Συγκλονίζει το ποστάρισμα στο fb, εργαζόμενης στην ΒΙΚΗ:Όλοι μας μάθαμε για την πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς, το πρωινό της Δευτέρας του Πάσχα, το εργοστάσιο της LAKY A.E., στην Νέα Κερασούντα Πρέβεζας. Και όλοι ταραχτήκαμε, γιατί το πλήγμα δεν αφορούσε μόνο τους ιδιοκτήτες και τους 72 εργαζόμενους της LAKY, αλλά και ολόκληρη την τοπική κοινωνία και οικονομία.Και αυτό, επειδή η LAKY, θυγατρική της ΒΙΚΗ, το εργοστάσιο της οποίας βρίσκεται ακριβώς δίπλα, είναι η μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία παραγωγής και διάθεσης ζωοτροφών για σκύλους και γάτες συντροφιάς και μέσα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, κατάφερνε να παρουσιάζει ιδιαίτερα υψηλούς δείκτες ανάπτυξης και εντονότατη εξαγωγική δραστηριότητα (πάνω από το 50% της παραγωγής εξάγεται σε 10 χώρες), αποτελώντας έτσι σημαντικό πυλώνα του Ομίλου της ΒΙΚΗ και δίνοντας εργασία, όχι μόνο σε δεκάδες εργαζόμενους, αλλά και συντηρώντας πολλές άλλες επιχειρήσεις, προμηθευτές κλπ.Ήταν μόλις πριν 3 μήνες, που έγραφα “Επιστροφή στα κέρδη για τη «ΒΙΚΗ», ύστερα από πέντε χρόνια”.Όμως, οι επιχειρήσεις δεν είναι -ή μάλλον δεν θα έπρεπε να είναι μόνο αριθμοί και ποσοστά. Στις επιχειρήσεις δουλεύουν άνθρωποι, που καταθέτουν κόπο, επενδύουν όνειρα, ζουν, δημιουργούν, ελπίζουν μέσα της. Αν αφαιρέσεις τον ανθρώπινο παράγοντα, η επιχείρηση είναι ένα άδειο κουφάρι.Και είναι αυτός ο ανθρώπινος παράγοντας, που και τώρα, μπροστά στην καταστροφή εγκαταστάσεων, του πύργου παραγωγής, των αποθηκών, μηχανημάτων, πρώτων υλών, στοκ, φορτηγών, στάθηκε πάνω από τα αποκαΐδια, έσφιξε τα δόντια και αρνήθηκε να υποταχθεί στην “κακιά ώρα”.Και σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να τονίσω την εξαιρετική στάση του Νίκου Παπαγιάννη, του Προέδρου της εταιρείας, που, από την πρώτη στιγμή, έδειξε από τι είναι φτιαγμένος.Στην σελίδα της LAKY AE είναι ήδη αναρτημένο το παρακάτω ποστάρισμα:«Έρχεται μια στιγμή που πιστεύεις πως όλα έχουν τελειώσει…μα τότε ακριβώς, είναι που γίνεται μια νέα αρχή!» Ο απολογισμός της χθεσινής πυρκαγιάς αποκαρδιωτικός. Η laky Pet Food και οι άνθρωποι της όμως, δεν χάνουν το χαμόγελο τους, καθώς σήμερα ξημέρωσε μια νέα ημέρα για όλους!!!”Η καρδιά μας σήμερα χτυπά ακόμη πιο δυνατά”, είπε ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου κ. Παπαγιάννης στους εργαζόμενους της Laky και όλοι μαζί σαν μία γροθιά προχωράμε!!!Σας ευχαριστούμε πολύ, όλους σας, για τα εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης που μας στείλατε αυτές τις δύσκολες ώρες. Η αγάπη σας, μας δίνει κουράγιο και δύναμη να ξεκινήσουμε ξανά!!!Όμως, προσωπικά για μένα, είναι πολύ πιο σημαντικό το ποστάρισμα μιας φεϊσμπουκικής φίλης, από την Φιλιππιάδα, που δουλεύει στην γειτονική ΒΙΚΗ και έτρεξε και αυτή, όπως δεκάδες άλλοι εργαζόμενοι, αμέσως μόλις έμαθαν το νέο.
“Tο κτίριο που έβλεπα κάθε πρωί όταν δούλευα δεν υπάρχει πια… Ποιος να μην λυγίσει μπροστά στο αφεντικό της επιχείρησης, που χάνει την περιουσία του, που αυτός ξέρει με τι κόπο… ή στους εργαζόμενους, που τους έτυχε μια δύσκολη συγκυρία εργασιακή. Αύριο τίποτα δεν θα είναι ξανά όπως πρώτα και, μέσα από τα τζάμια της αίθουσας που δουλεύω, θα βλέπω αυτό. Ένα χάος.”
Λίγο αργότερα, όμως, σε άλλο ποστάρισμα, αποτυπώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, πόσο δύναμη μπορεί να δώσει, τι στήριξη μπορεί να παρέχει το κουράγιο και το δημιουργικό πείσμα.
Έγραψε:
papagiannis“Δεν μιλώ εύκολα για ανθρώπους, ούτε μιλώ για την πρωινή μου δουλειά στην ΒΙΚΗ. Αλλά να, σήμερα, σε μια μέρα μεγάλης αναστάτωσης για εμάς, λόγω της καταστροφής του εργοστάσιου της Laky και το αβέβαιο μέλλον πολλών από εμάς, θα σταθώ σε κάτι σημαντικό.
Στον ιδιοκτήτη του ομίλου ΒΙΚΗ τον κ. Νίκο Παπαγιάννη, ο οποίος άνθρωπος χτες έχασε την περιουσία μπροστά στα μάτια του, ανήμπορος να παρέμβει. Βλέπεις, υπάρχουν ορισμένα πράγματα και πόνοι που είναι γραμμένο να βιώσει ο καθένας.
Δεν ξέρω τι γνώμη υπάρχει στην αγορά γι’ αυτόν και ούτε με ενδιαφέρει. Αλλά οφείλω να πω για το αξιοθαύμαστο κουράγιο του σήμερα να σηκώσει την γροθιά και να πει ότι δεν απολύεται κανείς και ότι θα ξανακτιστεί πάλι από την αρχή. Ακόμη κι αν φαίνεται δύσκολο.
Επίσης, ήταν ο άνθρωπος που είχε έννοια να κεραστούν οι πυροσβέστες και όσοι πρόσφεραν έργο, καθώς και να γίνει ομαλή η μετάβαση των εργαζόμενων στην καινούργια κατάσταση.
Ήταν αυτός που μπήκε στο κυλικείο και, παρότι ήταν κουρασμένος ψυχολογικά και θλιμμένος, έδωσε κουράγιο σε όλους, ότι όλα θα πάνε καλά και ότι αυτά συμβαίνουν στην ζωή.
Ρε φίλε, εγώ όταν πονώ δεν μπορώ να μιλήσω σε άνθρωπο, πόσο μάλλον να παρηγορήσω άλλους.
Υποσημειώνω κάτι, από την ανθρώπινη πλευρά σ’ ένα εργασιακό περιβάλλον που δέχεται πιέσεις καθημερινά. Όμως, πιστέψτε με, δεν θα ήθελα να δουλεύω πουθενά αλλού. Γιατί στην ζωή υπάρχουν και δύσκολες πολύ στιγμές, που μόνο λίγοι έχουν κουράγιο να ανταπεξέλθουν ώριμα.
Οπότε, εσείς εκεί έξω που τον θεωρείτε ένα επιτυχημένο επιχειρηματία, βάλτε ένα συν στο βιογραφικό του, όταν θα τον συναντήσετε, στο ότι είναι ένας άνθρωπος με κουράγιο, πάνω απ’ όλα.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου