Η Στέρνα, το πιο παραμυθένιο μαγαζάκι της Πίνδου, στο Ζαγόρι, στο χωριό Καπέσοβο και οι νεράιδες της

Είμαι σίγουρος ότι έχετε ακούσει πολλά παραμύθια για νεράιδες και τη μεγάλη τους αγάπη για τα νερά, τα ποτάμια, τα πηγάδια, τις στέρνες, τις λιμνούλες. Αυτό όμως δεν είναι παραμύθι. Είναι η ζωή η ίδια.

Η Στέρνα της ιστορίας μας είναι το πιο παραμυθένιο μαγαζάκι της Πίνδου! Βρίσκεται στο Ζαγόρι, στο χωριό Καπέσοβο. Είναι φτιαγμένο στο στέγαστρο της παλιάς Στέρνας του 1848 (η οποία λάμπει φωτισμένη στο κέντρο του μαγαζιού), πέτρινη προέκταση της επιβλητικής παμπάλαιας εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. «Ε, και που είναι οι νεράιδες;» σας ακούω να αναρωτιέστε.

Οι νεράιδες της Στέρνας του Καπέσοβου είναι οι τις κυρίες της οικογένειας Παπαγεωργίου: η Άννα η μητέρα και οι κόρες της Έλλη και Γιάννα. Γιατί είναι νεράιδες; Μα γιατί έχουν ένα μαγαζί μαγικό! Τοσοδούλι, γεμάτο γλυκά, κρασιά, βαζάκια, πολύχρωμα κολιέ, κοσμήματα λαμπερά, νόστιμα παιχνιδάκια, διακοσμητικά γεμάτα ρομαντισμό και χάρη, φωτάκια, λάμψεις, μυρωδιές, μια σπηλιά του παραμυθιού στο Καπέσοβο.

Η Άννα χαμογελάει σε όλους. «Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η επαφή με τον κόσμο. Πολύ γοητευτικό αλισβερίσι» λέει. «Αγαπήσαμε πολύ αυτή την δουλειά. Είναι μεγάλη ικανοποίηση να παίρνεις αυτό που σου προσφέρει η γη».

Ό,τι βρώσιμο πουλιέται στη Στέρνα είναι απολύτως χειροποίητο από την οικογένεια Παπαγεωργίου. Μαζεύουν μόνοι τους τα φρούτα του δάσους, τα βότανα που θα αποξηράνουν, την μικρή αγροτική τους παραγωγή, μόνοι τους φτιάχνουν τα γλυκά του ταψιού (πισπτί, ρεβανί, καρυδόπιτα, ιτσλί, μπακλαβαδες, σαντακλί, σταφιδάτο), τα περίφημα γλυκά του κουταλιού (κράνα, κυδώνια, βύσινα, βατόμουρα, κεράσια, εσπεριδοειδή) τις μαρμελάδες, τα πάμπολλα λικέρ (ως πορτοκάλι-καφέ και μανιτάρι κανθαρέλλα!), τα κυδωνόπαστα, τον τραχανά με βιολογικό αλεύρι, τα κρασιά, τα τσίπουρα, τα πετιμέζια, τα μισόχλωρα ζμπέκια και τις μουστόπιτες.

Η Γιάννα - επαγγελματίας σεφ- επιμελείται κυρίως τα του μαγειρέματος. Η Έλλη - συντηρήτρια έργων Τέχνης -  κρατάει τη Στέρνα και φτιάχνει όλα τα κοσμήματα, τα διακοσμητικά, και επιμελείται την αισθητική του πράγματος.

 

Είναι όμως τουλάχιστον άδικο να γράψω για τις νεράιδες χωρίς να πω για τον καλό τους μάγο, τον πάτερ φαμίλια, τον γενναιόδωρο Ζαγορίσιο Θουκυδίδη Παπαγεωργίου. Είναι καθηγητής Φιλόλογος. Ποτέ όμως δεν ξέκοψε από το χωριό του και από τα όσα έμαθε εδώ παιδί.

«Είχα μια μεγάλη σχέση σαν παιδί με τη γιαγιά μου. Όλες οι δουλειές εδώ μαζί της ήταν σαν παιχνίδι: να μαζεύω βατόμουρα, μανιτάρια, χόρτα, να πηγαίνω στα κατσίκια, να κάνουμε τυρί, κρασί, τσίπουρο, ξίδι, πετιμέζι, τραχανά. Βέβαια ακόμη σήμερα πιάνω τον εαυτό μου να παίζει με τα ίδια παιχνίδια.». Ναι, το καταλάβατε. Συμμετέχει σε όλες τις παραπάνω δουλειές που σας έλεγα.Φτιάχνει επίσης το τσίπουρο και τα κρασιά.

                                                           Ο Θουκυδίδης στον μπαξέ του

Μου λέει την ιστορία της Στέρνας και του πολύ καλού ξενώνα της οικογένειας (θα σας γράψω γι αυτόν αλλού) του «Θουκυδίδη». Κόσμος απολαμβάνει λιακάδα και τσιπουρομεζέδες στα τραπεζάκια της Στέρνας στην πλατεία. Όλοι εδώ κατεβαίνουν.

«Άμα δεις ξένο προς την πλατεία του Καπέσοβου ενενηνταπέντε τοις εκατό εδώ έρχεται» καμαρώνει ο Θουκυδίδης. «Η επιτυχία της Στέρνας είναι πηγή ζωής στο Καπέσοβο». Δίκιο έχει. Πρώτον γιατί δύο νέοι άνθρωποι ζουν και προκόβουν στο χωριό, δεύτερον γιατί προστέθηκαν ακόμη 4 άνθρωποι στον φθίνοντα Καπεσοβίτικο πληθυσμό και τρίτον γιατί με τη στέρνα φέρνουν κόσμο στο χωριό.

Ακούγεται σαν ψέμα ε; Δεν είναι. Είναι μαγικό. Εξάλλου σας είχα πει ότι θα σας γράψω για νεράιδες.

              

Που βρίσκομαι;

Το Καπέσοβο, είναι ένα από τα Ζαγοροχώρια (Κεντρικό Ζαγόρι). Ο συντομότερος δρόμος για να έρθετε είναι οδικώς μέσω Ιωαννίνων. Περισσότερες πληροφορίες για τη «Στέρνα» τηλ. .  

www.thegreektraveller.com