ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ, δωρεά Δημητρίου και Βικτωρίας Μήτση

Το Μουσείο αυτό θα στεγαστεί στο σχολείο του χωριού Καρίτσα, Κ Δ. Δήμου Ζίτσας και είναι το μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο που είναι προσβάσιμο και σε τυφλούς, αν εξαιρέσομε τον Φάρο των τυφλών στην Καλλιθέα. 

Το τμήμα Πρόσωπα και Πράγματα τα αντικείμενα που το απαρτίζουν, για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκτίθονται ώστε να μπορούν με τη γραφή Braille να τα αντιληφθούν και άτομα με απώλεια όρασης. 

Η έκθεση αυτή τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο καινοτομίας από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Στρατηγικού Σχεδιασμού για το Λαϊκό Πολιτισμό στην Αθήνα και στην 3η Μπιενάλε στη Λευκορωσία, σε 400 συμμετοχές από 29 χώρες πήρε το Πρώτο Βραβείο και Χρυσό Μετάλλιο (Interior Design). 

Κάθε λαογραφική συλλογή, βιβλιοθήκη και πινακοθήκη είναι η ψυχή της Ελλάδας. Είναι η καρδιά κάθε Έλληνα, η δημιουργία του λαού, ο πολιτισμός του.

Είναι το κάστρο οχύρωσης ηθικών αρχών και αξιών του ατόμου, η αμυντική του θωράκιση, ο θρόνος και η προβολή.

Ήταν, είναι και θα είναι ο κυματοθραύστης, το όπλο αντίστασης σε κάθε είδους επιδρομέα για την κατάργηση αρχών και αξιών.

Σήμερα, στην ύπουλη επέμβαση της παγκοσμιοποίησης, που απεργάζεται μεθοδικά την εξουδετέρωση των ιδιαίτερων πολιτισμικών γνωρισμάτων κάθε λαού, και αύριο, σε όποια μορφή και αν εμφανισθεί και ό,τι άλλο πρεσβεύει.

Η παράδοσή μας, ο πολιτισμός μας, είναι ο καθάριος καρπός που επιλέγεται, ξεχωρίζει από το Ελληνικό αλώνι όπου σμίγουν καρποί και υβρίδια, Δύσης και Ανατολής, Νότου και Βορρά.

Είναι ο καρπός αναπαραγωγής, είναι η ταυτότητα μας.

Είναι ο μύλος που αλέθει τους καρπούς, ο ζυμωτής που τους πλάθει, ο φούρναρης που το ψήνει και η μάνα που ταΐζει το παιδί!

Είναι ο εργάτης, τεχνίτης, μαθητής, δάσκαλος, καλλιτέχνης και γεωργός...

Η πολυμορφία που χαρακτηρίζει την παράδοση μας, είναι κάτι το μοναδικό.

Είναι η συνέχεια και η περηφάνια της ζωής, το γλυκύτερο φως, το φως της οικουμένης, της αλήθειας το φως.

Όταν όμως στο αλώνι συγκομιδής οι αλωνιστάδες δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να κάνουν τη σωστή και ωφέλιμη επιλογή, όπως συμβαίνει τη σήμερον ημέρα στην πατρίδα μας, το φως θαμπώνει, το πνίγει η ομίχλη, τον ήλιο τον κρύβουν σύννεφα. 

Κι έτσι το σύνολο σχεδόν του Ελληνικού λαού δε μπορεί να διακρίνει και να αποβάλλει τα ανούσια, τα βλαβερά υποπροϊόντα που προβάλλονται καθημερινά. 

Αθρόα, ανεμπόδιστα, εισβάλουν και σιγά σιγά αλλοτριώνουν το άτομο 

που λησμονεί τις ρίζες του.

Χάνει τις ηθικές αρχές και αξίες που το χαρακτηρίζουν, ξεχνάει την παράδοση, 

εν γένει τον πολιτισμό κι έτσι παρασέρνεται στο χάος, πέφτει στο γκρεμό 

και τσακίζεται, σπάει ο συνδετικός κρίκος, χάνεται η οικογένεια, 

εν ολίγοις ένας Λαός αφανίζεται.

Ο Δωρητής 

Δημήτριος Γεωργίου Μήτσης