Αφησε τη δουλειά της ως καθηγήτρια, άρχισε να πλένει πιάτα, έδωσε
τα πάντα σε φιλανθρωπίες, δεν αγοράζει αλλά ανταλλάσσει και όλα όσα έχει χωρούν
σε ένα σακίδιο.
Πώς θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε ότι μια καθηγήτρια
εγκατέλειψε τη δουλειά της και έπλενε πιάτα, πούλησε όλα τα υπάρχοντά της και
χάρισε τα χρήματα σε φιλανθρωπίες και όλα όσα της ανήκουν χωράνε σε ένα σακίδιο;
Και ότι σταμάτησε να χρησιμοποιεί χρήματα και αποκτά όσα της χρειάζονται μέσα
από την ανταλλαγή;
Κι όμως, αυτή τη γυναίκα υπάρχει, είναι 69 ετών
και σήμερα δηλώνει πιο ευτυχισμένη από ποτέ.
Διαβάστε την ιστορία
της:
Πριν από 22 χρόνια, η Heidemarie Schwermer, μια 69χρονη γυναίκα από τη
Γερμανία, βγήκε από έναν δύσκολο γάμο και μετακόμισε στην πόλη Ντόρτμουντ στη
Γερμανία με τα δύο παιδιά της. Ηταν καθηγήτρια δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης, και συνειδητοποίησε γρήγορα τον μεγάλο αριθμό αστέγων στην
πόλη. Συγκλονίστηκε τόσο που αποφάσισε να κάνει κάτι γι' αυτό. Η Schwermer
πίστεψε ότι οι άστεγοι δεν χρειάζονταν χρήματα για είναι αποδεκτοί στην
κοινωνία. Απλά ήθελαν μια ευκαιρία να ενταχθούν στην κοινωνία και να
νιώσουν χρήσιμοι. Ετσι αποφάσισε να δημιουργήσει ένα κατάστημα
ανταλλαγής προϊόντων, το οποίο ονόμασε «Gib und Nimm» (Δούναι και
λαβείν).
Το κατάστημά της έγινε το μέρος όπου ο καθένας μπορούσε να ανταλλάξει προϊόντα και υπηρεσίες με άλλα προϊόντα και
υπηρεσίες, χωρίς ενιαίο νόμισμα ή χαρτονομίσματα που ανταλλάσσονται. Παλιά
ρούχα μπορούσαν να ανταλλαχθούν με συσκευές κουζίνας, καθώς και οι υπηρεσίες
σέρβις αυτοκινήτων να ανταλλαχθούν με υδραυλικές εργασίας και ούτω
καθεξής.
Το μικρό
κατάστημα έγινε δημοφιλές
Στην αρχή η ιδέα δεν προσέλκυσε πολλούς άστεγους
από το Ντόρτμουντ, επειδή δεν την εμπιστεύονταν γιατί δεν «αισθάνονταν ότι μια
μορφωμένη γυναίκα της μεσαίας τάξης θα μπορούσε να καταλάβει την κατάστασή
τους».
Ωστόσο, το μικρό κατάστημά της έγινε δημοφιλές από τους άνεργους
και τους συνταξιούχους της πόλης, που ήταν πρόθυμοι να ανταλλάξουν τις
δεξιότητές τους και παλιά αντικείμενά τους, για να αποκτήσουν τα πράγματα που
χρειάζονταν.
Αναθεώρησε τον τρόπο ζωής της
Το κατάστημά της
είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, που και η ίδια άρχισε να αναθεωρεί τον τρόπο
ζωής της.
Συνειδητοποίησε ότι ζούσε με πολλά πράγματα που δεν
χρειαζόταν στην πραγματικότητα. Από τότε αποφάσισε να μην αγοράσει ποτέ τίποτα
άλλο και να αποκτά όσα χρειάζεται διά της ανταλλαγής.
Λίγο καιρό αργότερα, η
Heidemarie συνειδητοποίησε πόσο δυσαρεστημένη ήταν με τη δουλειά
της. Συνειδητοποίησε ότι η δουλειά της ήταν η πηγή της δυστυχίας της
και των σωματικών συμπτωμάτων της (είχε πόνους στην πλάτη και ένιωθε εξάντληση).
Ετσι αποφάσισε να κάνει άλλες δουλειές.
Αρχισε να πλένει πιάτα για 10
μάρκα την ώρα, και παρά το γεγονός ότι οι άκουγε σχόλια του στιλ «Πήγες
στο πανεπιστήμιο, μελέτησες τόσο πολύ για να πλένεις πιάτα;» εκείνη ένιωθε καλά
για τον εαυτό της. Η θαρραλέα αυτή γυναίκα αυτή δεν ένιωσε ότι άξιζε
περισσότερο από κάποιον που εργάζεται σε μια κουζίνα, απλά επειδή είχε
σπουδάσει.
Το 1996 αποφάσισε να ζήσει χωρίς
χρήματα
Μέχρι το 1995, η Tasuchring είχε αλλάξει τη ζωή της τόσο πολύ
που δεν ξόδευε σχεδόν τίποτα, αφού μπορούσε να αποκτήσει όλα
όσα χρειαζόταν. Ένα χρόνο αργότερα, πήρε την τολμηρή και θαρραλέα απόφαση να
ζήσει χωρίς χρήματα.
Μέχρι τότε, τα παιδιά της είχαν φύγει από το σπίτι,
έτσι πούλησε το διαμέρισμά της στο Ντόρτμουντ και
αποφάσισε να ζήσει νομαδικά, ανταλλάσσοντας πράγματα και υπηρεσίες για
όλα όσα χρειαζόταν. Το ξεκίνησε ως ένα πείραμα 12 μηνών...
Τελικά, η
Heidemarie αγάπησε τόσο πολύ αυτόν τον τρόπο ζωής που απλά δεν
μπορούσε να τον εγκαταλείψει. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, εξακολουθεί να ζει
σύμφωνα με τις αρχές του «Δούναι και λαβείν».
Σήμερα, στα 69 της χρόνια,
έχει γράψει δύο βιβλία για την εμπειρία της ζωής της χωρίς
χρήματα.
Χαρίζει σε φιλανθρωπίες τα έσοδα από τα βιβλία
της
Δεν λαμβάνει έσοδα από τις πωλήσεις των βιβλίων της,
αφού έχει ζητήσει από τον εκδότη της να δίνει τα χρήματα για φιλανθρωπικούς
σκοπούς. Ετσι μπορεί να κάνει περισσότερους ανθρώπους ευτυχισμένους και όχι μόνο
έναν (δηλαδή τον εαυτό της).
Ερωτώμενη για τον μοναδικό τρόπο ζωής της, η
Heidemarie λέει ότι είναι πιο ευτυχισμένη, πιο υγιής
και σε καλύτερη κατάσταση από ποτέ. Τώρα όλα τα υπάρχοντά της χωρούν σε
μία βαλίτσα. Τα μόνα χρήματα που διαθέτει είναι 200 ευρώ για έκτακτη ανάγκη, και
όσα χρήματα έρχονται στα χέρια της τα δίνει σε άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου