Με τα μάτια των ''Γιατρών Χωρίς Σύνορα''. 15 συγκλονιστικές φωτογραφίες της διεθνούς ιατρικής ανθρωπιστικής οργάνωσης

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δημιούργησαν ένα φωτογραφικό αφιέρωμα με τις 15 πιο ισχυρές εικόνες που είδαν τα μέλη των αποστολών τους για το 2015. Εικόνες που αιχμαλωτίζουν, συγκινούν και μας θυμίζουν αυτόν τον ιδιαίτερα δύσκολο και τραυματικό χρόνο. Ένα χρόνο που χαρακτηρίστηκε από την άνευ προηγουμένου κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία και τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση που γνώρισε ο πλανήτης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με τον εκτοπισμό περισσοτέρων από 50 εκατομμυρίων προσφύγων σε όλο τον πλανήτη.

Αυτός ο χρόνος σφραγίστηκε από τον τερματισμό της επιδημίας Έμπολα στη Δυτική Αφρική μετά από σκληρή, σχεδόν διετή, μάχη με τον ιό. Είδε να πολλαπλασιάζονται οι εστίες των αιματηρών συγκρούσεων σε όλο τον πλανήτη (από τον εμφύλιο στην Ουκρανία μέχρι τον πόλεμο στην Υεμένη) και να αυξάνονται οι επιθέσεις σε νοσοκομεία και ιατρικές εγκαταστάσεις - η κλινική τραύματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Κουντούζ του Αφγανιστάν βομβαρδίστηκε από τις ΗΠΑ στοιχίζοντας τη ζωή σε 42 ανθρώπους και στέρησε την ιατρική περίθαλψη σε δεκάδες χιλιάδες άλλους.

Δείτε μερικά από τα γεγονότα συγκλόνισαν τη διεθνή κοινότητα και τους ίδιους τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.

 

Ο καταστροφικός σεισμός στο Νεπάλ άφησε πίσω του χιλιάδες νεκρούς και ακόμα περισσότερους τραυματίες και άστεγους. Στην χώρα έφτασαν άμεσα ιατρικές ομάδες και εξοπλισμός των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Το Κατμαντού

υπέστη μικρές υλικές ζημιές, ωστόσο, πολλοί άνθρωποι επέλεξαν να κοιμηθούν έξω σε σκηνές και πρόχειρα καταλύματα από το φόβο των μετασεισμών. (Ο σεισμός χτυπάει το Κατμαντού, Νεπάλ, Απρίλιος 2015, ©Jean Paul Delain/MSF)

Η Γκαλίνα, 86 ετών, κοιτάζει την τρύπα που άφησε η οβίδα που χτύπησε την πολυκατοικία και κατέστρεψε το διαμέρισμά της στην περιοχή Κιέβσκι, στο Ντόνετσκ της ανατολικής Ουκρανίας. (Περιοχή του Ντόνετσκ, Ουκρανία, Ιανουάριος 2015, ©Manu Brabo)

Μια ομάδα περίπου 150 προσφύγων από τη Συρία ξεκίνησαν να διασχίσουν τα ελληνικά σύνορα με την ΠΓΔΜ, με την ελπίδα να υποβάλουν αίτηση για άσυλο σε χώρες όπως η Γερμανία ή η Σουηδία. Το ελληνικά σύνορα με την ΠΓΔΜ ολοένα και περισσότερο πέφτουν στον έλεγχο των διακινητών και κάθε μέρα γίνονται λιγότερο ασφαλή. Για τον λόγο αυτό, οι πρόσφυγες προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα σε μεγάλες ομάδες ώστε να μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. (Περπατώντας προς το Βορρά, Ειδομένη, Ελλάδα, Ιούνιος 2015, ©Alessandro Penso)

Επτά άνδρες από το Πακιστάν φθάνουν στην Κω, αφού έχουν κωπηλατήσει όλη τη νύχτα μέσα σε μία φουσκωτή βάρκα. Ξεκίνησαν από την Τουρκία για το νησί στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη. (Φτάνοντας στη στεριά, Κως, Ελλάδα, Ιούλιος 2015, ©Alessandro Penso)

Οι κρατούμενοι στις 6 το πρωί περιμένουν την άδεια για να εγκαταλείψουν το ασφυκτικά γεμάτο κελί τους στη φυλακή Τσιτσίρι, αφού έχουν περάσει 14 ώρες κλειδωμένοι σε συνθήκες συνωστισμού. Η φυλακή Τσίτσιρι χτίστηκε για να στεγάσει 800 κρατούμενους, αντί για 2000 που κρατούνται αυτή τη στιγμή εκεί. Σύμφωνα με ιατρικές στατιστικές, αυτό το συγκεκριμένο κελί με τον αριθμό 5, είναι ένα από τα πιο γεμάτα, και έχει τον υψηλότερο αριθμό ιικών μεταδόσεων (φυματίωση, ηπατίτιδα, ελονοσία, HIV), καθώς και το υψηλότερο ποσοστό άλλων ασθενειών που σχετίζονται με τις ανθυγιεινές συνθήκες (ψώρα και άλλες λοιμώξεις). (Φυλακή Τσίτσιρι, Μπλαντούρε, Μαλάουι, Μάιος 2015, ©Luca Sola)

Ο Μουσταφά είναι μόλις 11 χρονών. Έχει ήδη συλληφθεί και ανακριθεί από τις Αρχές. Ζει σε ένα αυτοσχέδιο κατάλυμα με 21 ακόμα μέλη της οικογένειάς του. Έχει επτά αδέλφια και οι γονείς του μένουν στην Ιεριχώ, μία ώρα μακριά. Του αρέσουν τα μαθηματικά, τα Αραβικά και οι επιστήμες και θα ήθελε να δουλέψει με τον πατέρα του στο σούπερ μάρκετ. (Ιεριχώ, Παλαιστινιακά εδάφη, Φεβρουάριος 2015, ©Anna Surinyach/MSF)

Η διαμάχη που ξέσπασε στο Νότιο Σουδάν έχει αφήσει τους ανθρώπους ακόμα πιο ευάλωτους απέναντι στη θανάσιμη τροπική ασθένεια Κάλα-Αζάρ. Ο κίνδυνος μόλυνσης αυξάνεται καθώς οι άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί λόγω των συγκρούσεων σε περιοχές όπου η νόσος είναι διαδεδομένη και ο υποσιτισμός περιορίζει την ικανότητά τους να καταπολεμήσουν τη λοίμωξη. Με πολλές εγκαταστάσεις υγείας να μην λειτουργούν στις περιοχές των συγκρούσεων, η θεραπεία της ασθένειας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. (Νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Νότιο Σουδάν, Ιανουάριος 2015, ©Karel Prinsloo)

Ο λαός της Συρίας έχει βομβαρδιστεί, έχει εκτοπιστεί και έχει καταρρακωθεί από τα τέσσερα χρόνια πολέμου. Βασικές υπηρεσίες και αγαθά, όπως πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, νερό, ηλεκτρισμό και τρόφιμα δεν είναι πλέον διαθέσιμα. (Φροντίδα σε ανθρώπους που έχουν υποστεί εγκαύματα στη Βόρεια Συρία, Φεβρουάριος 2015, ©MSF)

Ένας πατέρας κρατά το τραυματισμένο παιδί του στο νοσοκομείο του υπουργείου Υγείας που υποστηρίζεται από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στην πόλη Σααντά της Υεμένης. Ο συνασπισμός που ηγείται η Σαουδική Αραβία πραγματοποιεί καθημερινά αεροπορικές επιθέσεις στην πόλη Σααντά και προειδοποιεί τους αμάχους να εγκαταλείψουν την περιοχή καθώς έχει χαρακτηριστεί στρατιωτικός στόχος. (Νοσοκομείο της πόλης Σααντά, Υεμένη, Ιούνιος 2015, ©Sebastiano Tomada)

Μέλη του προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κρύβονται φοβισμένοι και σοκαρισμένοι σε δωμάτιο ασφαλείας του Κέντρου Τραύματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Κουντούζ, κατά τη διάρκεια της εναέριας επίθεσης στο νοσοκομείο στις 3 Οκτωβρίου του 2015. (Το νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Κουντούζ δέχεται επίθεση, Αφγανιστάν, Οκτώβριος 2015, ©MSF)

Γιατρός των Γιατρών Χωρίς Σύνορα βοηθά στις καθημερινές δραστηριότητες του νοσοκομείου Τζέιμς Ντέιβις Τζούνιορ στη Μονρόβια για να αναβαθμίσει το επίπεδο των υπηρεσιών για τη φροντίδα μητέρας και παιδιού. (Μονρόβια, Λιβερία, Φεβρουάριος 2015, ©Yann Liebessart/MSF)

Έως και 3.000 πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στα σύνορα μεταξύ της Σερβίας και της Κροατίας στις 19 Οκτωβρίου. Εκατοντάδες έχουν περάσει τη νύχτα χωρίς κατάλυμα στη σερβική ζώνη διέλευσης της περιοχής Μπάμπσκα-Σιντ. Η βροχή και οι χαμηλές θερμοκρασίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των προσφύγων. (Παγιδευμένοι στα σύνορα, Σερβία, Οκτώβριος 2015, ©Anna Surinyach/MSF)

Ο εννέα μηνών Αμπάγια Αντούμ, ζυγίζει μόλις 4 κιλά και λαμβάνει θεραπεία για υποσιτισμό οξείας μορφής και βαριά λοίμωξη του αναπνευστικού. Η μητέρα του πέθανε οκτώ ημέρες πριν εισαχθεί στο θάλαμο εντατικής θεραπείας κι ενώ η γιαγιά του, Φατιμέ Μπραχίμ, έχει αναλάβει τη φροντίδα του. Εξετάστηκε από μία κινητή ιατρική ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο χωριό Μόιτο και μεταφέρθηκε στο Μποκόρο, λόγω της σοβαρότητας της κατάστασής της υγείας του. (Νοσοκομείο Μποκόρο, Τσαντ, Αύγουστος 2015, ©Ricardo Garcia Vilanova)

Μέλος του προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα φορά την προστατευτική στολή πριν εισέλθει στη ζώνη υψηλού κινδύνου του Κέντρου Διαχείρισης Θεραπείας Έμπολα «Ντόνκα» στο Κόνακρι της Γουινέας. (Νοσοκομείο Ντόνκα, Κονακρί, Γουινέα, Ιανουάριος 2015, ©Yann Liebessart/MSF)

Η 15χρονη Φατιμά έφυγε από το Μογκαντίσου της Σομαλίας, πριν από επτά μήνες. Δεν είπε τίποτα στην οικογένειά της και ταξίδεψε μόνη της για την Ευρώπη. Επιβιβάστηκε σε μια ακατάλληλη και γεμάτη κόσμο βάρκα προκειμένου να διασχίσει το επικίνδυνο πέρασμα από τη Λιβύη στην Ευρώπη. Διασώθηκε από τις ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο διασωστικό πλοίο Dignity I. (Πλοίο Dignity I, Μεσόγειος, Ιούλιος 2015, ©Anna Surinyach)

www.athensvoice,com