Φανταστείτε ένα μικρό, γραφικό χωριό που έχει τα πάντα: φυσικές ομορφιές, υπέροχο κλίμα, θέα που δεν βρίσκεις αλλού και κατοίκους που το λατρεύουν. Φανταστείτε τώρα ότι το συγκεκριμένο χωριό κινδυνεύει να χάσει τον κόσμο του και να ερημώσει γιατί για δεκαετίες οι κάτοικοί του προσπαθούσαν να επιβιώσουν χωρίς νερό.
Όχι, δεν πρόκειται για σενάριο Sci-Fi ταινίας αλλά για την πραγματικότητα που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι στο Ανώγειο της Πρέβεζας.
Το Ανώγειο είναι ένα πανέμορφο χωριό που ανήκει στον Δήμο Ζηρού και βρίσκεται «κρυμμένο» μέσα σε έντονη βλάστηση και άγριες βουνοκορφές. Από το Ανώγειο κατάγονταν και οι διαβόητοι λήσταρχοι αδερφοί Ρεντζαίοι, Γιάννης και Θύμιος, που έδρασαν την εποχή του Μεσοπολέμου σε ολόκληρη την Ήπειρο. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και για πολλά χρόνια έδιναν μια μάχη που έμοιαζε εκ προοιμίου χαμένη.
Πάλευαν να κατορθώσουν να μείνουν στον τόπο τους και να μην αναγκαστούν να φύγουν αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο κάπου αλλού. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να μείνει σε ένα μέρος στο οποίο ποτέ δεν υπήρξε υποδομή υδροδότησης και οι κάτοικοι του εξυπηρετούνταν από στέρνες και δεξαμενές συλλογής των νερών της βροχής;
Χωρίς νερό, με αγάπη για το χωριού τους
Κι όμως οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού δεν παραδόθηκαν όπως θα έκαναν πολλοί στη θέση τους. Ξεκίνησαν πριν πολλά χρόνια τον αγώνα τους διεκδικώντας το αυτονόητο. Το βασικότερο αγαθό, το νερό. Προσπαθούσαν να πείσουν τους αρμόδιους ότι ο τόπος τους δεν θα αντέξει να ζει για πολύ καιρό ακόμα έτσι.
«Είμαστε το πιο ορεινό χωριό του Νομού Πρέβεζας -1.200 μέτρα υψόμετρο- με ξηρό και υγιεινό κλίμα και το μοναδικό στην Ελλάδα που στερείται το αγαθό του νερού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοί του να είναι σε απόγνωση και να αναζητούν, εγκαταλείποντας το, λύσεις καταστροφικές για τους ίδιους και τα παιδιά τους, σε άλλους τόπους», ανέφεραν μεταξύ άλλων οι κάτοικοι στην επιστολή που έστειλαν ακόμα και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τόνιζαν ότι οι φυσικές ομορφιές της περιοχής θα μπορούσαν να δώσουν στο Ανώγειο θέση στον τουριστικό χάρτη της, ενώ σημείωναν ότι πολλοί συντοπίτες τους ήθελαν να επιστρέψουν στη γη που τους μεγάλωσε και να φτιάξουν ξανά τα όμορφα πέτρινα σπίτια τους που είχαν ερημώσει, όμως η έλλειψη του νερού κρατούσε τα χέρια τους δεμένα.
Νερό εν έτει… 2020
Οι άνθρωποι στο Ανώγειο δυσκολεύονταν να κάνουν απλά και καθημερινά πράγματα, δυσκολεύονταν να εργαστούν και κάθε μέρα που ξημέρωνε ήταν γι’ αυτούς μια δοκιμασία. Δεν το έβαλαν ποτέ όμως κάτω. Κι ύστερα από σκληρό αγώνα δεκαετιών είδαν… το νερό το αληθινό το καλοκαίρι του 2020. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών και τη δοκιμαστική λειτουργία, ξεκίνησε η πολυπόθητη υδροδότηση της Κοινότητας του Ανωγείου, ενώ ταυτόχρονα έγινε και ανάθεση του έργου προστασίας της γεώτρησης.
Το Ανώγειο άρχισε να ανασαίνει ξανά. Οι 118 κάτοικοί του από εκείνη την ημέρα άρχισαν να ονειρεύονται ξανά και όσοι είχαν φύγει άρχισαν να σχεδιάζουν την επιστροφή τους στον τόπο που μεγάλωσαν. Στο χωριό που αγάπησαν και αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους.
Πλέον το Ανώγειο έχει αφήσει πίσω του τις δύσκολες μέρες όπου οι κάτοικοι έπρεπε να πρωταγωνιστήσουν σε ένα αληθινό Survivor και βλέπει το αύριο με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Εκτός από τον γραφικό οικισμό και την άγρια ομορφιά της φύσης. στο Ανώγειο θα συναντήσετε και αυθεντικούς ανθρώπους που το λέει η καρδιά τους και δεν λυγίζουν ποτέ.
Το απέδειξαν άλλωστε αυτό και με το παραπάνω…
Πηγή: ethnos.gr
1 σχόλιο:
Εγώ στο Ανώγειο στο χωριό δεν έχω νερό ....Χρηστογιώργος Γεώργιος.
Δημοσίευση σχολίου