Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος…των τυριών

Η επιστήμη της διατροφής έχει πλέον ξεκαθαρίσει πως το τυρί δεν χρειάζεται να αποκλειστεί πλήρως από τη διατροφή μας.

Όμως όλα τα τυριά δεν είναι ίδια: κάποια θεωρούνται πιο υγιεινές επιλογές και μπορούν να βρίσκονται στο καθημερινά τραπέζι, ενώ κάποια άλλα πρέπει να καταναλώνονται σπανιότερα. Υπό αυτό το πρίσμα, οι ειδικοί του Βρετανικού Ιδρύματος Καρδιάς (British Heart Foundation) ξεχωρίζουν τους καλούς, τους κακούς και τους… άσχημους των τυριών!

Οι καλοί

Φέτα: Το εθνικό μας τυρί κερδίζει επάξια μια θέση στις υγιεινές επιλογές, αφού σύμφωνα με τους ειδικούς, περιέχει λιγότερα λιπαρά σε σύγκριση με πολλά άλλα τυριά (περίπου 20%) και από μόνη της μπορεί να «αλατίσει» το πιάτο μας, ώστε αθροιστικά να μην υπερβάλλουμε στο αλάτι.

Εξάλλου, η φέτα διατίθεται πλέον και σε light εκδοχές καθώς και με λιγότερο αλάτι. Επιπλέον, ταιριάζει τέλεια με φρέσκα, ωμά ή μαγειρεμένα λαχανικά, παρακινώντας μας για ακόμη πιο υγιεινές επιλογές.

Κότατζ: Το βασικό του πλεονέκτημα είναι τα χαμηλά λιπαρά και μπορεί να καταναλωθεί όπως είναι ή σαν γέμιση σε διάφορα πιάτα. Οι ειδικοί συμβουλεύουν να αποφεύγουμε τα κότατζ με διάφορες γεύσεις, που συνήθως περιέχουν έξτρα ζάχαρη και αλάτι και να προσθέτουμε μυρωδικά και μπαχαρικά δικής μας επιλογής

Μοτσαρέλα: Στην Ιταλία η παραδοσιακή μοτσαρέλα φτιάχνεται από βουβαλίσιο γάλα, αλλά στη σύγχρονη εκδοχή της προέρχεται από γάλα αγελάδας. Θεωρείται υγιεινή επιλογή τυριού αφού έχει σχετικά λίγα λιπαρά (18% – 24% ανάλογα το είδος και το γάλα από το οποίο φτιάχνεται) και μπορεί να συνοδέψει σαλάτες. Είναι βέβαια και το τυρί σήμα – κατατεθέν της πίτσας. Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι να καταναλώνεται με μέτρο.

Οι κακοί

Καμαμπέρ: Αυτό το μαλακό γαλλικό τυρί με την πλούσια γεύση, δεν έχει τον τίτλο του «κακού» εξαιτίας του λίπους που περιέχει (περίπου 23%), εκτός αν μιλάμε για την τηγανητή εκδοχή του, όπου τα λιπαρά – και μάλιστα τα κορεσμένα – εκτοξεύονται. Ωστόσο, περιέχει πολύ αλάτι, γι’ αυτό και χρειάζεται μεγάλη προσοχή στις ποσότητες.

Παρμεζάνα: Στην περίπτωση αυτού του παραδοσιακού ιταλικού σκληρού τυριού, το «κακό» είναι διπλό: αλάτι (1.7g ανά 100g) και λίπος (30%). Άρα, καλό είναι να είμαστε φειδωλοί στις ποσότητες που χρησιμοποιούμε. Ένα έξυπνο τρικ είναι να αναμιγνύουμε την παρμεζάνα με κάποιο light τυρί, ώστε να κερδίζουμε σε γεύση και σε ποσότητα.

… Και ο άσχημος

Σκουληκο-τυρι: Είναι το maggot cheese της Σαρδηνίας, που αφήνεται να ωριμάσει στον ανοιχτό αέρα, με τις μύγες του τυριού να αφήνουν πάνω του τα αυγά τους. Οι προνύμφες αλλοιώνουν την υφή και βέβαια τη γεύση του τυριού, το οποίο καταναλώνεται μαζί με τα ζωντανά σκουλήκια! Είναι προφανές πως αυτό το τυρί το δοκιμάζει κανείς, μια φορά στη ζωή του, κι αν αντέξει!

agropost.gr