Χρήστος Μέγας*
Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών, πέραν του προβλήματος των εξευτελιστικών τιμών που πωλούν, ανέδειξαν ακόμη:
-Το πρόβλημα της τιμής «από το χωράφι στο ράφι». Πόσο χαμηλές είναι οι τιμές στον παραγωγό και πόσο, δυσανάλογα ακριβά, προμηθεύεται ο καταναλωτής τα προϊόντα. Σε τέτοιο βαθμό που αυτοί που θησαυρίζουν να είναι εκείνοι που δεν παράγουν: οι μεσάζοντες και οι πολυεθνικές.
Ασφάλεια τροφίμων
-Το πρόβλημα της «ελληνοποίησης» εισαγόμενων (βαλκανικών και όχι μόνο) προϊόντων. Εμείς στην ‘Ήπειρο γνωρίζουμε για το γάλα και τα αρνοκάτσικα το Πάσχα. Μια σκαστή παρανομία που μένει σκοπίμως ανέλεγκτη από τις περιφερειακές και κρατικές αρχές προκειμένου να… μειωθεί το κόστος του καταναλωτή. Καταστρέφοντας, εν τέλει, τον Έλληνα Κτηνοτρόφο και Αγρότη. Και, συμπιεζόμενης της ντόπιας παραγωγής, αυξάνεται η εξάρτηση από την αλλοδαπή, γίνεται ακριβότερο το τραπέζι του νοικοκυριού.
-Οι μαζικές εισαγωγές τροφίμων από τρίτες χώρες και οι «ελληνοποιήσεις» ελλοχεύουν έναν ακόμη κίνδυνο: Αυτό της ασφάλειας των τροφίμων. Όταν καταναλώνουμε πατάτες Αιγύπτου με ταυτότητα Κύπρου ή σκόρδα Τουρκίας και γίγαντες Σκοπίων, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι στις χώρες εκτός Ε.Ε χρησιμοποιούν δραστικά και επικίνδυνα φυτοφάρμακα και δηλητήρια. Τα οποία είναι απαγορευμένα από τις Βρυξέλλες. Αυτά, εν τέλει, καταλήγουν στο πιάτο μας!
…Νόμιμη νοθεία
Όμως, η φετινή (2023-24) ανεπάρκεια σε βασικά προϊόντα, σε συνδυασμό με την πτώση της παραγωγής διεθνώς (π.χ. η μειωμένη παραγωγή χυμού πορτοκαλιού το 2023 στη Βραζιλία) έχουν αναδείξει και ένα άλλο μεγάλο θέμα: Αυτό της νόμιμης(;) νοθείας.
Η τιμή του πορτοκαλιού που κατευθύνεται προς χυμοποίηση είχε φέτος μια κάπως καλύτερη τιμή, σίγουρα ήταν πιο επικερδές από το βρώσιμο πορτοκάλι.
Και εκεί που οι λιγοστοί παραγωγοί που έχουν απομείνει είχαν ποντάρει στη φετινή σοδιά προκειμένου να ρεφάρουν από τις ζημίες των προηγούμενων χρόνων, προέκυψε το θέμα της μείωσης του χυμού πορτοκαλιού στα κοκτέιλ χυμού και στις πορτοκαλάδες.
Ξέραμε ότι η πορτοκαλάδα των 300ml ή του 1,5L στα σούπερ μάρκετ, πόρρω απέχει από χυμό που στύβουμε στο σπίτι μας ή αγοράζει ο πολίτης από το αυτόματο μηχάνημα στην κεντρική πλατεία εδώ στην Άρτα. Αλλά τώρα η πορτοκαλάδα φαίνεται να χάνει την επαφή με τον μπαχτσέ…
Οι επώνυμες φίρμες εμφιάλωσης το πολύ να έχουν από 8% έως 20% (η πιο τίμια!) χυμό πορτοκαλιού. Τα υπόλοιπα συστατικά είναι νεράκι, χρώμα, χημικά μέσα όξυνσης και ζάχαρη…
Ούτε… τζούρα πορτοκάλι
Τώρα όμως που το πορτοκάλι χυμού τσίμπησε λίγο, μειώνουν ακόμη και αυτή τη μικρή τζούρα ποιότητας στους χυμούς και τις πορτοκαλάδες συσκευασίας για να μειώσουν το κόστος.
Μόνο το κέρδος μένει ανελαστικό.
Αυξάνουν το χυμό μήλου ή καρότου. Κυρίως όμως ρίχνουν περισσότερο νερό και άλλη επεξεργασμένη ζάχαρη από πατάτες Νείλου και άλλο καραμελόχρωμα!
Α! ρε Γκιωνάκη (ταινία «Κίτρινα γάντια») πόσο μπροστά ήσουν…
Και τι καταδεικνύει αυτή η πρακτική υποβάθμισης ενός προϊόντος το οποίο, κατ εξοχήν, καταναλώνουν τα παιδιά μας;
Ότι απαιτείται να ξαναλειτουργήσουν 1-2 εργοστάσια χυμού στον κάμπο της Άρτας.
Υψηλότερες προδιαγραφές
Και να εμπλέξουμε δημιουργικά το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το Τμήμα Γεωπονίας εδώ στην Άρτα, ώστε να αναδείξει το ζήτημα με τις… σταγόνες πορτοκαλιού στο χυμό. Να απαιτήσουμε αυστηρότερες προδιαγραφές προκειμένου ένα αναψυκτικό να λέγεται «πορτοκαλάδα».
Ο νομός που έχει ταυτιστεί με τα εσπεριδοειδή, δεν είναι δυνατόν να μην διαθέτει ένα εργοστάσιο φυσικού χυμού, αλλά να έχει, ας πούμε, ένα αντίστοιχο εργοστάσιο η Φλώρινα…
Ας φτιάξουμε, επιτέλους, εμείς στην Άρτα ένα φυσικό χυμό. Μια πορτοκαλάδα από πορτοκάλι. Να ξέρουμε τι πίνουμε, να αμείβονται όσοι παράγουν και να γνωρίζουν οι επισκέπτες μας τι τους κερνάμε στην υγείας μας!
*Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος, υπ.Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Άρτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου