Το έργο παραέχει γίνει επικίνδυνο και από
διανοητική άποψη. Κοινώς πολεμάνε να μας τρελάνουν. Με επίκεντρο τη Κύπρο
διεξάγεται ένας πρωτοφανής προπαγανδιστικός βομβαρδισμός ο οποίος δεν στοχεύει
απλώς τους αφελείς και ανόητους αλλά επικεντρώνεται στο να εξοπλίσει με
επιχειρήματα τους εγχώριους ζηλωτές του ευρώ. Αυτούς που σχεδόν ψυχαναγκαστικά
περιφρονούν και υποβαθμίζουν τη κοινή μοίρα Ελλάδας και
Κύπρου
Παρακολουθώ εδώ και μια εβδομάδα αυτή τη ενορχηστρωμένη
καμπάνια παραπληροφόρησης που ενώ δήθεν κόπτεται υπέρ της «σωτηρίας» των
Κυπρίων πολιτών, στην ουσία τους μοιράζει απλόχερα ηττοπάθεια, μεμψιμοιρία, και
αυτοϋποτίμηση. Το θεμελιακό τους επιχείρημα δεν ξεστρατίζει λέξη από το
ηθικολογικό παραλήρημα της υποκριτικής Μέρκελ και την νεοαποικιακή λεηλατική
στρατηγική της περιφέρειας από τον ηγεμονικά ανιστόρητο Γερμανικό πυρήνα της
Ευρωζώνης.
Συντονισμένα, απροκάλυπτα και εκβιαστικά λένε προς το
Κυπριακό λαό περίπου ότι:
«Μέχρι στιγμής το τραπεζικό και πολιτικό σας
κατεστημένο καλά βολεύτηκε με την μαφιόζικη κάνουλα ρευστότητας. Τώρα που
βρεθήκατε στα ζόρια θα πληρώσετε τη ζημιά όλοι ως αμαρτωλοί. Γι΄αυτό καθίστε
φρόνιμα γιατί υπάρχουν και χειρότερα! »
Δεν είναι μόνο πρωτοφανής αυτή η
μεταμφίεση μιας εξαιρετικά επιλεκτικής αντιμετώπισης με τον «μανδύα» μιας
αμφιλεγόμενης δικαιοσύνης, είναι και η, υπό τρομοκρατική πίεση, απαίτηση θυσίας
όλου του χρηματοπιστωτικού τομέα του νησιού.
Ταυτόχρονα τα παπαγαλάκια των
υποκριτικών αφεντικών τους αποκρύπτουν ότι η Ελλάδα φέρει μεγάλο μερίδιο
ευθύνης για την κατάρρευση των κυπριακών τραπεζών τόσο εξαιτίας των ελληνικών
ομόλογων τους που κουρεύτηκαν, όσο και λόγω της κατάρρευσης πελατών τους από
ελληνικές επιχειρήσεις που τις σμπαράλιασε η κρίση και τα μνημόνια εξοντωτικής
λιτότητας. Κουκουλώνουν επίσης ότι το γερμανικό χρηματοοικονομικό κατεστημένο
ήταν εξαρχής συνένοχο στο "φούσκωμα" ορισμένων από τις "φούσκες" που έπληξαν τις
χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Δεν ήξεραν ότι η Κύπρος είναι ένας
φορολογικός παράδεισος; Ποια άραγε παρέμβαση, εντολή ή οδηγία απηύθυνε η ΕΕ επί
μια πενταετία προς τη Κύπρο για αλλαγές στη συγκεκριμένη νομοθεσία της; Και
ακόμα γιατί αρνήθηκε να προνοήσει σχέδιο κάλυψης των απωλειών των κυπριακών
τραπεζών μετά το κούρεμα των ελληνικών με το PSI; Τι να λέμε τώρα; Τώρα, που η
Γερμανία όχι μόνο αποποιείται τον ρόλο της στα αίτια της διάλυσης της κυπριακής
οικονομίας, αλλά και στρίβει το μαχαίρι στις πληγές της επιβάλλοντας άγρια
λιτότητα εν μέσω ερειπίων.
Ο στόχος προφανής. Αναγκαστική μαζική
μετανάστευση κεφαλαίων από τον επισφαλή Νότο προς τη Γερμανία και τον ελεγχόμενο
ευρύτερο ευρωπαϊκό Βορρά - με όσα αυτή η ενισχυμένη πλέον ρευστότητα
συνεπάγεται. Έλεγχος, με το πρόσχημα της στήριξης, μιας ανίσχυρης οικονομίας,
άρα και επίβλεψη -εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της. Τέλος,
επιβολή, κατά το δοκούν της γερμανικής ελίτ, γαιωστρατηγικών λύσεων υπό τη
διαρκή απειλή της εγκατάλειψης της χώρας στην μοιραία πτώχευση. Άδικα νομίζεται
ότι πανηγυρίζουν οι Τούρκοι με τις αποφάσεις του
Γιούρογκρουπ;
Μπροστά από αυτό το σκηνικό κατατρόπωσης της όποιας
τιμής της Κύπρου, έρχονται να πρωταγωνιστήσουν σε στυλ αυτόβουλων ιδεοληπτικών
«ραγιάδων» -για να μη πω δίκην «γερμανοτσολιάδων» - και όσοι ντόπιοι
κατατρύχονται από τις εμμονές του Γερμανικού ιμπέριουμ. Το κυρίαρχο για αυτούς
δεν είναι ότι ανήκουν σε όλες τις πτυχές του πολιτικού φάσματος αλλά ότι
συντονίζονται με λυγισμένο φρόνημα και τσαλαπατημένη εθνική ταυτότητα υπέρ των
άδικων και μεροληπτικών ευρωπαϊκών αποφάσεων.
Είναι καθαρό ότι αν η
Κύπρος διακινδυνεύσει έξοδο από την Ευρωζώνη, τίποτα δεν της εγγυάται ότι ο
θανάσιμα πληγωμένος , πλην πολύτιμος, χρηματοπιστωτικός της τομέας θα μείνει
όρθιος. Και, όπως διατείνεται το λόμπι των «ευρωτρομοκρατών», η χώρα
,ενδεχομένως, θα αντιμετωπίσει προβλήματα γεωπολιτικής ασφάλειας. Πιστεύω,
ωστόσο, ότι η διατήρηση της εθνικής ομοψυχίας που επέδειξε η Κύπρος τις πρώτες
μέρες του αιφνιδιαστικού σοκ της Ευρωπαϊκής απόφασης ζυγίζει χίλιες φορές
περισσότερο από οποιαδήποτε εξαναγκασμό σε πτώχευση .
Εκτός πια κι αν
η εθνική αξιοπρέπεια, η διασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία, στην ανάπτυξη
και στο κοινωνικό κράτος, η ευέλικτη εξασφάλιση διεθνών συμμαχιών και η
αποτελεσματική αξιοποίηση του εθνικού πλούτου υπολείπονται σε αξία από την
σώνει και καλά υποστήριξη του ευρώ από κάποιους επαρχιώτες του κοσμοπολιτισμού.
Λυπάμαι, αλλά θεωρώ ότι η Σουηδία, η Δανία, η μακρινή και μικροσκοπική Ισλανδία
που διατηρούν τα εθνικά τους νομίσματα δεν αποκλίνει σπιθαμή από τον πατριωτισμό
τους. Έστω και αν για αυτούς δεν ξημερώνει αύριο μια επέτειος εθνικής
απελευθέρωσης σαν την 25η Μαρτίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου