Να μη βάλουμε το κάρο πριν από το άλογο...

Το αίτημα για ένα καλύτερο Δημόσιο και για τη διοίκηση του ανθρώπινου δυναμικού του επανήλθε ξανά στην επικαιρότητα.

Ως συνήθως, η συζήτηση γίνεται υπό το βάρος της «επόμενης δόσης», με έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά, με τη δύναμη της ανούσιας ατάκας να επικρατεί έναντι του ορθού λόγου. Τόσο χαμένο μελάνι για «διαθεσιμότητα», «επίορκους», «κοπανατζήδες» και άλλα συνθήματα, που δεν είναι παρά -κυριολεκτικά- λόγια του αέρα, είναι ενδεικτικά του επιπέδου της δημόσιας συζήτησης Λόγια του αέρα και, ακολούθως, βαθιές τομές και «μεταρρυθμίσεις» πάλι στον αέρα, αφού τίποτε από τα παραπάνω δεν διαφωτίζει το πρόβλημα, πόσω μάλλον το αντιμετωπίζει.

Για όσους πράγματι ο στόχος είναι μια ανεξάρτητη, ισχυρή και ικανή δημόσια διοίκηση, ώστε να επιτελεί τον συνταγματικό της ρόλο και να παρέχει αποτελεσματικές υπηρεσίες στον πολίτη, η συζήτηση οριοθετείται γύρω από τη συγκρότηση και το περιεχόμενο μιας ορθολογικής πολιτικής για τη διοίκηση του ανθρώπινου δυναμικού.

Στο πλαίσιο αυτό θα έπρεπε να μιλάμε για διυπουργικό κλάδο επιτελικών στελεχών, που εξασφαλίζει τη συνέχεια, τη θεσμική μνήμη του κράτους και την εφαρμογή της μεταρρύθμισης, καθώς και για ένα πλήρες και ολοκληρωμένο σχέδιο που ιεραρχείται ως εξής: Δημιουργία περιγραμμάτων και αξιολόγηση θέσεων, προσοντολόγιο και καθηκοντολόγιο, αξιοποίηση προσωπικού αυξημένων τυπικών προσόντων, διευκόλυνση της κινητικότητας, κάθετη και οριζόντια διασύνδεση των υπηρεσιών, εφαρμογή συστήματος αξιολόγησης της απόδοσης (φορέων και προσωπικού) μέσω στόχων, αξιολόγηση θέσεων ευθύνης, πειθαρχικός έλεγχος, σύστημα αμοιβών, κινητροδότησης και παρακίνησης των υπαλλήλων.

Σε αυτό το όχι ιδεατό, αλλά αυτονόητο και ορθολογικό πλαίσιο, δεν μπορείς να βάλεις το κάρο μπροστά από το άλογο. Η απόλυση δημοσίου υπαλλήλου μόνο ως αποτέλεσμα πειθαρχικής διαδικασίας ή εγνωσμένης ανικανότητας επίτευξης τιθέμενων στόχων μπορεί να προκύψει. Είναι πραγματικά τραγική η έλλειψη ενός στρατηγικού σχεδίου για τα παραπάνω. Αποσπασματικές ρυθμίσεις, πισωγυρίσματα και διαρκώς αναθεωρούμενο πλαίσιο, ξήλωμα διά της αδράνειας μέχρι και του αντικειμενικού και αξιοκρατικού συστήματος επιλογής προϊσταμένων με τοποθετήσεις πρόθυμων «κολλητών» ως προϊσταμένων στο Δημόσιο μέσω εκτεταμένων παράνομων «αναπληρώσεων» καταμαρτυρούν, δυστυχώς, ότι τελικά το μόνο εφαρμοζόμενο σχέδιο είναι αυτό της δημιουργίας νέων πεδίων άσκησης ρουσφετολογικής πολιτικής, διαιώνισης του συντεχνιασμού και της ευνοιοκρατίας.

Η συζήτηση γίνεται υπό το βάρος της «επόμενης δόσης», με τη δύναμη της ανούσιας ατάκας να επικρατεί έναντι του ορθού λόγου

Του Γιάννη Αλεξάκη

Ο Γιάννης Αλεξάκης είναι πρώην πρόεδρος της Ενωσης Αποφοίτων ΕΣΔΔ & ΕΣΤΑ και υπηρετεί στο υπουργείο Ανάπτυξης

www.ethnos.gr