Ευρώ ή δραχμή; Προσωπικά δεν δίνω δεκάρα τσακιστή για το αν οι μεταξύ μας συναλλαγές θα γίνονται σε γουάν ή σε τάλαντα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η χώρα αυτή δεν παράγει κι ότι ο αέρας ο κοπανιστός είναι κάτι που δεν τρώγεται και δεν εξάγεται. Ορισμένοι που έχουν αναλάβει και σημαντικές θέσεις στην κυβέρνηση απαντούν ότι η μαγική λύση είναι η δημιουργία της ζώνης του δολαρίου στις παρυφές της ΕΕ. Τους πληροφορούμε ότι δεν υπάρχει θείος στο Σικάγο κι ότι οι απόψεις τους είναι εξαιρετικά επικίνδυνες και εθνικά επιζήμιες.

Αν κάτι έχουμε καταφέρει με την "σκληρή διαπραγμάτευση" ήταν να αναλώσουμε πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο και να φέρουμε απέναντί μας όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Στο Μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν ότι είχαν μαζί τους ως συμμάχους τις κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Αυστρίας. Σε επίπεδο πρωθυπουργών ναι! Αλλά σε επίπεδο υπουργών Οικονομίας όχι! Πως μεταφράζεται αυτό; Με τον συνήθη ευρωπαϊκό τρόπο: "Αν καταφέρεις κάτι είμαστε μαζί σου. Αν όχι, είναι πρόβλημά σου"! Πάντως, αν οι χώρες αυτές ήταν όντως μαζί μας θα μας στήριζαν και στο Eurogroup, κάτι το οποίο τελικά δεν συνέβη. Η ουσία είναι ότι οι δεσμοί στο επίπεδο κρατών της λεγόμενης... Παλαιάς Ευρώπης δεν σπάνε εύκολα και έχουν πιο στέρεα βάση από εκείνη που πιστεύουμε εδώ στην Αθήνα.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις σχέσεις Αμερικής και Ευρώπης. Σε αντίθεση με τις απόψεις που εκφράζουν ακραίοι ριζοσπαστικοί ή συντηρητικοί κύκλοι στις ΗΠΑ, οι λόγοι που επιβάλλουν τις αγαθές και στενές σχέσεις Ουάσιγκτον και Βερολίνου είναι πολλοί περισσότεροι από εκείνους που προβάλλονται ως λόγοι ενός πιθανού διαζυγίου. Οι ΗΠΑ πιέζουν πράγματι το Βερολίνο να αλλάξει στάση στο θέμα της Οικονομίας, αλλά δεν θα έφταναν στο σημείο να απειλήσουν την ενότητα της ΕΕ.

"Προοδευτικοί" και νεοσυντηρητικοί κύκλοι στις ΗΠΑ έχουν αυτή την περίοδο -για διαφορετικούς λόγους ο καθένας- ένα κοινό μήνυμα: "Περιορίστε, "κοντύνετε"  τους Γερμανούς"! 

Οι "προοδευτικοί" που μιλάνε σε βάρος της λιτότητας δεν θέλουν να αλλάξει το σημερινό status στις ΗΠΑ και φοβούνται ότι αν έρθουν οι ρεπουμπλικάνοι θα αναγκαστούν να απολογηθούν για τις συνέπειες της πιστωτικής επέκτασης. Είναι ωραίο να μιλάς κατά της λιτότητας, αλλά την ίδια ώρα είναι τουλάχιστον περίεργο να μην ασχολείσαι με τα όσα μαγικά κάνει η δική σου Κεντρική Τράπεζα στο εσωτερικό σου.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν ακραίοι ρεπουμπλικάνοι που έχουν την έδρα τους στο Τέξας και οι οποίοι έχουν έναν πολύ σοβαρό λόγο να βλέπουν με μεγάλη συμπάθεια τον Βλαδίμηρο Πούτιν. Το κοινό τους συμφέρον είναι η τιμή του πετρελαίου! Οι κύκλοι αυτοί, λοιπόν, πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν μία πιο στενή σχέση με την Ρωσία κι ότι εμπόδιο σε αυτό είναι η προσπάθεια των Γερμανών να ηγεμονεύσουν. Η πρότασή τους είναι ότι απέναντι στο ευρώ, το οποίο χαρακτηρίζουν ως μετεξέλιξη του μάρκου, είναι η υιοθέτηση του δολαρίου από μία ζώνη χωρών που θα περιλαμβάνει την "νέα Ευρώπη", την Ελλάδα και πιθανότατα τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό Νότο!

Σας φαίνονται όλα αυτά σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Σενάρια συνωμοσίας; Θα είχε ενδιαφέρον να μας πουν σήμερα ορισμένοι υπουργοί της κυβέρνησης τι ακριβώς υποστηρίζουν σχετικά. Ο κ. Καμμένος, πάντως, έχει τοποθετηθεί επίσημα. Ανοικτά είναι η αλήθεια και αυτό είναι προς τιμή του. Δεν κρύφθηκε. Πριν βιαστούν να μας πουν κάποιοι άλλοι ότι πρόκειται για "ανοησίες", ας μας πουν πρώτα σε ποιό βαθμό εξέτασαν αυτά τα σενάρια όσο βρισκόντουσαν στην αυλή του ΓΑΠ! Και πάμε τώρα σε όσους πιστεύουν ότι δεν υφίσταται τέτοιο θέμα κι ότι όλα αυτά ο κ. Καμμένος τα έχει βγάλει από το μυαλό του. Ας ρίξουν μία ματιά, λοιπόν, στις εκθέσεις του Stratfor που έχουν διαρρεύσει. 

Αυτό που λέμε ευθαρσώς είναι ότι στους κόλπους της κυβέρνησης υπάρχει μία ευρύτερη ομάδα ανθρώπων που για διαφορετικούς λόγους έχουν συστήσει ένα μέτωπο κατά της Γερμανίας. Πιστεύουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να ηγηθεί της αντι- Γερμανικής εκστρατείας στην Ευρώπη. Κι η πολιτική αυτή έχει υιοθετηθεί πλήρως από τον κ. Τσίπρα! Κι ο λόγος είναι ότι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε συγκεκριμένη στρατηγική στα θέματα της Ευρώπης και της εξωτερικής πολιτικής! Γι΄ αυτό και βρήκε έδαφος κάθε τι που έμοιαζε με πρωτοποριακό, με πρωτότυπο. Τους έχουμε, όμως, ένα κακό νέο: Δεν υπάρχει θείος στο Σικάγο! 

Η ζώνη του δολαρίου δεν είναι επίσημη θέση των ΗΠΑ. Δεν πρόκειται οι Αμερικανοί να μας στείλουν τον στόλο τους για να αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα της Τουρκίας. Ούτε να σταματήσουν τον Τούρκο αρχηγό της αεροπορίας να κάνει βόλτες προκλητικά στο Αιγαίο και να σηκώνει στην συνέχεια το βίντεο στο youtube. Κι αυτό που είναι ένα εκατομμύριο τοις εκατό σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να στείλουν λεφτά στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσουμε τα όποια οικονομικά μας προβλήματα.

Μπορεί κάποιοι στο Τέξας να υποσχέθηκαν σε στελέχη της σημερινής κυβέρνησης ότι θα εξετάσουν ένα σχέδιο ανταλλαγής μέρους του χρέους της χώρας με μελλοντικά δικαιώματα στα πετρέλαια της περιοχής και οι δικοί μας να "αγόρασαν" την πρόταση ως ένα πιθανό μελλοντικό σενάριο. Η κάθετη πτώση των τιμών του πετρελαίου, όμως, και η διαβεβαίωση της Σαουδικής Αραβίας ότι θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε με χαμηλές τιμές πετρελαίου (όπως αυτή εκφράστηκε από τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας προς τραπεζίτες της ΕΚΤ) θα έπρεπε να τους κάνει να αλλάξουν άποψη! Με το πετρέλαιο στα 50, αν όχι στα 40 και στα 30 δολάρια το βαρέλι, δεν υπάρχει αντικειμενικό ενδιαφέρον για πετρέλαια στο βάθος της θάλασσας!

Η στρατηγική, όμως, δεν άλλαξε! Η προσέγγιση με την Ρωσία του Βλαδίμηρου, η ρητορική κατά της Γερμανίας και η θεωρία του χάους στην περιοχή, όπως εκφράστηκε από τον κ. Κοτζιά, έδειξε ότι στην κυβέρνηση δεν ασχολήθηκαν στο ελάχιστο με τα νέα γα την πτώση της τιμής του μαύρου χρυσού.

Στο εσωτερικό της χώρας δόθηκε έμφαση στις επιτυχίες της νέας πολιτικής μας στο εξωτερικό. Το μόνο απτό αποτέλεσμα, όμως, ήταν να βρεθούν  απέναντί μας τα υπόλοιπα 18 μέλη του Eurogroup και οι φίλοι μας οι Ρώσοι να μας υποσχεθούν βοήθεια σε ... ρούβλια!

Βρισκόμαστε σε λάθος δρόμο! Όσες φορές έχουμε απομονωθεί πολιτικά και διπλωματικά, έχουμε υποστεί μεγάλες και οδυνηρές ήττες! Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε άμεσα μία πραγματικά εθνική προσπάθεια και να προσπαθήσουμε να βγούμε έτσι από την κρίση. Έχουμε ήδη χάσει πολύτιμο χρόνο. Δεν είναι ανάγκη να χάσουμε κι άλλον και μάλιστα υιοθετώντας θεωρίες που είναι συγγενικές με εκείνες του Σώρρα και της Τράπεζας της Ανατολής.

Θανάσης Μαυρίδης