Καλώς τονα τον ''αριστερό'' Μανιτάκη με τα κόλπα του!

Όταν τα νομοσχέδια έρχονται στις επιτροπές της βουλής για διαβούλευση (τρομάρα τους, η διαβούλευση τους μάρανε!), συνήθως έχουν μοιραστεί στους βουλευτές που συμμετέχουν, μια με μιάμιση μέρες πριν, έτσι ώστε και το τυπικό της δημοκρατίας να τηρείται στα χαρτιά, και παράλληλα η δημοκρατία επί της ουσίας να παρακάμπτεται. Διότι, όταν θέλεις να κάνεις τη βρομοδουλειά η διαφάνεια και η δημοκρατία, παρά τα χαριεντίσματα με δαύτες στα τηλεοπτικά παράθυρα και στους δεκάρικους του κώλου στα κομματικά ακροατήρια, οι δυο αυτές κυρές παραμένουν εντελώς ανεπιθύμητες. Όσο δε πιο κάλπικο είναι το νομοσχέδιο τόσο πιο σύντομος είναι και ο χρόνος ανάμεσα στο μοίρασμα και τη διαβούλευση.

Σ' ένα νομοσχέδιο 500-700 σελίδων, όπως είναι αυτά που κατεβάζει προσφάτως η κυβέρνηση, με τροπολογίες επί τροπολογιών της τελευταίας κυριολεκτικά στιγμής, αλλά και με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου να περιμένουν στη γωνιά για τα ακόμα πιο άθλια και βρομερά που δεν τολμά ούτε σε μια τυπική και ακίνδυνη διαβούλευση να βάλει, είναι εντελώς φυσιολογικό μέσα σ' ένα τέτοιο νομοθετικό λαβύρινθο, κάποια χέρια να βρίσκουν την ευκαιρία να σπρώχνουν στη λάθρα και άρθρα όχι εντελώς αθώα, όσον αφορά τουλάχιστον κάποιες επιμέρους εκδουλεύσεις προς ημετέρους και εξυπηρετήσεις. Άλλωστε, οι πιθανότητες να αποκαλυφθούν πριν από την ψήφιση είναι μηδαμινές. Για μετά, δεν έχει πια σημασία, αφού η τσίπα και το φιλότιμο έχουν πάρει διαζύγιο απ' την πολιτική.

Ας δώσουμε λοιπόν ένα παράδειγμα, για να μη μιλάμε στο βρόντο. Και δώστε λίγη προσοχή, γιατί η μπαγαμποντιά έχει πυκνο-υφασμένο φερετζέ.

Στο νομοσχέδιο για την «Κατάργηση και Συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα», που όπου να 'ναι θα κατατεθεί στη βουλή από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με Υπουργό τον κ. Μανιτάκη, ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνονται και άρθρα για τη συγχώνευση 4 ερευνητικών ιδρυμάτων σε δύο· συγκεκριμένα, του «Κέντρου Έρευνας, Τεχνολογίας και Ανάπτυξης Θεσσαλίας» με το «Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, Ε.Κ.Ε.Τ.Α.» και του «Εθνικoύ Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, Ε.Κ.Κ.Ε» με το «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Ε.Ι.Ε.».

Με το πώς και γιατί γίνονται αυτές οι συγχωνεύσεις, και τι κενά αφήνει το προβλεπόμενο νομοσχέδιο, θ' ασχοληθούμε άλλη φορά. Εδώ θα στήσουμε το μικροσκόπιο και θα εστιάσουμε σ' αυτό που λέγαμε προηγουμένως για εσκεμμένες παραλείψεις, που παραπέμπουν σε συγκεκριμένες «μικρο-εξυπηρετήσεις».

Στη δεύτερη από τις δύο συγχωνεύσεις, αυτή του Ε.Κ.Κ.Ε με το Ε.Ι.Ε., όπως προβλέπεται στο Άρθρο 9, το πρώτο εντάσσεται στο δεύτερο, με το προσωπικό του πρώτου να μεταφέρεται στον δεύτερο φορέα, δηλαδή το Ε.Ι.Ε., ο οποίος θα είναι και ο μοναδικός που θα υφίσταται εφ εξής.

Επειδή όμως το Ε.Κ.Κ.Ε είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (νπδδ) και το Ε.Ι.Ε. ιδιωτικού δικαίου (νπιδ), ένα απλό τσούλημα του προσωπικού από το ένα στο άλλο κολλάει νομικά, παρά μονάχα αν πρώτα γίνει κατάργηση του Ε.Κ.Κ.Ε όπως προβλέπεται στην πρώτη παράγραφο του Άρθρου 9, αλλά παραλείπεται από τον τίτλο του άρθρου που μιλάει μόνο για ένταξη.

Και είναι όλως τυχαία η απάλειψη της λέξης κατάργηση από τον τίτλο του Άρθρου 9;

Καλέ τι μας λέτε!

Θα πρέπει να πηδήξουμε κάμποσες σελίδες και να πάμε στο σωτήριο Άρθρο 15, όπου κάτω από τον τίτλο «Γενικές διατάξεις», διακρίνεις, (φυσικά άμα έχεις μάτι αετού πονηρεμένου), ότι υπάρχει κάποιος τυχερός από το Ε.Κ.Κ.Ε, που διασώζεται.

Πώς;

Κάθε άρθρο που σέβεται τον εαυτό του έχει μια και δυο και τρεις και χίλιες δεκατρείς παραγράφους, όπου γίνεται και το παιχνίδι. Η παράγραφος (δ) του άρθρου 15 ασχολείται αποκλειστικά με τους δικηγόρους των υπό κατάργηση οργανισμών, στην οποία και αναφέρεται ρητά η λύση κάθε έμμισθης σχέσης με αυτούς. Λογικό, αφού το μαγαζί κλείνει.

Αμ δε!

Ενώ, λοιπόν, αραδιάζονται ένα-ένα τα Άρθρα των καταργούμενων οργανισμών, από τους οποίους οι δικηγόροι θα πάρουν πόδι, απουσιάζει, σαν ν' άνοιξε στα ξάφνου μια τρύπα ανάμεσα στα άρθρα 8 και 10, το Άρθρο 9. Κάπως, σαν να γλίστρησε και άθελά του να παράπεσε, ρίχνοντας έτσι σκοινί διάσωσης προς έναν και μοναδικό δικηγόρο, αυτόν του Ε.Κ.Κ.Ε.

Το ξέρω, ότι ο νους σας θα πάει στο πονηρό, και θα σκεφτείτε διάφορα κακόβουλα για τον Υπουργό. Αλλά, όχι, όχι δεν πρέπει. Αφού η καλή νεράιδα Μανιτάκης δυσκολεύεται να διασώσει τις δεκάδες χιλιάδες απολύσεις που ήρθαν και έρχονται, τώρα που βρήκε τη φόρμουλα για να διασώσει τουλάχιστον έναν, θ' αρχίσουμε να στραβομουτσουνιάζουμε; Ποτέ! Μη γινόμαστε και αχάριστοι!

www.e-cynical.gr