Με βάση όσα αναλύονται στην έκθεση, η οποία έχει συνταχθεί από τετραμελή ομάδα
εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ, οι λόγοι που εντοπίζονται και για τους οποίους είναι
παράλογο να πληρώσει κάποιος φόρους στην Ελλάδα είναι οι εξής:
1. Η μη πληρωμή φόρων είναι ένα μέσο για να παραμείνει μια
επιχείρηση ή ένας ελεύθερος επαγγελματίας στην αγορά, δηλαδή να μη βάλει
λουκέτο. Οπως περιγράφεται στην έκθεση, ο φορολογούμενος που είναι καθ' όλα
τυπικός στις φορολογικές του υποχρεώσεις χρεώνει 23% ΦΠΑ στα προϊόντα και στις
υπηρεσίες του, ασφαλίζει τους εργαζομένους του και καταβάλλει συνολικές
εισφορές και φόρους ύψους 43% των ακαθάριστων αποδοχών τους και καταβάλλει
φόρους κερδών και εισοδήματος δηλώνοντας όλα τα εισοδήματά του. Στο τέλος,
επειδή αντιμετωπίζει αθέμιτο ανταγωνισμό από επιχειρήσεις και επαγγελματίες που
δεν πληρώνουν όλα τα παραπάνω και φοροδιαφεύγουν, θα αναγκαστεί να βάλει «λουκέτο»!
Στην άλλη πλευρά βρίσκεται ο φοροφυγάς, ο οποίος δεν χρεώνει ή «τσεπώνει» τον
ΦΠΑ 23%, απασχολεί ανασφάλιστο προσωπικό και, παρά το γεγονός ότι δεν είναι
τόσο παραγωγικός, καταφέρνει να μένει στην αγορά εκμεταλλευόμενος πολύ υψηλά
περιθώρια κέρδους λόγω της μη πληρωμής φόρων και εισφορών.
2. Η πληρωμή των προστίμων για την απασχόληση ανασφάλιστων
εργαζόμενων είναι πιο συμφέρουσα σε σχέση με την πληρωμή των εισφορών για τους
εργαζομένους! Η επιχείρηση που είναι τυπική επιβαρύνεται με ένα συνολικό εργατικό
κόστος για φόρους και εισφορές ύψους 43% των ακαθάριστων αποδοχών των
εργαζομένων. Αντίθετα, η επιχείρηση που απασχολεί ανασφάλιστους κατά μέσον όρο
ελέγχεται από την Επιθεώρηση Εργασίας μία φορά κάθε 10 χρόνια και, εφόσον
εντοπιστεί ανασφάλιστη εργασία, της επιβάλλεται πρόστιμο 500 ευρώ για κάθε
ανασφάλιστο εργαζόμενο. Δηλαδή, το πρόστιμο είναι ο μισθός, οι εισφορές και οι
φόροι για έναν μόνο μήνα ενός εργαζομένου.
3. Η μη δήλωση του εισοδήματος επιφέρει μικρότερες κυρώσεις
από τη δήλωσή του και τη μη πληρωμή των σχετικών φόρων στη συνέχεια. Ο
φορολογούμενος ο οποίος δηλώνει όλο το εισόδημά του βρίσκεται αντιμέτωπος με τη
βεβαίωση του φόρου. Για να πληρώσει, μπορεί να δανειστεί από μια τράπεζα με
τραπεζικό επιτόκιο. Αν δεν πληρώσει, θα χρεωθεί με μηνιαίο επιτόκιο 1% και θα
αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να διωχθεί και ποινικά. Ο φορολογούμενος που δεν θα
δηλώσει το εισόδημά του είναι σχετικά απίθανο να εντοπιστεί από τις φορολογικές
Αρχές. Ακόμα και αν εντοπιστεί, θα μπορέσει να συμβιβαστεί με την Εφορία για να
πληρώσει πολύ λιγότερα από τα πρόστιμα που του επιβάλλονται, ενώ παύει και η
ποινική του δίωξη. Μάλιστα, εφόσον πληρώσει και εφάπαξ τα πρόστιμα που θα του
επιβληθούν, γλιτώνει και επιπλέον 5%.
4. Η αναμονή για την επόμενη ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης
οφειλών. Ο φορολογούμενος που είναι συνεπής στις φορολογικές του υποχρεώσεις
πληρώνει στην ώρα του όλους τους φόρους που του βεβαιώνονται. Ο φορολογούμενος
που δεν είναι συνεπής περιμένει την επόμενη ευεργετική ρύθμιση. Εφόσον και πάλι
δεν μπορεί να πληρώσει, τότε σταματά να πληρώνει και περιμένει την επόμενη
ευεργετική ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης που θα προσφέρει έκπτωση στις
προσαυξήσεις.
5. Είναι πιο συμφέρον να προσφύγεις στα Δικαστήρια, παρά να
πληρώσεις τους φόρους που σου βεβαιώνονται μετά τη διενέργεια ενός φορολογικού
ελέγχου. Οπως σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης του ΔΝΤ, ο φορολογούμενος που
εντοπίζεται να φοροδιαφεύγει βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βεβαίωση πρόσθετων
φόρων, προστίμων και προσαυξήσεων. Αυτούς τους πρόσθετους φόρους μπορεί να τους
πληρώσει σε έως και 36 μηνιαίες δόσεις. Ωστόσο λίγοι πληρώνουν. Συμφέρει να
ακολουθήσουν μια διαφορετική οδό διαφυγής. Προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη, όπου η
συζήτηση της υπόθεσής τους καθυστερεί έως και 10 χρόνια για να πραγματοποιηθεί.
6. Χορηγούνται συνεχείς παρατάσεις στις προθεσμίες
εκπλήρωσης των φορολογικών υποθέσεων. Οι φορολογούμενοι που είναι συνεπείς
εκπληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις εγκαίρως και πληρώνουν και τους
φόρους τους εγκαίρως. Αντίθετα, πολλοί περιμένουν τη χορήγηση παράτασης, η
οποία συνήθως δίνεται, και καθυστερούν με αυτόν τον τρόπο και την πληρωμή των
φόρων.
7. Οι φορολογούμενοι νιώθουν ότι οι φόροι τους δεν έχουν
κάποια ανταποδοτικότητα. Καλούνται να πληρώσουν φόρους και την ίδια στιγμή
ξοδεύουν αδρά για βασικές κρατικές υπηρεσίες, όπως είναι η παιδεία, η υγεία και
οι μεταφορές. Στην παιδεία τα νοικοκυρά αιμορραγούν οικονομικά, λόγω της
παραπαιδείας (φροντιστήρια κ.λ.π.), ενώ στην υγεία αναγκάζονται να πληρώνουν
ποσά κάτω από το τραπέζι, όπως είναι το γνωστό «φακελάκι». Στις μεταφορές
αναγκάζονται να πληρώνουν πολύ ακριβά διόδια για τη χρήση αυτοκινητοδρόμων.
Συμπερασματικά, θα πρέπει οι κυβερνήσεις να βρουν τις λύσεις
και να εκδοθούν νέοι νόμοι ώστε η χώρα να βρει τον δρόμο της, διότι η
φοροδιαφυγή συμβάλλει στην οικονομική κρίση και πληγώνει όλα τα μικρομεσαία
νοικοκυριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου