Η φοροδιαφυγή και το περιουσιολόγιο...

Παρατηρώ τον τραγικό Ελληνικό Λαό να βασανίζεται, να συνωστίζεται σε ατελείωτες ουρές στις εφορίες, στο ΙΚΑ, στα φαρμακεία, στα νοσοκομεία, στην «παραλία της Σμύρνης» και τον λυπάμαι. Παρατηρώ τον ταλαίπωρο Ελληνικό Λαό να βασανίζεται σαν τον Τάνταλο και με πιάνει απέραντη θλίψη. Ύστερα σκέφτομαι, μα είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει τίποτα; Να μην καταλαβαίνει ότι τον «δουλεύουν», τον κοροϊδεύουν, τον παραμυθιάζουν τον εξαπατούν όλοι; 

Ο Έλληνας είναι άδολος κι ας κάνει τον πονηρό, το δε σενάριο της καταστροφής του τόσο αποκρουστικό που καταντά απίστευτο. Γι’ αυτό «Έλληνες αεί παίδες εισίν». Ο Έλληνας έχει φιλότιμο, έχει ήθος κι ας τον παρουσιάζουν τα κανάλια και ο Πάγκαλος, ως ανήθικο. Ο Έλληνας έχει πολλές και θαυμαστές αρετές, άσχετα αν, μετά την καταστροφή του πολιτισμού του, ζει μέσα σε έναν ξένο, εχθρικό πολιτισμό, αντίθετο προς την φύση του, σε μακροχρόνια δουλεία και καταπίεση που δεν του επιτρέπει να τις αναδείξει, που δεν του επιτρέπει να προκόψει. 

Ζήτησαν απ’ στους Έλληνες να θυσιαστούν και τους είπαν: Για την «ελευθερία», για την «δημοκρατία», για να «διώξουμε τον κατακτητή», για να «μπούμε στην Ευρώπη», τώρα τους λένε για να μην μας «διώξουν από το Ευρώ». Κι αυτοί έτρεξαν με ενθουσιασμό να δώσουν το αίμα των και την ψυχή των για όλα αυτά τα ιδανικά, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι έπεφταν θύματα του πιο μεγάλου εμπαιγμού, και ότι αγωνιζόταν στην πραγματικότητα για τα ακριβώς αντίθετα, χωρίς να το καταλαβαίνουν.

Γιατί ο Έλληνας είναι παιδί του λόγου και της θεωρίας, δεν είναι «πρακτικός». Εμπιστεύεται πιο πολύ αυτό που «λέγεται» παρά αυτό που συμβαίνει. Προτιμά να ταξιδεύει σ’ ένα ασφαλές ονειρικό παραμύθι «ελευθερίας», «δημοκρατίας», «φίλων» και «εταίρων» παρά στην απειλητική ανασφάλεια της ωμής πραγματικότητας. Γι’ αυτό παρασέρνεται εύκολα και συμμαχεί με τους εχθρούς του. 

Πες στον Έλληνα ότι είναι ελεύθερος κι ας μην είναι. Πες του ότι έχει δημοκρατία κι ας μην έχει. Πες του ότι είναι Ευρωπαίος κι ας τον περιφρονεί και τον εμπαίζει όλη η Ευρώπη. Ας τον να ζει το όνειρο, τον μύθο και πάρε του όλα τα υπόλοιπα. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε ο δημιουργός αυτής της υπέροχης μυθολογίας και του θεάτρου. Όλα για τον Έλληνα είναι μια θεατρική παράσταση όπου η πραγματικότητα και η φαντασία χορεύουν μαζί έναν αισθησιακό υπέροχο χορό.

Αυτό το κατάλαβαν οι «πρακτικοί» διαχειριστές της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και τον παραμυθιάζουν, τον δουλεύουν για να τον εκμεταλλεύονται. Αλλά, ας καταλάβουν οι Ευρωπαίοι και τούτο. Ότι είναι πολιτισμικά παιδιά της Ελλάδος, ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτή τη μαγιά κι ότι καταστρέφοντας την Ελλάδα καταστρέφονται και οι ίδιοι, γιατί καταστρέφουν την ρίζα του πολιτισμού των, καταστρέφουν την ανθρώπινη φαντασία και δημιουργικότητα κι αυτό που ακολουθεί είναι πάντα ένας σκοτεινός μεσαίωνας, όπως τότε, διότι κανένα δένδρο δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ρίζες.

Ας θυμηθούμε τον Γερμανό Νομπελίστα Günter Grass στο ποίημά του: «Η ντροπή της Ευρώπης»:

«Χωρίς του πνεύματος τροφή, 

τότε κι εσύ θα καταρρεύσεις

δίχως τη χώρα που ο νους της, 

Ευρώπη, εσένα έχει πλάσει».

Ένα από τα παραμύθια που τώρα τελευταία έχει αρχίσει να ακούγεται πάρα πολύ είναι και το παραμύθι της φοροδιαφυγής, που πλασάρουν τα κανάλια, τα οποία επιδοτούνται από το κράτος μέσω αυτής της αισχρής, της αδιάντροπης για το πολιτικό σύστημα «ενημερώσεως» περί των αριθμών τηλεφώνου για ραντεβού του ΕΟΠΥΥ.

Βγαίνουν λοιπόν τα κανάλια, που επί τρία χρόνια έχουν βγάλει την ψυχή των Ελλήνων, και προβάλουν μερικές αμελητέες περιπτώσεις, όπως: «συνελήφθη γιατρός», ή εστιάτορας ή πιτσαδόρος που δεν έκοβε αποδείξεις, και με μπολσεβίκικη λογική «αποδεικνύουν» ότι εκεί οφείλεται η δυστυχία μας. 

Ένα σημαίνον στέλεχος της κυβέρνησης μάλιστα, για να εκμαυλίσει τους απελπισμένους ώστε να στηρίξουν την πολιτική του, προτίμησε να διχάσει τον λαό, στρέφοντας το ένα μισό εναντίον του άλλου, λέγοντας ότι «όσοι φοροδιαφεύγουν επιβαρύνουν τις ασθενέστερες τάξεις». Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διαστρέβλωση της πραγματικότητος απ’ αυτό, αλλά θέλει σκέψη για να γίνει αντιληπτό. 

Δεν αναφέρουν όμως πουθενά για τους «φορολογικούς παραδείσους», για τις offshore εταιρίες, για τις «κεντρικές τράπεζες, που αν και είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις δεν πληρώνουν φόρο, για τις άλλες τράπεζες που πληρώνουν περίπου το… 7% των κερδών τους σε φόρους, έναντι 27% που καταβάλλει ένας μέσος(;) εργαζόμενος με ετήσιες αποδοχές της τάξεως των .... 30.000 ευρώ, ή για τις τράπεζες του city του Λονδίνου που πληρώνουν μηδενικό φόρο. 

Αφού λοιπόν, με διαρκή πλύση εγκεφάλου πείσουν τον πολίτη ότι υπάρχει φοροδιαφυγή κι ότι εκεί οφείλεται η δυστυχία του, συνεχίζουν στην δεύτερη φάση, και προτείνουν μέτρα για να πατάξουν την φοροδιαφυγή.

Και ποια είναι η πρόταση; Εισαγωγή του περιουσιολογίου. Αυτός είναι και ο πραγματικός στόχος των. Να επιβάλουν το περιουσιολόγιο ως εργαλείο για να μπορέσουν στο τέλος να καταργήσουν την ιδιοκτησία. Όπως έκαναν οι μπολσεβίκοι το 1917. Τα περί φοροδιαφυγής είναι το πρόσχημα. Έτσι δουλεύουν. Κοροϊδεύουν τον κοσμάκη και μετά του επιβάλουν ότι θέλουν. Όπως π.χ. την ληστρική αύξηση της τιμής του πετρελαίου με πρόσχημα τάχα το λαθρεμπόριο καυσίμων.

Τι είναι όμως το περιουσιολόγιο; Είναι το διαβατήριο για να μπει ο «μεγάλος αδελφός» στην ζωή μας. Για να καταργηθεί η ιδιωτική ζωή, ο σεβασμός στην ατομικότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας και να μεταβληθεί ο άνθρωπος σε ένα κοπάδι. Είναι το τέλος της ατομικής ελευθερίας, του ανθρώπου ως ανεξάρτητης προσωπικότητος, είναι το τέλος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και ο θρίαμβος του μπολσεβικισμού. Θα το αποδεχτούμε; 

Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός είχε ως βάθρα την θρησκεία, την πατρίδα, την οικογένεια, την ιδιοκτησία, την αξιοκρατία, και την ταξική κοινωνία. Είναι τα βάθρα που χαρακτηρίζονται ως βάσεις της «δεξιάς» ιδεολογίας. Τα ακριβώς αντίθετα είναι οι βάσεις του μπολσεβικισμού. 

Από την εποχή της Γαλλικής επαναστάσεως έπαψε η θρησκεία, δηλαδή ο λαϊκός πολιτισμός, δηλαδή ο λαϊκός παράγων, δηλαδή ο λαός να είναι παράγων διαμορφώσεως πολιτικής. Ο διεθνισμός, με την τελευταία του έκφανση ως «παγκοσμιοποίηση» κατήργησε τις πατρίδες, ο γάμος των ομοφυλοφίλων, απαξίωσε την οικογένεια. Η αξιοκρατία καταργήθηκε από την «ισότητα» και την ισοπέδωση που επέφερε η γραφειοκρατία, η οποία υποτίθεται ότι θα την κατοχύρωνε. Η ταξική κοινωνία και η ιεραρχία αντικατεστάθη από μια ολιγομελή νομενκλατούρα στην κορυφή, χωρίς μεσαία τάξη. 

Από την ιδιοκτησία απέμεινε ένα μικρό μέρος μετά την άγρια φορολόγησή της που ισοδυναμεί με κατάσχεση, την οποία θα αποτελειώσει το περιουσιολόγιο. Το ανεξήγητο είναι ότι και αυτό, όπως η καθιέρωση της δημοτικής, τα πανωτόκια, θα το εισάγει μια δεξιά κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που η ιδιοκτησία είναι βάση της ιδεολογίας της και υποτίθεται ότι την προστατεύει.

Για όλα αυτά το πρόσχημα είναι η φοροδιαφυγή. Αλλά φοροδιαφυγή δεν υπάρχει. Μόνον σε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα δικαιούται κάποιος να μιλήσει για φοροδιαφυγή. Από πού αντλούν το δικαίωμα αυτοί που μας κυβερνούν να βάζουν όποιον φόρο θέλουν, όσες φορές θέλουν, όσο μεγάλο θέλουν, όποτε θέλουν επί οιουδήποτε θέλουν, για οτιδήποτε θέλουν, παραβιάζοντας το Σύνταγμα, τις αρχές του δικαίου, την δημοκρατική νομιμότητα, όλες τις αρχές των οικονομικών θεωριών, κάθε ιδεολογική αρχή και να απαιτούν από τον πολίτη να υπακούσει και να πληρώσει;

Ποιος τους είπε ότι ένας ελεύθερος άνθρωπος, ένας άνεργος, υποχρεούται να πληρώνει κεφαλικό φόρο επειδή αναπνέει; Διότι περί αυτού πρόκειται.

Ποιος τους είπε ότι μπορούν να εξοντώνουν τους πολίτες κατ’ αυτόν τον τρόπο σε μία ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία και χώρα και να έχουν την αναίδεια να εμφανίζονται και ως κατήγοροι; Μοιάζουν με τον δήμιο ο οποίος παραπονιέται ότι ο μελλοθάνατος κουνάει το κεφάλι του πάνω στο κούτσουρο και δυσκολεύεται να τον αποκεφαλίσει. Αλλά αν συνεχίσουν έτσι θα μείνουν εντελώς μόνοι...

Του ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΡΟΜΜΥΔΑ

www.proinoslogos.gr