Ο μύθος της πρώτης κατοικίας.

Την ώρα που τα κάστρα της «ενωμένης Ευρώπης» πέφτουν το ένα μετά το άλλο -πιο πρόσφατο παράδειγμα η... απαλλοτρίωση των τραπεζικών καταθέσεων- ορισμένοι εξακολουθούν να τρέφονται και να επιβιώνουν με αυταπάτες. Μια από αυτές αφορά στην πρώτη κατοικία και τη δήθεν ασφάλειά της: το «πάγωμα» των κατασχέσεων στις χώρες των μνημονίων δημιουργεί στους κατόχους ενός σπιτιού την ελπίδα ότι, τελικά, δεν πρόκειται να το χάσουν, ακόμη κι αν συνεχίσουν να χρωστούν σε τράπεζες και Δημόσιο.

Δυστυχώς, σύντομα θα ανακαλύψουν -εάν δεν αλλάξει κάτι στην πορεία των γεγονότων και μάλιστα πολύ γρήγορα- ότι πέφτουν εντελώς έξω στους υπολογισμούς τους. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγεί, εκτός των άλλων, το εκτενές πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ για την Ιρλανδία που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα International Herald Tribune, στο φύλλο του περασμένου Σαββατοκύριακου.

Σύμφωνα με αυτό, ενώ σήμερα στη χώρα υπάρχουν 143.000 στεγαστικά δάνεια των οποίων καθυστερεί, συστηματικά και επί μακρόν η εξυπηρέτηση των δόσεων, τους τρεις τελευταίους μήνες του 2012 πραγματοποιήθηκαν μόλις 38 κατασχέσεις. «Αυτό, όμως, πρόκειται να αλλάξει», διεμήνυσε ο συντάκτης του ρεπορτάζ.

Βασιζόμενος στις πληροφορίες του, αναφέρει ότι υπό την πίεση της τρόικας και των τραπεζών, προωθείται αναθεώρηση της σχετικής νομοθεσίας, προκειμένου να ακυρωθεί η απόφαση την οποία είχε λάβει το 2011 το Ανώτατο Δικαστήριο, που απαγορεύει ουσιαστικά στους πιστωτές να προχωρούν σε κατασχέσεις, κυρίως πρώτων κατοικιών. Όπως σημειώνουν οι ειδικοί, κάτι τέτοιο θα πλήξει δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες, καθώς η κατάσταση στην αγορά κατοικίας επιδεινώνεται διαρκώς, ενώ η κατάσταση της οικονομίας δεν επιτρέπει ούτε σε αυτούς που έχουν πετύχει αναπροσαρμογή των όρων του δανείου τους να είναι συνεπείς. Αφήστε που η αξία των ακινήτων συνεχίζει να υποχωρεί, με αποτέλεσμα ολοένα περισσότεροι να δηλώνουν πλέον ότι προτιμούν να τους τα πάρουν οι τράπεζες!

Προφανώς, μια τέτοια απόφαση ενέχει σημαντικούς κινδύνους. Από τη μία, οι νέες ζημιές τις οποίες θα αναγκαστούν να εγγράψουν στους ισολογισμούς τους οι τράπεζες και, από την άλλη, οι κοινωνικές αναταράξεις που θα δημιουργηθούν σε μια κοινωνία η οποία, μέχρι στιγμής, έχει αντιδράσει σχετικά ήπια στη σκληρή λιτότητα, απειλούν να καταρρίψουν τον μύθο του «επιτυχημένου μοντέλου» που έχουν καλλιεργήσει για την Ιρλανδία οι Βρυξέλλες και το ΔΝΤ.

Οι πληροφορίες αναφέρουν, μάλιστα, ότι ανάλογες πιέσεις ασκούνται και στις άλλες χώρες του Μνημονίου για να τελειώσει το μορατόριουμ στις κατασχέσεις. Όσο για εκείνους που, αφελώς, αναρωτιούνται «και τι θα τα κάνουν αν μας τα πάρουν;», η απάντηση είναι μάλλον απλή: είτε επιλεκτική αξιοποίηση από ξένους ομίλους στον τομέα του real estate, είτε μετατροπή σε εμπράγματες εγγυήσεις για τα διάφορα επενδυτικά funds. Με άλλα λόγια, τα σπίτια είτε θα κατεδαφιστούν για μελλοντική αξιοποίηση, είτε θα μετατραπούν σε... χαρτιά που θα κυκλοφορούν στις διεθνείς αγορές.

Στους ενοίκους τους, πάντως, δεν θα ανήκουν!

Γιώργος Παυλόπουλος

www.imerisia.gr