Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Μια απεργία των επαγγελματιών και εμποροβιοτεχνών στην Πρέβεζα πριν από 60 χρόνια.


Τα ΓΑΚ - Αρχεία Ν. Πρέβεζας παρουσιάζουν στην ιστοσελίδα τους, στην ενότητα "Ψηφιδες τοπικής ιστορίας της Πρέβεζας" ένα νέο ιστορικό σημείωμα για μια απεργία των επαγγελματιών και εμποροβιοτεχνών στην Πρέβεζα τον Μάιο του 1955. Το σημείωμα ξεκινά με το κύριο άρθρο της τοπικής εφημερίδας Αγών Πρεβέζης που περιλαμβάνει μια περιγραφή της κατάστασης που σίγουρα οι αναγνώστες μας θα βρουν εξαιρετικά επίκαιρη.

Τον Μάιο του 1955 η εφημερίδα Αγών Πρεβέζης κυκλοφόρησε με το παρακάτω κύριο άρθρο στο πρωτοσέλιδο της:
«Η νέα φορολογική ανακατάταξις όσον αφορά τον φόρον επιτηδεύματος έσκασε σαν βόμβα μέσα εις τας τάξεις των επαγγελματιών και βιοτεχνών της πόλεως. Δεν υπερβάλλομεν λέγοντας ότι έσκασε σαν βόμβα. Δυστυχώς κυριολεκτώμεν. Διότι παρομοίας με βόμβαν καταστροφάς οικονομικάς θα επιφέρη η γενομένη ανακατάταξις εις την τάξιν αυτήν, την πολύπαθη και αποδοτικήν δια τον τόπον και δια το Κράτος.
Οι επαγγελματίαι και βιοτέχναι μας διέρχονται, δια λόγους κατά κόρον εκτεθέντας και αναλυθέντας μέχρι τούδε, δεινήν οικονομικήν κρίσιν. Καταστήματα έκλεισαν τον τελευταίον καιρόν, τα δε λειτουργούντα χειμάζονται κατά τρόπον πρωτοφανή.
Η οικονομική αυτή δυσπραγία των επαγγελματοβιοτεχνών μας είναι ιδιαζούσης μορφής. Έχει δηλαδή την αφορμήν της και εις την γενικήν οικονομικήν κρίσιν που μαστίζει την χώραν, συγχρόνως όμως οφείλεται και εις άλλους ιδιαιτέρους παράγοντας που συνετέλεσαν και συντελούν εις τον ραγδαίον και προοδευτικώς βαίνοντα μαρασμόν της οικονομικής ζωής της πόλεως.
Η ιδιομόρφως κακή οικονομική κατάστασις της πόλεως έγινε γνωστή εις την Κυβέρνησιν από όλους τους διαχειριζομένους τα κοινά του τόπου και ανεγνωρίσθη από αυτήν και τους κατά καιρούς εκπροσώπους της. Εδόθησαν υποσχέσεις θεραπείας της, που έμει­ναν, μέχρι στιγμής, υποσχέσεις.
Θέλετε με μακρόθυμον διάθεσιν - που διακρίνει τους Πρεβεζάνους, εν αντιθέσει προς τους οικούντας άλλα διαμερίσματα της χώρας, την Πελοπόννησον παραδείγματος χάριν- να αναγνωρίσωμεν ότι ήτο δύσκολον να πραγματοποιηθούν αι δοθείσαι υποσχέσεις. Έστω, από εκεί και πέρα όμως έχομεν όλον το δικαίωμα να ζητήσωμεν από την Κυβέρνησιν μέχρις ότου μπορέση να δημιουργήση τας νέας προϋποθέσεις που θα ανορθώσουν οικονομικώς τον τόπον, να λάβη μέτρα που προσωρινά θα ανακουφίσουν τον πάσχοντα λαόν της πόλεως.
Και νομίζομεν ότι η πρόχειρη αυτή ανακούφιση έπρεπε να αρχίση από τας φορολογικάς διευκολύνσεις. Θα έπρεπε να είχε δώσει εντολήν η Κυβέρνησις εις τα αρμόδια κρατικά όργανα να φορολογούν τους κατοίκους του τόπου αυτού όχι με τα γενικά φορολογικά κριτήρια, αλλά με κατανόησιν των ειδικών τοπικών οικονομικών συνθηκών.
Ειδικά δια τους επαγγελματίας και βιοτέχνας, ας σταματούσε η φορολογία των, αν όχι εις τα επίπεδα του 1950-51, τουλάχιστον εις τα περυσινά επίπεδα, τα οποία εν σχέσει με την γενικήν οικονομικήν του τόπου κατάστασιν ήσαν βαρύτατα.
Αντί τούτου όμως ευρισκόμεθα προ νέας φορολογικής επιβαρύνσεώς των, ήτις, πλην ολίγων εξαιρέ­σεων, αυξάνει τα επίπεδα του φόρου επιτηδεύματος κατά εκατόν, διακόσια και πλέον τοις εκατόν. Εάν, τώρα, υπολογίσωμεν και το λεγόμενον δάνειον Μάρσαλ του οποίου απειλείται η άμεσος είσπραξις και την νέαν αύξησιν του φόρου επιτηδεύματος κατά 20%, πρέπει να πιστεύσωμεν ότι η πολυπληθής τάξις των επαγγελματιών και βιοτεχνών μας βαίνει προς τελείαν εξουθένωσιν.
Ας προσέξη την κρίσιμον κατάστασιν των επαγγελματιών και βιοτεχνών η Κυβέρνησις και ας λάβη εγκαίρως τα κατάλληλα μέτρα θεραπείας της. Διότι εν εναντίω περιπτώσει ολόκληρος ο λαός της Πρεβέζης θα πιστέψη, πράγμα που απεύχεται, ότι αι μέχρι τούδε δοθείσαι υποσχέσεις περί γενικωτέρας βελτιώσεως της καταστάσεώς του αποτελούν φενάκην».

Το παραπάνω άρθρο απηχεί την αναστάτωση των επαγγελματιών και εμποροβιοτεχνών της Πρέβεζας λόγω της απόφασης της Εφορείας Πρέβεζας να τους αποστείλει ειδοποιήσεις σχετικά με τον φόρο επιτηδεύματος και την κατάταξή τους σε υψηλότερες φορολογικές κλίμακες. Οι έμποροι, οι βιοτέχνες και οι επαγγελματίες (όπως πχ οι δικηγόροι για τους οποίους έχουμε μια σαφή μαρτυρία ότι επίσης επηρεάζονταν από τα μέτρα) καλούνταν να καταβάλουν αυξημένο φόρο κατά 50 μέχρι 300% σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Αγών». Στην αύξηση αυτή πρέπει να υπολογιστεί και εισφορά υπέρ του Βόλου που είχε πληγεί από σεισμό εκείνη την περίοδο. Οι φορολογικές επιβαρύνσεις και ο φόβος ότι αυτές μπορεί να επιφέρουν και συνακόλουθες αυξήσεις στους δημοτικούς φόρους ή στις ασφαλιστικές εισφορές προς το ΤΕΒΕ συμπλέκονται με τα προβλήματα σχετικά με τα δάνεια από το Σχέδιο Μάρσαλ και όλα αυτά συμβαδίζουν με την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 50 την οποία διέρχεται η πόλη. Για το θέμα των δανείων από το Σχέδιο Μάρσαλ είναι αποκαλυπτικό το αίτημα της «Ομοσπονδίας Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Πρεβέζης» η οποία ζητά την αύξηση σε 60 των δόσεων εξόφλησης του δανείου και την αφαίρεση των τόκων που ανέρχονται σε 50%. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση φορολογικών επιβαρύνσεων και οικονομικής κρίσης η αντίδραση ήταν άμεση. Ήδη από τις 3 Μαΐου η «Ένωσις Παντοπωλών» συνεδριάζει στο Εργατικό Κέντρο για να συζητήσει το πρόβλημα και αποφασίζεται η υποβολή ενστάσεων στην Εφορεία και η αποστολή υπομνημάτων στην Κυβέρνηση, τη Νομαρχία και τους Βουλευτές του Νομού. Αίτημα των παντοπωλών είναι η αποστολή επιθεωρητή του Υπουργείου Οικονομικών για την εξέταση των ενστάσεων τους. Τέλος, αποφασίζεται το κλείσιμο των καταστημάτων σε περίπτωση μη ικανοποίησης των αιτημάτων τους. Οι συσκέψεις και τα ψηφίσματα θα συνεχιστούν, τόσο από τον «Εμπορικό Σύλλογο» όσο και από άλλα σωματεία που συμμετείχαν στην «Ομοσπονδία Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Πρεβέζης» και η οποία κατέληξε σε παρόμοιες αποφάσεις με τους παντοπώλες, δηλαδή το κλείσιμο των καταστημάτων στις 18 Μαΐου 1955 σε περίπτωση απόρριψης των αιτημάτων τους. Τα αιτήματα τώρα έχουν εξειδικευτεί περισσότερο. Να σταλεί επιθεωρητής του Υπ. Οικονομικών από την Αθήνα για να διαπιστώσει την οικονομική κατάσταση και την άδικη τοπική φορολογική μεταχείριση ενώ συστήνεται στα μέλη της Ομοσπονδίας να μην έλθουν σε συμβιβασμό με την Εφορεία που θα υπερβαίνει τη φορολογική κλάση του 1952-1953. Υποστηρικτικό ψήφισμα εξέδωσε και το Δημοτικό Συμβούλιο Πρέβεζας το οποίο υπογραμμίζει την οικονομική κρίση, «απότοκον της απομονώσεως την οποία υπέστη η πόλις μετά την τελείαν απονέκρωσιν του λιμένος της». Την ίδια στιγμή, ο κυβερνητικός βουλευτής Αθανάσιος Αυγερινός (Ελληνικός Συναγερμός) πασχίζει να ισορροπήσει ανάμεσα στην υποστήριξη αφενός των αιτημάτων των επαγγελματιών της πόλης και αφετέρου της κυβέρνησης. Έτσι, προβαίνει σε διαβήματα στο Υπουργείο Οικονομικών ζητώντας την αποστολή επιθεωρητή για την εξέταση των αιτημάτων των επαγγελματιών ενώ πολιτικός στόχος του αποτελεί η αποτροπή μιας απεργίας (δηλαδή του κλεισίματος των καταστημάτων). Το υπουργείο Οικονομικών απέστειλε επιθεωρητή από τα Γιάννενα, προς απογοήτευση των διαμαρτυρομένων που τελικά προέβησαν στο κλείσιμο των καταστημάτων τους στις 18 Μαΐου 1955. Η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική και σύμφωνα με τους διοργανωτές ανήλθε στο ποσοστό 99,5%! Οι απεργοί συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα του κινηματογράφου «Ακταίον» και συνέταξαν ψήφισμα προς την κυβέρνηση στο οποίο καταρχάς αποκήρυσσαν οποιοδήποτε πολιτικό αντιπολιτευτικό υπόβαθρο της κίνησής τους και διευκρίνιζαν ότι αυτή στρεφόταν αποκλειστικά εναντίον των οργάνων της τοπικής Εφορείας της Πρέβεζας. Το ψήφισμα διατύπωνε το αίτημα της αναθεώρησης της φορολογικής κατάταξης και της μείωσης των φορολογικών κλάσεων λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών οικονομικής δυσπραγίας της Πρέβεζας και έκλεινε ζητώντας την αποστολή επιθεωρητή από την Αθήνα ή την έλευση του ίδιου του υπουργού Οικονομικών για την επίλυση του ζητήματος. Τελικά, λίγες μέρες αργότερα το Υπουργείο Οικονομικών έστειλε Επιθεωρητή από την Πάτρα ο οποίος επέδειξε «πνεύμα κατανοήσεως» κατά τον χαρακτηρισμό της εφημερίδας «Βήμα Πρεβέζης». Μετά από αυτήν την είδηση δεν έχουμε άλλες πληροφορίες για το θέμα, ούτε κάποια άλλη διαμαρτυρία των επαγγελματιών και εμποροβιοτεχνών. Πρέπει να υποθέσουμε ότι το ζήτημα επιλύθηκε με τρόπο που ικανοποίησε τις παραπάνω τάξεις. Κλείνοντας, σημειώνουμε ότι το παραπάνω περιστατικό αποτελεί μια χαρακτηριστική μαρτυρία της δεινής οικονομικής κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει η Πρέβεζα στα μέσα της δεκαετίας του 50.

www.gak.pre.sch.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: