Στα χωριά του Πωγωνίου και της Κόνιτσας η ιστορία παραμένει ζωντανή… Ανάμεσα στους λιγοστούς κατοίκους υπάρχουν ακόμη κάποιοι που θυμούνται κι αφηγούνται. Που έζησαν τις μέρες του 40, τις μάχες, τις νίκες, την επιστροφή του ελληνικού στρατού… Υπάρχουν ακόμη οι Γυναίκες της Πίνδου… Οι μάνες, οι κόρες, οι αδελφές.. Που κουβάλησαν πολεμοφόδια, που έφτιαξαν μάλλινες κάλτσες, που ετοίμασαν ένα φτωχικό και γρήγορο φαί… Η 28η Οκτωβρίου τους βρίσκει στα ίδια χώματα. Λίγους σε κάθε χωριό, ελάχιστους στις πλατείες.. Άνθρωποι που κουβαλούν τις μνήμες. Και με ένα δάφνινο στεφάνι τιμούν τους γνωστούς και τους άγνωστους στρατιώτες που δεν γύρισαν ποτέ πίσω!
Ορεινό χωριό, μια
ανάσα από τα σύνορα της Αλβανίας η Αγία
Βαρβάρα Κόνιτσας! Λιγοστοί οι κάτοικοι,
ακόμη λιγότεροι τον χειμώνα!
Το χωριό όμως έχει
ζήσει τα γεγονότα του 40.. Και κανένας
από τους λίγους δεν μπορεί να ξεχάσει..
Με τον δικό τους
ξεχωριστό τρόπο τίμησαν τους Ήρωες!
Με τον σεβασμό που
ταιριάζει και με ένα δάφνινο στεφάνι
που κατέθεσαν η κυρά Νίκη και η κυρά
Μαριάνθη.
Η
Νίκη Πορέτση και η Μαριάνθη Ζιάκου.
Γυναίκες της Πίνδου που κουβαλούν την
ιστορία στους ώμους τους και έτσι απλά
την καταθέτουν.. Για τις επόμενες γενιές!
Με
σεβασμό και με συγκίνηση!
Τιμούν
τους ήρωες.. Απλά και σεμνά! Όπως έκαναν
κάποιες άλλες γυναίκες στα χρόνια του
Αισχύλου και του Σοφοκλή.. Στο Έπος του
40.. Γυναίκες της Πίνδου που τους αξίζει
κάθε τιμή! Είναι αυτές που ακόμη φυλάνε
Θερμοπύλες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου