Ξαφνικά… ήρθε κάτι αόρατο και έβαλε τα πάντα στη θέση τους

Ξαφνικά, μειώθηκε η κατανάλωση καυσίμων, η ατμοσφαιρική ρύπανση, οι χιλιάδες μετακινήσεις.

Οι άνθρωποι, έχουν τόσο ελεύθερο χρόνο, που δεν ξέρουν πως να τον σπαταλήσουν.

Οι γονείς είναι με τα παιδιά τους στο σπίτι, η δουλειά δεν είναι πλέον προτεραιότητα, τα ταξίδια και οι κραιπάλες μπήκαν σε δεύτερη μοίρα.

Ξαφνικά και σιωπηλά μέσα μας, καταλαβαίνουμε την αξία της λέξης “αλληλεγγύη”.

Από τη μια στιγμή στην άλλη, συνειδητοποιούμε ότι είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα, πλούσιοι και φτωχοί, “ανώτεροι” και “κατώτεροι”, αφεντικά και υπάλληλοι, άσπροι και μαύροι, διευθυντές και υφιστάμενοι.

Συνειδητοποιούμε ότι τα ράφια είναι άδεια και τα νοσοκομεία γεμάτα και ότι τα χρήματα δεν έχουν καμία απολύτως αξία.

Στα γκαράζ και τα πάρκινγκ, βρίσκονται και τα ακριβά super cars, αλλά και τα φθηνά και παλιά αυτοκίνητα.

Χρειάστηκαν μόλις λίγες ημέρες για να καταλάβουμε τόσα πολλά για την κοινωνική ισότητα που δεν κάνει διακρίσεις και φαινόταν πως ήταν μακρινή ουτοπία.

Ξαφνικά, ο φόβος εισέβαλε σε όλους…

https://www.tromaktiko.gr