. Αυτό είναι
σεβασμός, αγάπη, αλληλεγγύη.
Γιατί φιλανθρωπία είναι να δίνει αυτός που έχει σε
αυτόν που δεν έχει. Αλληλεγγύη είναι θυσιάζω. Είμαι ίσος με τον άλλο. Δεν τον
λυπάμαι. Όπως δε θες να σε λυπούνται, έτσι να μη λυπάσαι κι εσύ. Μη κάνεις ποτέ,
ότι δε σου αρέσει να σου κάνουν. Αυτές είναι οι βασικές μας αρχές».
Όσο για το πότε θα τελειώσει το «ταξίδι» του,
απάντησε: «Το τέλος δεν το ξέρει κανείς. Όταν τελειώσει η δύναμη και το
κουράγιο, που παίρνουμε από τον κόσμο».
Απλοί πολίτες, εκπρόσωποι του Ιατρείου Κοινωνικής
Αλληλεγγύης Πρέβεζας, μέλη της Ποδοσφαιρικής Οργάνωσης Πρέβεζας "Αλληλεγγύη", ο
Αντιδήμαρχος Παύλος Σαραμπασίνας και ο δημοτικός σύμβουλος Τάκης Αυδίκος
βρέθηκαν στην Πλατεία Ανδρούτσου και πήραν "γεύση" από τον "Άλλο Άνθρωπο".
Το πρόγραμμα του «Άλλου Ανθρώπου» έχει ως
εξής:
Λευκάδα 19-02
Άρτα 20-02
Αγρίνιο
21-02
Μεσολόγγι 22-02
Άμφισσα 24-02
Ναύπακτος 25-02
Πάτρα,
27-02
Κεφαλονιά 28-02
ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ 02-03
Ζάκυνθος 03-03
Πύργος
05-03
Καλαμάτα- 07-03
Σπάρτη 08-03
Κύθηρα 10-03
Τρίπολη
12-03
Άργος 13-03
Κόρινθος 14-03
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου