Ο Πρόεδρος των ΑμεΑ Πρέβεζας «Η Ελπίδα» και Εκπρόσωπος του Αναπηρικού Κινήματος του Ν. Πρέβεζας κ. Περικλής Αρβανίτης, διερωτάται. ''Είναι η Πρέβεζα πόλη για να ζουν... όλοι;''.

Τα άτομα με ειδικές ικανότητες έχουν αποδείξει κατ' επανάληψη πως είναι νικητές της ζωής. Στην πόλη της Πρέβεζας ωστόσο, εξαιτίας της δομής της, αλλά και της συμπεριφοράς κατοίκων, Δήμου και καταστηματαρχών, πόσο εύκολο είναι για ένα άτομο με αναπηρία να κινηθεί, να βρεθεί μέσα στην κοινωνία, να... ζήσει, όπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες;

Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι ευχάριστη για μια Πρέβεζα, που έχει κατά τ' άλλα πολλά να περηφανεύεται, όχι όμως και για τη στάση της απέναντι στα ΑμεΑ. Και πώς μπορεί να το κάνει, όταν για να διασχίσει ένα άτομο με καροτσάκι τη Λεωφόρο Ειρήνης από τη μία άκρη ως την άλλη χρειάζεται ώρες...

Ο Πρόεδρος των ΑμεΑ Πρέβεζας «Η Ελπίδα» και Εκπρόσωπος του Αναπηρικού Κινήματος του Ν. Πρέβεζας κ. Περικλής Αρβανίτης, επισημαίνει  «Είναι πολύ δύσκολο για ένα άτομο με αναπηρία να κινηθεί στους κεντρικούς δρόμους της Πρέβεζας. Πεζοδρόμια έχουν γίνει, αλλά η προσβασιμότητα είναι εξαιρετικά δύσκολο πράγμα. Τα τραπέζια και οι καρέκλες έχουν κατακλύσει τα πεζοδρόμια και η μετακίνηση είναι δύσκολη όχι μόνο για τα ΑμεΑ, αλλά και για μητέρες με τα καροτσάκια τους και υπερήλικες. Ο Δήμος εν όψει και των εκλογών, έχει επιδοθεί σε μία ψηφοθηρία, αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο».

Παράλληλα, ο κ. Αρβανίτης προσθέτει: «Μόνο στο 1-2% των δημόσιων καταστημάτων της Πρέβεζας, αλλά και των ιατρείων υπάρχουν ράμπες αναπήρων. Σε ένα γκάλοπ που κάναμε έξω από το κτίριο της Εφορίας, όλοι πήγαιναν από τη μπάρα. Ίδια ήταν η κατάσταση και στις παραλίες της Πρέβεζας, το καλοκαίρι που μας πέρασε. Ήταν πολύ δύσκολο για ένα ΑμεΑ, να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και τις ακτές. Δεν υπήρχαν ράμπες πουθενά, εκτός από ένα σημείο στο Μονολίθι, όπου η ράμπα έγινε έπειτα από προτροπή δική μου στον ιδιώτη, ο οποίος βέβαια και το έκανε πράξη».

Μήπως έχει έρθει ο καιρός να αλλάξουν όλα αυτά;

www.atpreveza.gr