Δαφνόφυτο (Μπουρντάρι) Ζίτσας Ιωαννίνων. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Δαφνόφυτο

Το Δαφνόφυτο (Τοπική Κοινότητα Δαφνοφύτου - Δημοτική Ενότητα ΖΙΤΣΑΣ), ανήκει στον δήμο ΖΙΤΣΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

Η επίσημη ονομασία είναι “το Δαφνόφυτον”. Έδρα του δήμου είναι η Ελεούσα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ηπείρου.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Δαφνόφυτο ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Δαφνοφύτου, του πρώην Δήμου ΖΙΤΣΑΣ του Νομού ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.

Το Δαφνόφυτο έχει υψόμετρο 313 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 39,7278090038 και γεωγραφικό μήκος 20,6357838289. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Δαφνόφυτο θα βρείτε εδώ.

Μπουρντάρι είναι η πρώτη ονομασία του χωριού Δαφνόφυτο. Σύμφωνα με τον Οικονόμου το τοπωνύμιο πρέπει να θεωρηθεί και να αποδοθεί στο αλβανικό επαγγελματικό burdhëtar το οποίο σχηματίζεται από το αλβανικό burdh/ë “βαμβακερό χοντρό ύφασμα , υφαντό που κάνουν σακιά για τα φορτώματα ζώων» και την κατάληξη –tar με την οποία σχηματίζονται ουσιαστικά που δηλώνουν πρόσωπα που κάνουν κάτι.

Σύντομη ιστορία του Δαφνόφυτου

Προχωρώντας οδικά στον δρόμο Ιωαννίνων – Ηγουμενίτσας, λίγο πριν την Παλιουρή και ως το Σουλόπουλο (θέση Πέτσα), το βλέπουμε δεξιά μας στο βάθος το ορεινό χωριό με τους 30 μόνιμους κατοίκους σήμερα, που δείχνει να ΄χει ριζώσει εδώ και πολλά χρόνια στους πρόποδες της Ζίτσας και σε υψόμετρο 360 μέτρων.  Κοντά στο διάσημο Θεογέφυρο, έχει συνδέσει την ιστορία του με τον ποταμό Καλαμά ο οποίος διαβρέχει το χωριό και τον κάμπο του. Πρόκειται για ένα χωριό του Δήμου Ζίτσας, της περιφέρειας Ηπείρου ( πρώην επαρχίας Δωδώνης).

Το όνομα του ,  "Δαφνόφυτο"! Το όνομα αυτό το πήρε το 1953, επειδή στην έκταση του υπήρχαν πολλά δαφνόδεντρα, τα οποία σήμερα έχουν λιγοστέψει … μαζί με τους κατοίκους του.

 Η ιστορία του Δαφνόφυτου έχει αρχίσει να γράφεται εδώ και 300 χρόνια, σύμφωνα με πολλές συγκλίνουσες μαρτυρίες.

Την προέγραψε μια ομάδα από κτηνοτρόφους, που έμελλε να είναι ο πρώτος πυρήνας του χωριού, όταν στην θέση Χράνια, δίπλα στον Άη-Νικόλα, έκτισε οικισμό που τον αποτελούσαν λίγα χαμόσπιτα και μερικές καλύβες. Η θέση αρχικά ήταν πολύ καλή, μια και κοντά υπήρχαν τα νερά, οι υδροπηγές του Άη-Νικόλα. Όμως η υγρασία, άρχισε να φέρνει άσχημα αποτελέσματα και συγκεκριμένα τα πολλά φίδια και τα κουνούπια προκαλούσαν σοβαρές διαταραχές στην υγεία των κατοίκων και σε πολλές περιπτώσεις και το θάνατο. Έτσι, οι πρώτοι χωριανοί , βαθμιαία μετέφεραν το χωριό στην σημερινή του θέση.

Επί Τουρκοκρατίας, το χωριό είχε κριθεί κατάλληλο για παρατηρητήριο, διότι είχε πολύ καλή θέα προς την κοιλάδα του Καλαμά και τα αντικρινά χωριά: Αραχοβίτσα, Δραγωμή, Σουλόπουλο, Σούλι, Σούτιστα, Ράϊκο κ.λπ. Έτσι, το παρατηρητήριο στήθηκε στη θέση Κιάφα, όνομα που φέρνει ως σήμερα ο εκεί μαχαλάς. Επίσης, στο χωριό, οι Τούρκοι ίδρυσαν κονάκι με επικεφαλής τον Μιραφέντη . Ερείπια από το κονάκι αυτό υπήρχαν μέχρι πριν 20 χρόνια. Μάλιστα, μια ιστορία αναφέρει ότι στη θέση Κιάφα, ένας χωριανός σκότωσε έναν Τούρκο τζοχαντάρη (στρατιώτη). Μετά από πολλή αναζήτηση, ένας άλλος Τούρκος στρατιώτης, βρήκε το πτώμα του νεκρού τζοχαντάρη και το υπέδειξε στους άλλους τζοχανταρέους, λέγοντας και δείχνοντας συγχρόνως στη γλώσσα του: "μπορντά", που σημαίνει "εδώ". Το "μπορντά", φαίνεται ότι είχε ειπωθεί πολλές φορές μέχρι να βρεθεί το πτώμα, τόσες ώστε το χωριό να πάρει αρχικά το όνομα "Μπορντάρι", όνομα που διατηρήθηκε ως το 1953.

Κατά την εποχή της Γερμανικής κατοχής το χωριό ήταν τόπος διέλευσης Γερμανών και Ιταλών, αλλά και ανταρτών. Απειλήθηκε να καεί από τους Γερμανούς τρεις περίπου φορές, αλλά πάντα γλίτωνε την τελευταία στιγμή. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, άρχισε σταδιακά να ερημώνεται, εξαιτίας της αποδημίας. Οι περισσότεροι απόδημοι χωριανοί εγκαταστάθηκαν στο λεκανοπέδιο της Αττικής. 

Προστάτιδα του χωριού είναι η "ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ", το όνομα της οποίας φέρει και η αδελφότητα, που εδρεύει στην Αθήνα και σκοπό έχει να συσπειρώνει τους απόδημους χωριανούς και με διάφορες εκδηλώσεις να τους συναδελφώνει με την ιστορία τους, τις ρίζες τους και τις παραδόσεις τους.

www.romiazirou.blogspot.gr