Πρωταπριλιά και ψέμα.

Γράφει ο Αθανάσιος Δ. Στράτης.

Πρωταπριλιά και όπως συνηθίζεται τούτη την ημέρα το ψέμα πάει σύννεφο. Από τα πιό αθώα έως τα πολύ χοντρά. Ψέματα αστεία, παιδικά, παρεϊστικα κ.λ.π.

Θα πείτε, τις άλλες ημέρες δεν λέγονται ψέματα; Φυσικά ...όχι. Η ενάτη εντολή λέει: Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή. Και όλοι τη σέβονται. Σε αυτή περιλαμβάνονται και τα στην καθημερινή ζωή ψέματα.

Ακούσατε παιδάκι να λέει ψέματα; Ακούσατε στα κουτσομπολιά να λέγονται ψέματα; Κάποιος Δήμαρχος ή Δημοτικός σύμβουλος ακούσατε να ψεύδεται; Δημοσιογράφους ή πολιτικούς να γράφουν ή να κάνουν ψευδείς ανακοινώσεις; Ποτέ.

Τι τα θέλετε. Το ψέμα συμπορεύεται με όλες σχεδόν τις ενέργειες στην καθημερινή ζωή. Ψεύτικες υποσχέσεις, ψεύτικα προγράμματα, ένα βουνό ψευτιές.

Τηρώντας όμως το “έθιμο”, παραθέτω ένα αθώο ψέμα που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΗΠΕΙΡΟΣ των Ιωαννίνων, την 1η Απριλίου 1915.

Εφ. ΗΠΕΙΡΟΣ 1/4/1915.

Ένα φοβερό ψάρι.

Χθές περί την 5 μ.μ. αλιείς αλιεύοντες εις την λίμνην των Ιωαννίνων, ησθάνθησαν αίφνης τα δίκτυα αυτών τόσον βαρέα, ώστε ήρχισε να παρασύρεται η λέμβος των προς τ’ ανοικτά. Κατά πρώτον δεν ηδυνήθησαν να εννοήσουν περί τίνος πρόκειται, ενόμιζον ότι τα δίκτυα παρασύρονται υπό των ρευμάτων, μετά πολλάς προσπαθείας κατώρθωσαν να εννοήσουν ότι πρόκειται περί ψαριού, το οποίον έχασε τα νερά του και περιεπλέχθη εις τα δίκτυα. Και όμως η λέμβος εξηκολούθει να παρασύρεται, υπήρχε δε κίνδυνος ν’ ανατραπή. Ένεκα τούτου οι αλιείς ηναγκάσθησαν να καλέσουν άλλους συναδέλφους των εις βοήθειαν. Με την βοήθειαν λοιπόν των προσδραμόντων κατωρθώθη μετά πολλούς κόπους και μόχθους να συρθούν τα δίκτυα εις το παράλιμνον, πλησίον του Μώλου.

Πληροφορηθέντες εγκαίρως περί του γεγονότος μετέβημεν επί τόπου όπως ιδίοις όμμασιν αντιληφθώμεν περί τίνος πρόκειται, διότι είχε διαδοθή ότι οι αλιείς είχον αλιεύσει ένα πελώριον καρχαρίαν. Καρχαρίας βεβαίως δεν ήτο, αλλά ένα μεγάλο ψάρι, τριών μέτρων διαστάσεων, το οποίον ευρίσκεται ακόμη ερριμένον επί της άμμου.

Χθές προς θέαν του λιμναίου κύτους έσπευσαν εις τον Μώλον ο κ. Δαγκλής, ο κ. Αγγελόπουλος, ο διευθυντής της Αστυνομίας κ. Κοντογεώργος, ο κ. Μανούσης και πολύ άλλο πλήθος.

Σήμερον το πελώριον αυτό ψάρι αφού θα αφεθή μέχρι της εσπέρας προς θέαν, θα μεταφερθή εις το παλαιόν διοικητήριον, όπου θα το ταριχεύση ο αστύατρος κ. Χρηστίδης και είτα θα αποσταλή εις το ζωολογικόν μουσείον των Αθηνών.

Το ψάρι τούτο ζυγισθέν ευρέθη 327 ½ οκάδων.

Εφ. ΗΠΕΙΡΟΣ 3/4/1915.

Το Πρωταπριλιάτικο.

Ουδέποτε εφαντάσθημεν ότι οτ πρωταπριλιάτικο παιχνίδι μας θα επιτύγχανε τόσον. Ημπορούμε να είπωμεν ότι το μεγαλήτερον μέρος της πόλεώς μας επίστευσεν πραγματικώς ότι κάτω εις τον Μώλον ήτο εκτεθειμένον το τρομερό ψάρι. Όσοι μετέβησαν δια να το ίδωσι, εάν εμετρούσαμε αυτούς ως στρατιώτας, ηδύναντο να αποτελέσουν ολόκληρα συντάγματα πεζικού και ιππικού ακόμη, διότι και ιππείς έσπευσαν να θαυμάσουν το τρομερό ψάρι μας.

Από αυτόν όμως τον κόσμον όλον, ο οποίος εμάνθανε την αλήθειαν εγελούσεν από την καρδιά του χρεωστούμεν να ζητήσωμεν συγνώμην δια τον κόπον εις τον οποίον τον υπεβάλομεν, υποσχόμενοι επί έν ολόκληρον έτος να του λέγωμεν την αλήθειαν προς τιμωρίαν μας, ακριβώς μέχρι της 31 Μαρτίου 1916. Την πρώτην όμως Απριλίου του αυτού έτους εξάπαντος θα τους ξαναγελάσωμεν.

Τον προειδοποιούμεν από τώρα και ας λάβη τα μέτρα του. να μη έχη κατόπιν παράπονα