Παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης στον ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Νίκος Β. Καρατζένης Φιλόλογος

«Είμαστε με την Ελλάδα και την Ευρώπη» δηλώνουν τριακόσιοι οικονομολόγοι και διανοούμενοι από όλη την οικουμένη καλώντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να σεβαστούν την απόφαση του ελληνικού λαού και να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις καλόπιστα με την νέα ελληνική κυβέρνηση για να βρεθεί λύση για το ζήτημα του χρέους. Λύση επωφελής βέβαια για τους δανειστές, για την Ευρώπη των λαών και βεβαίως για τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό που στέναζε υπό το βάρβαρο καθεστώς της μνημονιακής στραγγαλιστικής πολιτικής επί πενταετία.

Το παγκόσμιο αυτό ρεύμα υποστήριξης στη νέα κυβέρνηση της χώρας έχει κοινά στοιχεία με το οικουμενικό κίνημα του φιλελληνισμού το οποίο ξέσπασε κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης του 1821. Άνθρωποι απλοί, λόγιοι, άνθρωποι της τέχνης, επιστήμονες, νέοι με ρηξικέλευθες αντιλήψεις αλλά και ρομαντικοί ονειροπόλοι συγκλονίστηκαν από την απόφαση των άοπλων Ελλήνων να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στην κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, απέναντι στην «ιερά συμμαχία» των Ευρωπαϊκών απολυταρχικών κυβερνήσεων οι οποίες καταδίκαζαν κάθε επαναστατική ενέργεια των λαών διακηρύσσοντας ότι είναι έργο του σατανά και απειλεί τη «νομιμότητα» της Ευρώπης.

Οι Φιλέλληνες λοιπόν με τον «εφαρμοσμένο» στην πράξη ανθρωπισμό τους οργάνωσαν συλλόγους στις χώρες τους, συγκέντρωσαν ιατρικό και φαρμακευτικό υλικό και το έστελναν στους μαχόμενους Έλληνες. Πολλοί έγραψαν φλογερά άρθρα στον Τύπο με τα οποία πληροφορούσαν την κοινή γνώμη για τις θυσίες του ελληνικού λαού και τις φρικαλεότητας του Τούρκου κατακτητή (σφαγές αμάχων στη Χίο, στην Κρήτη). Καλλιτέχνες εμπνευσμένοι από την ελληνική εξέγερση δημιούργησαν έργα με θέμα τους τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό για την ανεξαρτησία του (ο ποιητής Βίκτωρ Ουγκώ, ο ζωγράφος Ευγένιος Ντελακρουά, ο λόρδος Μπάυρον…). Κάποιοι φιλέλληνες ήρθαν στην Ελλάδα και πολέμησαν ως απλοί μαχητές μαζί με τους Έλληνες, (Μάχη του Πέτα Άρτας 1822). Η σημαντικότερη συνεισφορά όμως του φιλελληνικού κινήματος προς τους Έλληνες ήταν ότι κατόρθωσε να μετατρέψει και να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη για το δίκαιο αίτημα του υπόδουλου ελληνικού λαού να ανακτήσει την ανεξαρτησία του. Οι λαοί λοιπόν σε Ευρώπη και Αμερική άσκησαν πίεση στις κυβερνήσεις τους να απεγκλωβισθούν από την ιερή συμμαχία του φόβου και της συντήρησης και να ασπασθούν ιδέες και αξίες προοδευτικές, ανθρωπιστικές, οικουμενικές, οι οποίες δεν ωφέλησαν μόνο τους Έλληνες, αλλά και όλες τις χώρες της Ευρώπης οι οποίες τις ασπάσθηκαν.

Στη συγκεκριμένη περίσταση το κίνημα των διανοουμένων επιχειρεί να πείσει τη χρηματιστική απολυταρχία της Ευρώπης ότι η εμμονή της στο καθεστώς της μνημονιακής λιτότητας έχει αποτύχει παταγωδώς στην Ελλάδα της ύφεσης, της ανεργίας, της αποδόμησης του κράτους πρόνοιας, της διάλυσης, της μεσαίας επιχείρησης, της διόγκωσης του χρέους. Αυτό το κίνημα επιχειρεί να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους μας να έρθουν σε διαπραγμάτευση με τη νέα ελληνική κυβέρνηση για την επίτευξη αμοιβαίας αποδεκτής συμφωνίας για μια ειρηνική ανατροπή της ασφυκτικής πολιτικής που έχει καταδικάσει την Ευρώπη ολάκερη στην οικονομική δυσπραγία και την πρωτοφανή για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα ανθρωπιστική κρίση η οποία έχει εξωθήσει τους νέους επιστήμονες στη μετανάστευση και έχει συντελέσει στην ενθάρρυνση ακραίων πολιτικών αντιλήψεων.

Πέραν αυτών η πολιτική της κ. Μέρκελ και των δορυφόρων της έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη φθορά στο περιεχόμενο και στη φιλοσοφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει απομακρυνθεί από το αληθινό Ευρωπαϊκό της πρόσωπο, όπως το είχαν οραματισθεί και σχεδιάσει οι εμπνευστές της. Από την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της ισοτιμίας στη λήψη των αποφάσεων, της θεσμικής κατοχύρωσης των εργασιακών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από την Ευρώπη με έναν πολιτισμό ο οποίος θα περιείχε ψηφίδες, αρχές και αξίες από τον πολιτισμό των χωρών που συμμετέχουν ισότιμα σε αυτή, δυστυχώς η Ευρώπη των λαών έχει διολισθήσει σε ένα κακέκτυπο αυτής με στόχο να διασφαλίζει τα συμφέροντα των χρηματιστών, των τραπεζιτών και των πολυεθνικών.

Οι καιροί απαιτούν επανίδρυση της Ευρώπης. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και άλλες ανερχόμενες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη που έχουν κοινό όραμα για την Ευρώπη του μέλλοντος αποτελούν αίσιους οιωνούς για την Ευρώπη που αλλάζει. Οι διανοούμενοι σε παγκόσμιο επίπεδο διαβλέπουν αυτή τη νεωτεριστική και αναζωογονητική αύρα την οποία εκπέμπει η νέα ελληνική κυβέρνηση αλλά βλέπουν και το ρεαλιστικό πρόγραμμα της γι’ αυτό συντάσσονται με αυτή και επιθυμούν να πετύχει η διαπραγμάτευση της με τους Ευρωπαίους οικονομικούς παράγοντες για το ελληνικό χρέος. Αλλά είναι συγκινητικό και το ξέσπασμα συμπαράστασης του συνόλου των Ελλήνων πολιτών προς τη νέα κυβέρνηση, το οποίο εκδηλώνεται καθημερινά με συγκεντρώσεις σε μεγάλα αστικά κέντρα, με άρθρα σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο, με ειρηνικές διαμαρτυρίες, με την πίστωση χρόνου που δίνει σ’ αυτή για την υλοποίηση του ανορθωτικού προγράμματός της.

Επειδή θεωρούμε ότι το «μανιφέστο των τριακοσίων» αποτελεί ισχυρό ράπισμα κατά της πολιτικής της λιτότητας και της εξουθένωσης των λαών και συνάμα δύναμη προωθητική για ανατροπές και παράγοντα ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης της αριστερής ελληνικής κυβέρνησης στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις της με τους Ευρωπαίους για το Ελληνικό χρέος προς τους δανειστές θα εστιάσουμε σε κάποια καίρια σημεία του: «Καλούμε τις κυβερνήσεις της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ. να σεβαστούν την απόφαση του ελληνικού λαού να επιλέξει ένα νέο δρόμο και να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις με τη νέα ελληνική κυβέρνηση για να επιλυθεί το ζήτημα του χρέους.

Δικαίως η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι είναι αναγκαίος ένας εκ βάθρων επαναπροσανατολισμός διότι οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν έως τώρα αποδείχθηκαν απόλυτο φιάσκο. Δεν πρόσφεραν ούτε την οικονομική ανάκαμψη, ούτε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ούτε την απασχόληση, αλλά ούτε και τις εξωτερικές επενδύσεις. Αντίθετα αποδείχτηκαν επιζήμιες για την ελληνική κοινωνία και αποδυνάμωσαν τους θεσμούς… Δικαίως η ελληνική κυβέρνηση απαιτεί διαγραφή χρέους απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους. Το χρέος δεν είναι βιώσιμο και όπως και να έλθουν τα πράγματα δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρωθεί. Ένα νέο ξεκίνημα για την Ελλάδα θα επιτρέψει την ενεργοποίηση της οικονομικής δραστηριότητας, θα αυξήσει τα εισοδήματα και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας ωφελώντας έτσι και τις γειτονικές χώρες.

Αυτό το οποίο διακυβεύεται δεν είναι μόνο η τύχη της Ελλάδας αλλά και το μέλλον της Ευρώπης στο σύνολό της. Μια πολιτική απειλών, τελεσιγράφων, σκληρότητας και εκβιασμών θα σήμαινε στα μάτια όλων αποτυχία ηθική, πολιτική και οικονομική της Ευρωπαϊκής ιδέας. Ζητάμε επίμονα από τους Ευρωπαίους ηγέτες να απορρίψουν και να καταδικάσουν όλες τις προσπάθειες ταπείνωσης και πίεσης απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό. Αντιθέτως η επιτυχία της Ελλάδας μπορεί να υποδείξει έναν δρόμο προς την ευημερία και τη σταθερότητα στην Ευρώπη, θα μπορούσε να επιτρέψει την αναγέννηση της δημοκρατίας και να προκαλέσει και άλλες εποικοδομητικές αλλαγές. Είμαστε μαζί με την Ελλάδα και την Ευρώπη για τη δημοκρατία και την αλλαγή. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να αναγνωρίσουν τη δημοκρατική, αποφασιστική επιλογή του ελληνικού λαού σ’ αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συγκυρίες, να προχωρήσουν σε ρεαλιστική αξιολόγηση της κατάστασης και να δεσμευτούν χωρίς καθυστέρηση στο δρόμο μιας λογικής διαπραγμάτευσης.

Συνοψίζοντας τους προβληματισμούς μας τους σχετικούς με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, οδηγούμαστε στους ακόλουθους συνειρμούς: όπως η ελληνική επανάσταση του 1821 αποτέλεσε σφήνα στο βράχο της «ιεράς συμμαχίας» και σήμανε την αρχή του τέλους της, με ανάλογο τρόπο προσδοκούμε η αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα ν’ αποτελέσει βράχο στη Μερκελική μνημονιακή υστερία και ν’ ανοίξει το δρόμο για νέες πολιτικές και στρατηγικές στην Ευρώπη προς όφελος των ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών.

Επιπλέον επισημαίνουμε ότι θα ήταν πολύ λυπηρό, τη στιγμή που οι άνθρωποι της διανόησης και της επιστήμης σε όλη την οικουμένη έρχονται αρωγοί στην Ελλάδα σ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες της σκληρής διαπραγμάτευσης, οι πνευματικοί άνθρωποι της Ελλάδας και οι Έλληνες επιστήμονες να τηρήσουν «σιγήν ιχθύος», να λιποτακτήσουν από το χρέος ή να αποσυρθούν στον «γυάλινο πύργο τους» θεώμενοι εκ του ασφαλούς το μάτωμα του ελληνικού λαού και της μαχόμενης κυβέρνησης του. Οι καιροί ου μενετοί. Η ώρα της ευθύνης ήρθε για κάθε Έλληνα, πέρα από ιδεολογίες και δόγματα, να εκφράσει την αλληλεγγύη του προς την πατρίδα του και προς την εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία χειρίζεται τις τύχες του τούτες τις μέρες. Μετά τον παγωμένο χειμώνα της λιτότητας και της υποταγής, η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν ανάγκη από την άνοιξη της ελπίδας, της αξιοπρέπειας και της ανόρθωσης.

Νίκος Β. Καρατζένης Φιλόλογος