Τα πάθη του Χριστού πέρασε ο Σταύρος Θεοδωράκης στην πρωινή εκπομπή του Mega, ανήμερα της Μεγάλης Τετάρτης. Σαν καμτσικιές έπεφταν οι ερωτήσεις στη χαραγμένη πλάτη του. «Θα παραμείνεις ο Σταύρος;» έπεσε η πρώτη καμτσικιά. «Είμαι ο Σταύρος και θα είμαι ο Σταύρος. Γυρίζω όλη την Ελλάδα, μαζεύω τον κόσμο και τους λέω 'είμαι ο Σταύρος'». Εφεξής ο Σταύρος δεν είναι όνομα, είναι ιδιότητα. Να σε βοηθήσει η Παναγιά, παιδί μου, να γίνεις κάποια μέρα Σταύρος. Αυτός έχει φτάσει σε επίπεδα Σταύρου... πού είναι, επιτέλους, ένας Σταύρος να μας σώσει.Ecce Σταύρος.
«Πρόγραμμα έχεις, Σταύρο;». «Εμείς δεν έχουμε το manual της πολιτικής με απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα. Εμείς έχουμε συγκεκριμένες αρχές» απάντησε ο Σταύρος και ανακοίνωσε ότι το πρόγραμμα θα το παρουσιάσει μετά τις ευρωεκλογές, «ώστε να δούμε με ποιους μπορούμε να κυβερνήσουμε». Να δούμε δηλαδή ποιος θα βγει πρώτος και θα προσαρμοστούμε αναλόγως. Ο Καβάφης το ονόμαζε αυτό «ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών». Ο Γκράουτσο Μαρξ, που ήταν λιγότερο ιντελεκτουέλ, έλεγε «αυτές είναι οι ιδέες μου κι αν δεν σας αρέσουν, έχω κι άλλες». Είμαι ο Σταύρος και ζητάω να μας ψηφίσετε γι' αυτό που φαινόμαστε και μετά τις εκλογές θα σας δείξουμε αυτό που είμαστε. Μη μας πούνε και πρωθύστερους...


Γιατί ρωτάτε για το δικό μας πρόγραμμα, σάματις οι άλλοι έχουνε προγράμματα; Είμαι ο Σταύρος και υιοθετώ όλα τα προπαγανδιστικά κλισέ, ιδίως τα κλισέ του Mega, που είναι και οικεία. Εντάξει, τα προγράμματα της αντιπολίτευσης δεν τα έχει δει ο Σταύρος, τα κρύβουνε άλλωστε στα αραχνιασμένα υπόγεια της Ιστορίας. Το πρόγραμμα της κυβέρνησης ούτε αυτό το έχει δει; Δεν έχει δει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., δεν έχει δει το Μνημόνιο που εφαρμόζουν κατά γράμμα; Τετρακόσιοι νόμοι πέρασαν και άλλοι τόσοι έρχονται, τρένα ολόκληρα, υπερσιβηρικοί και Όριαν Εξπρές, τίποτα δεν πήρε τον μάτι του; Για τη Eurobank πάντως, που πουλήθηκε στο ένα πέμπτο της τιμής αγοράς, δεν ακούστηκε ούτε λέξη από Ποτάμι μεριά, διότι είμαι ο Σταύρος και η σιωπή μου είναι αρκούντως εύγλωττη.



Είμαι ο Σταύρος και είμαι μοντέρνος. Όχι τόσο μοντέρνος, ώστε να μην καταφεύγω σε παλαιοκομμαιτκές μεθόδους, όπως το χυδαίο άδειασμα των συνοδοιπόρων και συνεργατών μου. Την έπεσε το λεφούσι στον Νίκο τον Δήμου για όσα είπε περί του Αγίου Φωτός κι ο Σταύρος, αντί να υπερασπιστεί τον άνθρωπο που τον στήριξε στα πρώτα βήματά του, τον απαρνήθηκε πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις. «Υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος έχει αυτές τις απόψεις, πολυδιαβασμένος, είναι ένας διανοούμενος, και είπε απλώς κάποια στιγμή ότι 'στηρίζω το Ποτάμι'», αυτό ήταν όλο κι όλο ο Δήμου για τον Σταύρο, διότι εγώ είμαι ο Σταύρος και ξεφεύγω από τα δύσκολα πετώντας μια εξυπνάδα τού στυλ «δεν πάω για μητροπολίτης, πάω για πολιτικός».
Είμαι ο Σταύρος...