Η
Ελάτη, αμφιθεατρικά κτισμένη σε υψόμετρο 950 μ., σε μια
δασωμένη βορινή περιοχή του βουνού Μιτσικέλι, είναι πνιγμένη στα έλατα, στις
βελανιδιές και στα πεύκα. Παλαιότερα λεγόταν Μπούλτσι και σήμερα, ο μόνιμος
πληθυσμός ανέρχεται στους 30 περίπου κατοίκους.
Κύρια χαρακτηριστικά του
χωριού είναι η παραδοσιακή
ζαγορίσια αρχιτεκτονική με καλόγουστα σπιτάκια από πέτρα, στέγες από πλάκες,
πέτρινους μαντρότοιχους, πέτρινες βρύσες, πέτρινα καλντερίμια με τις περίτεχνες
αυλόπορτες και βέβαια ο κλασικός γεροπλάτανος στην κεντρική πλατεία.
Εκεί
δίπλα στο πελώριο πλατάνι βρίσκεται μια από τις πιο δημοφιλείς ταβέρνες των
Ζαγοροχωρίων, τα Ριζά. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που
αντλούμε από τον Διονύσιο Στεφάνου, ιδιοκτήτη του καταστήματος, ονόμασε την
ταβέρνα στα Ριζά, από το προσονήμιο "στα ριζά", που αφορούσε
τις ρίζες του βουνού, όπου υπάρχει μια σειρά χωριών στις ΒΑ υπώριες του
Μιτσικελίου, και μεταξύ αυτών και η Ελάτη.
Η ταβέρνα, ενώ ως προς τον δρόμο
και την πλατεία είναι ισόγεια, από την αντίθετη πλευρά της, είναι σαν να
αιωρείται στα γκρεμνά. Εκεί βρίσκεται και το κλειστό με μια κομψή τζαμαρία
μπαλκονάκι της, που είναι ουσιαστικά η οροφή του πέτρινου κτιρίου, του οποίου τα
θεμέλια είναι σε μία απότομη κλίτη. Από εκεί η θέα στην οροσειρά της Πίνδου
είναι ανεμπόδιστη και νομίζεις ότι υπερίπτασαι πάνω από το δάσος. Στόχος μας
ήταν να φθάσουμε την ώρα του σούρουπου, όπου τα χιλιόμετρα από κατάφυτα βουνά
και δάση, με τις γυμνές χιονισμένες κορφές της Τύμφης στο βάθος, να παίρνουν ένα
ρόδινο χρώμα. Μαγικό, ανεπανάληπτο θέαμα.
Ο ιδιοκτήτης, Διονύσης
Στεφάνου, χρόνια στην εστίαση, καταγώμενος από τα Ζαγοροχώρια, έστησε
τα Ριζά το 2004 και από τότε - ο ίδιος στην κουζίνα μαζί με τη
σύζυγό του Βάσω - προσφέρει γνήσια ηπειρώτικη
κουζίνα, παραδοσιακές συνταγές με καλές τιμές.
Κατά την επίσκεψή μας
ξεχώρισαν από τα πρώτα:
Ο φασουλονταβάς, δηλαδή τα φασόλια
μπαρμπούνια με κρεμμύδι, πιπεριά, σκόρδο και πάπρικα στο φούρνο.
Οι
γιαουρτοκεφτέδες, δηλαδή κεφτεδάκια με σάλτσα γιαουρτιού.
Οι
γόνδολες, λιαστές ντομάτες με τυρί μετσοβόνε στο φούρνο.
Από
ηπειρώτικες πίτες μιά μεγάλη ποικιλία: μπατσαριά,
κοτόπιτα, μανιταρόπιτα,
κολοκυθόπιτα, πρασόπιτα, λαχανόπιτα (λάχανα είναι τα διάφορα χόρτα του βουνού)
και κρεατόπιτα.
Από κυρίως πιάτα κόκκορας γιαχνί με
ζυμαρικά, κότσι χοιρινό με πράσο και αυγολέμονο, κότσι από βιτούλι με τραχανά ή
με γιουβέτσι, προβατίνα τυλιχτή σε λαδόκολλα με ντομάτα και κεφαλοτύρι και τέλος
αγριογούρουνο με κυδώνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου