Ο Δήμαρχος Ζηρού κ. Καλαντζής Νικόλαος, ο πρόεδρος και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου εκφράζουν τα πιο θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους, στους συγγενείς και στους φίλους του εκλιπόντος πρώην Δημάρχου Θεσπρωτικού Φώτη Παπαφωτίου.
Ο Παπαφωτίου υπήρξε σημαίνων και εκλεχτό στέλεχος της τοπικής κοινωνίας του Θεσπρωτικού και κόσμησε την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την εκπαίδευση.
Διατέλεσε Δήμαρχος του πρώην Δήμου Θεσπρωτικού την τριετία 1986-89, ενώ έχει διατελέσει με ξεχωριστή επιτυχία μέλος του Δ.Σ. της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, σύμβουλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, πρόεδρος και μέλος του Μορφωτικού Συλλόγου Θεσπρωτικού, της φιλαρμονικής “Απόλλων”, του Α.Σ. Κεραυνός κ.ά.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
1 σχόλιο:
Προς το τέλος της δεκαετίας του 1970, μια ομάδα πνευματικών, αλλά και απλών καθημερινών ανθρώπων, με κοινό παρονομαστή την αγάπη για τον τόπο τους, ανέπτυξαν παρουσία και δράση στα πολιτιστικά πράγματα του (τότε) Δήμου Θεσπρωτικού, αναλαμβάνοντας τη Διοίκηση και τον προγραμματισμό δράσης, του Μορφωτικού Συλλόγου. Μια μικρή πνευματική και πολιτιστική άνοιξη έφερε - θυμάμαι - αυτή η παρέα, στους διψασμένους για ποιοτική και πνευματική διασκέδαση κατοίκους, όχι μόνο του Θεσπρωτικού, αλλά όλης της Λάκκας και των γύρω περιοχών (Άρτα, Πρέβεζα, Γιάννενα). Θεατρικές παραστάσεις, ποιητικές βραδιές, αναπαραστάσεις ηθών και εθίμων και μουσικές συναυλίες ήταν ορισμένα από τα «προϊόντα» εκείνης της προσπάθειας.
Δεν θυμάμαι ποια τύχη με έφερε κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους (στα δεκαπέντε μου περίπου), αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο καθοριστικά λειτούργησε μέσα μου, στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μου, αυτή η ενασχόλησή μου με την ομάδα, η οποία πολλές φορές, ακόμη και σήμερα, καθορίζει τις αισθητικές και προσωπικές μου επιλογές.
Ηγετική και εμβληματική μορφή του Μορφωτικού Συλλόγου, ο Δάσκαλος κ. Φώτης Παπαφωτίου.
Σήμερα - εντελώς τυχαία, αφού είχα να τον δω από τότε – πληροφορήθηκα από τον τύπο, ότι δεν είναι πλέον κοντά μας.
Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στους δικούς του ανθρώπους και αισθάνομαι την ανάγκη – τουλάχιστον - να τον ευχαριστήσω, γιατί μου έδωσε τότε την ευκαιρία να υπερηφανεύομαι σήμερα ότι «συνυπήρξαμε».
Καλό Ταξίδι Δάσκαλε.
Αθήνα, 26 Μαρτίου 2016.
Νίκος Καρζής
Δημοσίευση σχολίου