Η Υγεία στα χρόνια του Μνημονίου

Μετά από τουλάχιστον τέσσερα χρόνια εφαρμογής της πιο ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής ο χώρος της Υγείας θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Τα μνημόνια στην Υγεία, αφήνουν πίσω τους συνεχώς «θύματα», πολλές φορές και με την κυριολεκτική έννοια της λέξης.

 Η συνεχιζόμενη φτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, η ραγδαία και δραματική αύξηση των ανασφάλιστων και των ανέργων, η συνεχής ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας καθώς και η λειτουργική κατάρρευση της Δημόσιας Υγείας και του κοινωνικού κράτους,  είναι η σκληρή και απάνθρωπη πραγματικότητα του 2014. 

 Ο συνδυασμός τους έχει οδηγήσει ένα συνταρακτικά μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, ουσιαστικά στον αποκλεισμό από οποιαδήποτε μορφή πρόληψης ή παροχής υπηρεσιών υγείας ή ακόμα και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, με ότι μπορεί κανείς να φανταστεί ότι συνεπάγεται αυτό.

Μελέτες Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων όχι μόνο Ελληνικών αλλά και του εξωτερικού, αποδεικνύουν την καθημερινή πραγματικότητα εκατομμυρίων Ελλήνων πια, οι οποίοι όχι μόνο δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στα Δημόσια Νοσοκομεία αλλά δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακα τους, να κάνουν τις εξετάσεις που χρειάζονται, να τύχουν της απαιτούμενης περίθαλψης, γυναίκες να γεννήσουν, παιδιά να εμβολιαστούν. Τα ποσοστά είναι τρομακτικά. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα εκτιμάται ότι το 17% των ασθενών σε χρόνια αγωγή έχασαν την ασφάλισή τους μέσα στο 2013 και από αυτούς σχεδόν οι μισοί (44%) διέκοψαν την αγωγή τους επειδή δεν είχαν να πληρώσουν, δηλαδή το 8% των ασθενών με χρόνιο ή άλλο σοβαρό νόσημα έμειναν χωρίς θεραπεία. Τέσσερις στους δέκα ασθενείς με χρόνιο ή άλλο σοβαρό νόσημα δήλωσαν ότι επηρεάστηκε ο τρόπος που λάμβαναν τη θεραπεία τους, καθώς έπρεπε να πληρώσουν (γιατρό ή φάρμακα) και ένα ποσοστό μείωσε δόσεις ή σταμάτησε την επικουρική αγωγή. Ένας στους τρεις ασθενείς                 -που τροποποίησαν την αγωγή - επιδεινώθηκε. 

Ναι, τα Νοσοκομεία και οι δημόσιες δομές περίθαλψης κλείνουν. 

Δομές και Νοσοκομεία καταργούνται, συγχωνεύονται και υπολειτουργούν με πετσοκομμένους προϋπολογισμούς. 

Με περικοπές που αγγίζουν πολλές φορές και το 50 με 60%. 

Κλείνουν όμως και με πιο υπόγειο τρόπο: βάζοντας όρους και κριτήρια στο ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά, βάζοντας χαράτσια των 5 και 25 ?, αυξάνοντας το ποσοστό συμμετοχής στα φάρμακα και στις εργαστηριακές εξετάσεις, εξαιρώντας φάρμακα κι εξετάσεις από την συνταγογράφηση, βάζοντας «πλαφόν» στις μηνιαίες αγωγές, απαιτώντας πληρωμή από ανέργους και ανασφάλιστους -ενώ παράλληλα, όποιος δεν μπορεί να πληρώσει, τα χρέη του «βεβαιώνονται»  στην εφορία-. 

Μας αφαιρούν την πρόσβαση στις Δημόσιες δομές Υγείας, υλοποιώντας μια βαθιά ταξική πολιτική που συμπυκνώνεται στο: «όποιος έχει λεφτά θα ζήσει», χωρίς αυτή η έκφραση να αποτελεί καθόλου υπερβολή.

Η Δημόσια Υγεία καταρρέει κάτω από την έλλειψη προσωπικού: είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν να γίνουν προσλήψεις μόνιμου ειδικευμένου ιατρικού προσωπικού πάνω από 5 χρόνια, ενώ ακολουθείται κατά κόρον η μεθοδολογία του «επικουρικού» προσωπικού, δηλαδή αυτού με σύμβαση ενός χρόνου. Αγροτικοί γιατροί και ειδικευόμενοι, δεν καταθέτουν ούτε καν αίτηση για να προσληφθούν στα Κέντρα Υγείας και στα Δημόσια Νοσοκομεία. Προτιμούν να μεταναστεύσουν στον Ευρωπαϊκό Βορρά.

Το νοσηλευτικό, το διοικητικό και το τεχνικό προσωπικό των Νοσοκομείων συνταξιοδοτείται με γρήγορους ρυθμούς (η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές εξωθείται στην συνταξιοδότηση λόγω των ασφαλιστικών νόμων) και δεν αντικαθίσταται, η εργασία εντατικοποιείται με ρυθμούς τρομακτικούς (1 Νοσηλευτής ανά όροφο, ή ένας ανά 30 και 40 ασθενείς) και πολλές φορές είναι και απλήρωτη. Κι όλα αυτά μαζί με διαθεσιμότητες, απολύσεις, μετακινήσεις, αξιολογήσεις που παράγουν μια μόνιμη δεξαμενή απολύσεων.

Κι όλα αυτά οι κυβερνώντες «δεν τα βλέπουν». 

Τα βλέπουν όμως σοβαροί ακαδημαικοί του εξωτερικού. Σύμφωνα με τον Aaron Reeves, ερευνητή Ποσοτικής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης: «Υπάρχει άρνηση στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να δεχτεί τις δραματικές συνέπειες που έχει προκαλέσει η φτώχεια στην υγεία των Ελλήνων. Συνεχιζόμενη άρνηση που θα διευρύνει ακόμα περισσότερο τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες στην Υγεία». 

Με άλλα λόγια η λιτότητα και η αγορά ευνοούν την ανισότητα στην Υγεία. 

Και βασική προϋπόθεση για την άρση των υγειονομικών ανισοτήτων είναι η ριζική αμφισβήτηση του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος στην Υγεία. Είναι παραπάνω από προφανές, πως, σήμερα, επείγει να διαμορφωθεί άμεσα μια στρατηγική για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής και υγειονομικής κρίσης.

Για εμάς το σοβαρότερο πολιτικό πρόταγμα σήμερα είναι η άμεση ανακούφιση της κοινωνίας που δοκιμάζεται σκληρά. Και η πρώτιστη πολιτική προτεραιότητα στην Υγεία είναι η δραστική αντιμετώπιση της υγειονομικής φτώχειας και η πλήρης (ιατρική, εργαστηριακή, φαρμακευτική, νοσηλευτική) και δωρεάν κάλυψη των ανασφάλιστων και των ανέργων.

Απαιτείται η κατάργηση του εισιτήριου των 5 ευρώ στα νοσοκομεία και στα ΚΥ που πλέον είναι μονάδες του ΠΕΔΥ (που απ΄ότι φαίνεται θα είναι ένα πολύ κακό «παιδί»). Είναι απαραίτητο να επανέλθουν άμεσα στη μηδενική συμμετοχή όλοι οι χρονίως πάσχοντες και τα ΑμεΑ και να μειωθεί το ποσοστό συμμετοχής σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες ασθενών, να καταργηθεί το 1 ευρώ ανά συνταγή και να διασφαλιστεί με κάθε τρόπο η δωρεάν φαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων κι ανέργων. Απαιτείται να διασφαλιστεί η δωρεάν εμβολιαστική κάλυψη του παιδικού πληθυσμού που σήμερα δεν υπάρχει, με ορατό τον κίνδυνο αναζωπύρωσης «ξεχασμένων» λοιμώξεων, καθώς και ο δωρεάν προγεννητικός έλεγχος των εγκύων γυναικών, που η έλλειψη του έχει αρχίσει να αυξάνει τους δείκτες περιγεννητικής και βρεφικής θνησιμότητας στη χώρα.

Εμείς παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για

1.    Στήριξη και αναβάθμιση του ΕΣΥ και των δημόσιων δομών Ψυχικής Υγείας και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων.

2.    Ένα καθολικό, δημόσιο, ποιοτικό και δωρεάν Σύστημα Υγείας, με βασικό πυλώνα του την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και την πρόληψη.

3.    Ένα αξιόπιστο Χάρτη επιδημιολογικά τεκμηριωμένων υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού και για τον δημοκρατικό προγραμματισμό των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας.

4.    Δημιουργία ενός σταθερού κοινωνικού μετώπου υπεράσπισης της δημόσιας περίθαλψης και του δικαιωματικού πυρήνα του ΕΣΥ, για ενίσχυση των πρωτοβουλιών κοινωνικής αλληλεγγύης και για αυτοοργάνωση της κοινωνίας. Ώστε να σταματήσει μια ώρα αρχύτερα το «μνημονιακό πείραμα», να τεθούν ως πολιτική προτεραιότητα οι ανάγκες της κοινωνίας, η επιβίωση του λαού μας, η ποιότητα της δημόσιας περίθαλψης και του Κοινωνικού Κράτους, η παραγωγική-κοινωνική-θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας.

Η άρση των υγειονομικών ανισοτήτων στη χώρα μας είναι ζήτημα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ζήτημα αποκατάστασης του Κράτους Δικαίου και ουσιαστικής λειτουργίας της Δημοκρατίας.

Η Ήπειρος κάνει την αρχή για την Ανατροπή!

Άρτα, Απρίλης 2014

Γράφει η Βάσω Αμπελογιάννη, Διπλ. Μηχανικός Η/Υ και Πληροφορικής

Υπάλληλος στο Γενικό Νοσοκομείο Άρτας.

Υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος στη Π.Ε. Άρτας

www.romiazirou.blogspot.gr