Ο Τζιμ Άνταμς, το νεαρό ελληνόπουλο από τη Σπάρτη, που επιβάλλει το νόμο σ' όλο το Φαρ-Ουέστ, έρχεται να σώσει την Ελλάδα!

 Στο γραφείο του Κάπτεν-Κούπερ επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Ο ίδιος μιλούσε χαμηλόφωνα και ο Τζιμ Άνταμς τον άκουγε με μεγάλη προσοχή.

-Λοιπόν παιδί μου όπως είπαμε, φεύγεις για την Ελλάδα. Επιστρέφεις επιτέλους στην πατρίδα σου, προκειμένου να φέρεις σε πέρας τη δυσκολότερη αποστολή που έχεις αναλάβει μέχρι τώρα.

Ο Τζιμ Άνταμς, το νεαρό ελληνόπουλο από τη Σπάρτη,που επιβάλλει το νόμο σ' όλο το Φαρ-Ουέστ, μαζί με τους αξεπέραστους συνεργάτες του, δηλαδή: τον Μεξικανό Πεπίτο Γκοτζάλες, την όμορφη αμαζόνα Ντιάνα Μόρισον και τον ακούραστο Ινδιάνο ιχνηλάτη (από τη φυλή των Κομάντσι) Τσιπιρίπο ένιωθε να τον διαπερνούν ρίγη συγκίνησης. Ναι ήταν αλήθεια! Άκουγε ευλαβικά τον αρχηγό, να του λέει πως θα γυρίσει στην πατρίδα, όχι σαν τουρίστας με τάμπλετ, sleeping bag και με καρπούζι, αλλά σαν θαρραλέος και ικανός υπερασπιστής της.

-Ναι, πρέπει να βάλουμε τάξη στη χώρα σου. Το απαιτεί πλέον ο Πρόεδρος Ομπάμα!

Πρέπει να συλλάβεις τους κλέφτες, που την μετέτρεψαν από χώρα πολιτισμού, τέχνης και επιστήμης, σε χώρα επαιτείας! Η πατρίδα σου παιδί μου, είναι πλέον. ένας διεθνής ΖΗΤΟΥΛΑΣ!! Τράβα λοιπόν να πιάσεις αυτούς που την διέλυσαν και φέρ' τους εδώ να δώσουν λόγο στη δικαιοσύνη. Αφού δεν το κάνουν πράξη οι Έλληνες, θα το κάνουν οι σερίφηδες του Τέξας. Ποιος άλλος θα μπορούσε να παρέμβει εκτός από μας;

Υπάρχει κι ο στρατός, σκέφτηκε το ελληνόπουλο. Αλλά δεν τόλμησε να το πει δυνατά. Βλέπεις, εμείς οι Έλληνες τις πιο σημαντικές ή καμιά φορά και τολμηρές σκέψεις μας, τις λέμε πάντα από μέσα μας. Δυνατά λέμε συνήθως όσα πορεύονται με τα συμφέροντά μας.

Το επόμενο πρωί, χαράματα, ο Τζιμ Άνταμς, δηλαδή ο Δημήτρης Αδαμόπουλος από τη Σπάρτη ασπάστηκε τους φίλους του -με ιδιαίτερη θέρμη είναι η αλήθεια την Ντιάνα Μόρισον- σέλωσε τον Κεραυνό και ξεκίνησε για το μεγάλο και απρόβλεπτο, από κάθε άποψη, ταξίδι του.

Η πρώτη δυσάρεστη έκπληξη τον περίμενε στα σύνορα της χώρας μας με τα Σκόπια. Εκατοντάδες άνθρωποι ρακένδυτοι και πεινασμένοι, περιφέρονταν ανάμεσα στις δύο χώρες, με πρόθεση να φύγουν από αυτή που τους «υποδέχτηκε» και να περάσουν δίπλα. Κι ύστερα πάλι παραδίπλα. Κι ύστερα λίγο ακόμα πιο βόρεια. Για να γίνουν στο τέλος κι αυτοί Ευρωπαίοι. Που σημαίνει να έχουν πολλές κάρτες στο πορτοφόλι (στο μέλλον φυσικά, δε θα υπάρχουν μετρητά). Να έχουν ένα «βαρύ» αυτοκίνητο στο γκαράζ. Να τρώνε superfoods. Να ασκούνται με personal training. Και να πηγαίνουν ακόμα κι εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του σε προκαθορισμένη ώρα, ενταγμένη στο αυστηρό καθημερινό τους πρόγραμμα.

Ένα λεφούσι λοιπόν περιφέρονταν αδέσποτο στα σύνορα. Άνθρωποι από πατρίδες διαφορετικές. Γλώσσες και νοοτροπίες ανόμοιες. Εκτονώνοντας την δυστυχία, από τις κακουχίες και τις στερήσεις, με βίαιες μεταξύ τους συμπλοκές και μαχαιρώματα.

Ο Τζιμ Άνταμς αυθόρμητα έφερε το χέρι του στη θήκη του όπλου, που ήταν περασμένο στη μέση του. Το μετάνιωσε αμέσως, ήταν μάταιο να προσπαθήσει να τους βάλει σε τάξη. Ήταν ο πύργος της Βαβέλ.

-Και πού να δεις στα νησιά τι γίνεται, είπε χαμογελώντας ένας υπάλληλος από το τελωνείο. Στη Μυτιλήνη, οι παραλίες δεν έχουν πλέον παραθεριστές, έχουν μόνο λόφους από σωσίβια και σαμπρέλες, όπως τα παρατάνε οι ναυαγοί του ελέους.

-Καλά, δεν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος; 

-Βεβαίως. Η κυρία Τασία.

-Είναι εδώ τώρα;

-Όχι βρε αδερφέ! Τι να κάνει εδώ πέρα; Υπουργεύει στην Αθήνα. Στο Μετανάστευσης. Η κυρία Τασία είναι ακτιβίστρια (ο Τζιμ Άνταμς δεν κατάλαβε τι σημαίνει αλλά σιώπησε)!  Κι ο άντρας της, ο Δρίτσας το ίδιο. Αυτός υπουργεύει στο ναυτιλίας. Αυτός στέλνει το «Ελ. Βενιζέλος» και μαζεύει τους μετανάστες από τα νησιά. Είμαστε, πώς να στο πω, είμαστε μια ωραία παρέα.

-Και λοιπόν; Πώς αντιμετωπίζει το πρόβλημα η κ. Τασία; 

-Ε, πως. Έφτιαξε μια ωραία εγκατάσταση στον Ελαιώνα. Με όλα τα απαραίτητα για τους μετανάστες. Παιδική χαρά, ιατρείο, λούνα παρκ, αναψυκτήριο, σταντ απ κόμεντι, βιολογικά προϊόντα, κομμωτήριο. τα πάντα. Κι έβαλε μέσα 150 ανθρώπους. Στους δρόμους και στα λιμάνια περιφέρονται περισσότεροι από 100.000! Αλλά η κ. Τασία είναι πολύ cool! Στο μέλλον λέει θα υπάρχει υποδομή, για όλους τους μετανάστες του πλανήτη. Όοολοι θα ζουν στη χώρα μας χαρούμενοι, προστατευμένοι, θα τύχουν ελληνικής παιδείας και υπηκοότητας. Θα λιάζονται όποτε γουστάρουν. Και όταν εξαφανίζονται είναι γιατί θα πηγαίνουν διακοπές στη λίμνη Κόμο.

-Που είναι αυτό; Ρώτησε ο μικρός κάουμπόι.

-Στην Ιταλία, εκεί που έχει τη βίλα του ο Κλούνεϊ! 

Ο Τζιμ Άνταμς έκανε ένα νεύμα με το καπέλο του και γύρισε τον Κεραυνό για να φύγει.

-Έι μίστερ! Ξέχασα να σου πω. Στον Ελαιώνα η κ. Τασία έχει βάλει και Wi-Fi!

Εμπρός, Κεραυνέ μου, πάμε για Θεσσαλονίκη, «Την κούκλα, την αγάπη μου» που λέει κι ο Χατζηνικολάου. Ο Κεραυνός χλιμίντρισε χαρούμενος. Θα φάμε επιτέλους μια ωραία μπουγάτσα και θα βρούμε εκλεκτό σανό και για σένα.

Φτάνοντας στην πόλη, ο Μικρός Καουμπόι κοντοστάθηκε για λίγο μπροστά σ' ένα μεγάλο κτιριακό συγκρότημα. Είχε πολλές αίθουσες, μεγάλο προαύλιο, μπασκέτες και ωραία παρτέρια με λουλούδια. Ήταν όμως άδειο!

-Είναι σχολείο; Ρώτησε έναν περαστικό.

-Όοοχι. Είναι εκλογικό κέντρο. Καμιά φορά όμως τις καθημερινές, λειτουργούν και οι αίθουσες διδασκαλίας.

-Δηλαδή τα παιδιά εδώ δεν μαθαίνουν γράμματα;

-Πως, μαθαίνουν. Όταν υπάρχει κενό ανάμεσα στις εκλογές γίνονται μαθήματα.

-Ευχαριστώ καλέ μου άνθρωπε.

-Καλό δρόμο Μικρέ Σερίφη. Τράβα για Χαλκιδική. Στις Σκουριές οι μεταλλωρύχοι ξεσηκώθηκαν.

Ο Τζιμ Άνταμς ακολούθησε τη συμβουλή του. Ύστερα από μια δύσκολη διαδρομή έφτασε στην περιοχή των Μεταλλείων Χρυσού και Χαλκού ανάμεσα σε Ολυμπιάδα, Στρατονίκη και Σκουριές.

Στις στοές των μεταλλείων είχαν κλειστεί περίπου 150 άτομα, για να διαμαρτυρηθούν για την απόλυσή τους. Ένας πιτσιρικάς, σγουρομάλλης, ξανθός, στεκόταν κατηφής σε μία άκρη, έξω από την είσοδο των μεταλλείων. -Φιλαράκο μόνος σου είσαι; -Ναι μίστερ. Ο πατέρας μου είναι κάτω στη στοά. -Γιατί; -Γιατί τον απέλυσαν. Γιατί τώρα εγώ και τ' αδέρφια μου θα βρεθούμε στο δρόμο.

-Έχεις δουλέψει ποτέ σε ορυχείο; Ρώτησε ένας ηλιοκαμένος άντρας τον Μικρό Σερίφη. -Όχι. - Κόλαση είναι. Αλλά απ' αυτή την κόλαση βγάζαμε μεροκάματο. Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΥΠ­ΑΓΟΡΕΥΕΙ: ΝΑ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑ­ΝΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΡΓΟΜΙ­ΣΘΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟ­ΔΕΚΑΤΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ. -Ναι αλλά δημιουργήθηκαν προβλήματα στο περιβάλλον. -Αυτά αντιμετωπίζονται με ρυθμίσεις μεταξύ κράτους και εταιρίας. Για όλα υπάρχουν λύσεις. Αυτό που δεν αντιμετωπίζεται είναι να βρεθούν 2.000 οικογένειες χωρίς ψωμί.

Πικραμένος με όλα όσα έβλεπε ο Τζιμ Άνταμς χάραξε πορεία για το Νότο. Πέρασε το Λιτόχωρο κι αντίκρισε επιτέλους τον Όλυμπο!

Ο Κεραυνός ακούραστος άρχισε να ανεβαίνει στους πρόποδες με ελαφρύ καλπασμό. Λίγες ώρες αργότερα έφτασαν επιτέλους στο οροπέδιο των Μουσών. Ο Δημήτρης Αδαμόπουλος αγνάντευε την Ελλάδα και δεν την χόρταινε.

-Κεραυνέ, να ο Μύτικας κρυμμένος στα σύννεφα. Να και το Στεφάνι! Εκεί ήταν κάποτε ο θρόνος του Δία! Ο Μικρός Σερίφης μαγεμένος θαύμαζε και αγαλλίαζε.

Και τότε. τότε από τα Δυτικά φάνηκε ψηλός καπνός! Ο Τζιμ Άνταμς απόρησε. Όμως ναι, ο Τσιπιρίπο του έστελνε SMS!! «Διαταγή Κάπτεν-Κούπερ. Επιστρέψεις αμέσως. Έχουμε πρόβλημα με την Κίνα. Καταρρέει το χρηματιστήριο».

Ο Τζιμ έμεινε μετέωρος για λίγα λεπτά. Δεν ήξερε τι να κάνει. Το καθήκον επέβαλλε να επιστρέψει στο Τέξας. Η Σπάρτη όμως τον περίμενε πάντα. Γνώριζε μάλιστα, πως τις τελευταίες μέρες η συστηματική ανασκαφή στο Ξηροκάμπι Λακωνίας, ανέδειξε Μυκηναϊκό ανάκτορο, προϊστορικής εποχής. Και το πιο σημαντικό, βρέθηκαν σε άριστη κατάσταση πήλινες πινακίδες, Γραμμικής Β' γραφής (δηλαδή της πρώτης καταγραφής της ελληνικής γλώσσας)!

-Κατάλαβες Κεραυνέ μου. όταν οι Ευρωπαίοι έκαναν στα δάση ουγκ-ουγκ εμείς στη Σπάρτη ξέραμε να γράψουμε. Είχαμε ανάκτορο και κρατούσαμε αρχείο.

-Εμπρός γενναίο μου άτι. Θα ξεδιψάσεις στον Πηνειό. Κι ύστερα πιο νότια θ' ανταμώσουμε τη θάλασσα. Θα ξαναδούμε τις ελιές και τους πύργους πάνω στα βράχια.

Εμπρός Κεραυνέ μου.

- Γράφει η Τζέννυ Π. Σιαμαλέκα

www.proinoslogos.gr