Το
πρώτο λάθος ήταν η επιλογή της Σουλεϊμάν Σαμπίχα, μιας Ρομά με κοινωνική
δραστηριότητα, να αποσπάσει τους ψήφους της μουσουλμανικής μειονότητας. Δεν
γνώριζαν καν πως η συγκεκριμένη είχε αγωνιστεί προκειμένου οι Ρομά και οι
Πομάκοι να μην τσουβαλιάζονται με τη υπόλοιπη τουρκόφωνη μουσουλμανική
μειονότητα.
Μετά όταν κατάλαβαν πως το αποτέλεσμα θα ήταν αντίθετο από το
επιδιωκόμενο, την απέπεμψαν με συνοπτικές (κοινωνικά και πολιτικά βάναυσες)
διαδικασίες, καίτοι η υποψηφιότητα είχε την έγκριση της Κεντρικής Επιτροπής
(κάτι για το οποίο υποστηρίζεται πως κάνει το κόμμα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης να ξεχωρίζει).
Αν αντί του Ευρωψηφοδελτίου επρόκειτο για
χειρισμούς ευαίσθητων εθνικών ή οικονομικών θεμάτων, ποιο θα ήταν το
αποτέλεσμα;
Αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποχωρεί κατ' αυτό
τον τρόπο στις απαιτήσεις του τουρκικού προξενείου, όπως καταγγέλλει η πρώην
υποψήφια του Ευρωψηφοδελτίου, θα διαπραγματευτεί αταλάντευτα απέναντι στη Μέρκελ
για τη διαγραφή του χρέους;
Ή όλα αυτά που καλύπτονται χύδην κάτω από την
αντιμνημονιακή ομπρέλα, αποτελούν προφάσεις για την επανάκαμψη στην εξουσία του
σκληρού πυρήνα των μεσαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ δια των πελατών, που φέρει
σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη κοινωνική, πολιτική και οικονομική χρεοκοπία
της χώρας;
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι δομημένο σε
θεμελιώδεις ριζικές αντιθέσεις τις οποίες η τυφλή αντιμνημονιακή έξαρση θυμού σε
συνδυασμό με τη προοπτική νομής της εξουσίας συγκάλυπτε.
Μέσα στο ευρώ οι
μεν, εκτός ευρώ οι δε. Πατριωτικός λαϊκισμός με ρίμες εθνικοσοσιαλισμού οι μεν,
διεθνιστικός εθνομηδενισμός οι δε. Το ευρώ είναι φετίχ στο Τέξας, το ευρώ δεν
είναι φετίχ στην Αθήνα. Δεν πληρώνω και λογιστικός έλεγχος του χρέους οι μεν, το
χρέος δεν είναι επαχθές ο Σταθάκης.
Για όποιον έχει στοιχειώδη κοινή
λογική οι αντιθέσεις αυτές είναι δομικές ικανές να οδηγήσουν μια κοινωνία σε
εμφύλιο, όχι ένα κόμμα στη εξουσία.
Το ευτύχημα για τη χώρα ήταν που ένα
κόμμα «φράνκεσταϊν» δεν κέρδισε τις εκλογές του 2012. Ποιες θα ήταν οι
επιπτώσεις αν αυτές οι αντιθέσεις ερχόταν στην επιφάνεια όταν το κόμμα αυτό
διαχειριζόταν την εξουσία;
Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα άλλο από ένα
καθρέφτης των παθογενειών της μεταπολίτευσης. Με ελάχιστες διαφορές το σύνολο
του πολιτικού σκηνικού συγκεντρώνει, αν και σε ηπιότερη μορφή, παρόμοια
χαρακτηριστικά.
Ούτε τα υπόλοιπα κόμματα ανθίστανται απ' ότι φαίνεται στην
επιρροή του τουρκικού προξενείου να «πριμοδοτεί» τους μουσουλμάνους υποψήφιους,
προς άγραν των ψήφων της μειονότητας.
Κοινό χαρακτηριστικό της γενιάς των
πολιτικών και των συνδικαλιστών που συναρθρώνουν το πολιτικό σκηνικό της χώρας
είναι η αδυναμία διαχείρισης των δημόσιων και ιδιωτικών υποθέσεων.
Έχουμε
να κάνουμε με μια γενιά πολιτικών που ανδρώθηκε και εξελίχθηκε με μοναδικό
κριτήριο της επιδεξιότητας στις πελατειακές σχέσεις και τη διαπλοκή με τα
κρατικοδίαιτα συμφέροντα.
Αυτό έχουν μάθει να κάνουν, αυτό καταλαβαίνουν,
αυτό συνεχίζουν να κάνουν.
Η αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας
αυτής της γενιάς είναι μνημειώδης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι πως το 2009
η χώρα χρεοκοπούσε και ο πρωθυπουργός αδυνατούσε να το αντιληφθεί, το ίδιο και η
Λούκα Κατσέλη που παρακολουθούσε την οικονομία. Το ίδιο ισχύει για το κύριο
Τσίπρα, που έλεγε πως η χρεοκοπία είναι ένα μύθος για να περάσουν αντιλαϊκά
μέτρα.
Το ίδιο ισχύει για τους Καραμανλή, Αλογοσκούφη, Παπαθανασίου το
2008 και 2009 και για το σύνολο της πολιτικής και ακαδημαϊκής και
δημοσιογραφικής σκηνής που αθροίζουν τη ελίτ που κυβερνά τη χώρα.
Τέσσερα
χρόνια μετά τη χρεοκοπία, με 1,5 εκατ. ανέργους και χιλιάδες να ψάχνουν τα
σκουπίδια, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί που φέρουν την ευθύνη του εκτροχιασμού
της περιόδου 2004-2009 δεν έχουν λογοδοτήσει σε καμιά κοινοβουλευτική επιτροπή.
Αν αυτό δεν είναι συγκάλυψη των ευθυνών της χρεοκοπίας από το σύνολο του
πολιτικού σκηνικού, τι είναι;
Ο δε Υπουργός που ευθύνεται για τα Greek
Statistics ανταμείβεται με αργομισθία σε κρατική ΔΕΚΟ.
(Σημ: Είναι το
ίδιο πρόσωπο που είχε δώσει στην Λαγκάρντ γραμμένα σε
χαρτοπετσέτα (!) τα μέτρα που επρόκειτο να λάβει για την Οικονομία που
πήγαινε στα βράχια;)
Η χώρα στέκεται στα πόδια της και δεν έχει
υποστεί κάποια εθνική καταστροφή ή κοινωνικό χάος, γιατί τυγχάνει μέλος της
Ευρωζώνης και του ΝΑΤΟ και όχι στη ικανότητα διαχείρισης της κατάστασης από τη
πολιτική ηγεσία.
Η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ με τις ακραίες αντιφάσεις
διατηρούσε σε ισχύ της συσπείρωση πέριξ της Νέας Δημοκρατίας, τον άλλο μεγάλο
ασθενή της μεταπολίτευσης και συνυπεύθυνο τα χρεοκοπίας.
Η διάλυση του
ΣΥΡΙΖΑ αποδυναμώνει και τη Νέα Δημοκρατία, παρά το γεγονός πως κατάφερε και
κράτησε τη χώρα στο Ευρώ το 2012 και τον κρατικό μηχανισμό όρθιο.
Οι
ενδείξεις συγκλίνουν και έχει ξεκινήσει η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Η
χώρα απέχει από το έχει δρομολογήσει μια βιώσιμη λύση για την
οικονομία.
Το σενάριο ενός οικονομικού σοκ προσεχώς που θα επιβάλει μια
θεραπεία σοκ παραμένει το πιο πιθανό τα επόμενα 2-3
χρόνια.
Aπό τον Κώστα
Στούπα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου