Είναι γνωστό πως Τούμπουρος Και Γκόνη συνδέονται με εξαιρετική φιλία, και πως όποια δράση κι αν έχουν, την πραγματοποιούν μαζί. Άλλωστε και στο βιβλίο γράφει ο Χρήστος Τούμπουρος.«Τέλος, θα ήταν ασυγχώρητη παράλειψη να μην ευχαριστήσω και από εδώ τη φίλη μου τη Μαρίκα Γκόνη, την παθιασμένη αυτή ατόφια Ηπειρώτισσα (Πωγωνίσια), που συνεχώς με παρότρυνε και μου έδινε θάρρος και κουράγιο σε οποιαδήποτε «αναπάντεχη» δυσκολία. Ο ορισμός της Φιλίας!».
Στην παρουσίαση του βιβλίου η Μαρίκα συντόνισε τη διαδικασία. Είπε και τα εξής:
«Έχω την εντύπωση πως η σημερινή μας συνάντηση θα εξελιχθεί σε μια καθαρή Ηπειρώτικη συναναστροφή, σ’ έναν βιωματικό Ηπειρώτικο ανασασμό. Αφορμή η παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Τούμπουρου, του φίλου μας, του Ηπειρώτη αυτού, όπως λέει και ο ίδιος, «σελαγιστή και κελαϊδιστή» του πόνου, του καημού και του Ηπειρώτικου τρόπου ζωής. Ενός τρόπου ζωής που νοηματοδοτεί και την αντίσταση στην παγκοσμιοποιημένη κατεβασιά που σαρώνει ήθη, παράδοση και πολιτισμό».
Και ακολούθως αφιέρωσε το ποίημα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «Ποίημα στους φίλους», το οποίο διάβασε εκπληκτικά, με γλυκό και αισθαντικό τρόπο.
Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου