Όσοι καλοπροαίρετα αναρωτιούνται εδώ και μήνες «τί θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ», πήραν πλέον μία σαφή απάντηση: θα βάλει φόρους...!
Κάθε είδους φόρους: άμεσους, έμμεσους, έκτακτους, μόνιμους, κεφαλικούς, ειδικούς, κ.ο.κ. Φόρους στα πάντα. Και στους πάντες. 
 
Μιλάμε για πάνω από 5 δισ. νέα φορολογικά έσοδα το β' εξάμηνο του 2015, πράγμα που σημαίνει περίπου 800 εκ. πρόσθετα έσοδα τον μήνα σε μία χώρα που έχει ήδη επιστρέψει στην ύφεση. Ακόμη και οι μοναδικοί δύο φόροι που είχαν μειωθεί με την προηγούμενη διακυβέρνηση (ο ΦΠΑ στην εστίαση και η Εισφορά Κοινωνικής Αλληλεγγύης) αυξάνονται ξανά.
 
Πώς είπατε; Μια κυβέρνηση που υποσχόταν ανάπτυξη και έσκιζε τα ρούχα της ότι δεν θα πάρει υφεσιακά μέτρα κατάφερε όχι μόνο να επιστρέψει στην ύφεση πριν πάρει το παραμικρό μέτρο, αλλά υπόσχεται και 5 δισ. περισσότερα φορολογικά έσοδα -που είναι το πιο υφεσιακό μέτρο...!
 
Αντιθέτως, στις προτάσεις της κυβέρνησης (θα δούμε αν είναι οι τελικές) δεν υπάρχει καμμία ουσιαστική μείωση δημοσίων δαπανών και κανένα σοβαρό αναπτυξιακό κίνητρο. Το αντίθετο: η επιβάρυνση της φορολογίας των επιχειρήσεων είναι άλλο ένα αντιαναπτυξιακό μέτρο.
 
Ωραία, λοιπόν, προσλάβαμε τις καθαρίστριες, προσλάβαμε τους σχολικούς φύλακες, προσλάβαμε τους εκπαιδευτικούς, ανοίξαμε και την ΕΡΤ. Αλλά η χώρα αυτή πώς θα ζήσει; Πληρώνοντας φόρους; Και με ποιο εισόδημα θα τους πληρώνει; Από τις λεφτουδιές που φύονται στην Πλατεία Κουμουνδούρου;
 
Από την άλλη πλευρά, τα σχέδια της κυβέρνησης είναι κάτι σαν θεία δίκη. Για εκείνους που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ επειδή ήλπιζαν να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ ή να πάει το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ. Για όσους, δηλαδή, νόμισαν πως με μία άλλη κυβέρνηση θα πληρώνουν λιγότερα.
 
Υπό αυτή την έννοια, δεν είναι φόροι. Είναι δίδακτρα. Μόνο που καλούνται να τα πληρώσουν όχι μόνον όσοι χρειάζονται το μάθημα, αλλά και όσοι προειδοποιούσαν προεκλογικά πως όλο αυτό το ωραίο καλαμπούρι θα καταλήξει κάποια στιγμή στην τσέπη μας. Διότι δεν θα δώσουν λεφτά οι Ρώσοι, ούτε οι Κινέζοι. Δεν θα κάνουν σκόντο οι θεσμοί. Δεν θα διαγράψουν το χρέος οι Ευρωπαίοι. Δεν θα στείλουν οι Γερμανοί την επιταγή στην Ζωή για τις αποζημιώσεις. Δεν θα τα βρούμε από τους «υδρογονάνθρακες».
 
Κι έτσι, για άλλη μία φορά, θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα του παραμυθιού, της ψευδαίσθησης και της καθυστέρησης το αιώνιο κορόιδο που ονομάζεται Έλληνας φορολογούμενος. Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε τώρα. Στην τσέπη μας. 
 
Και να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα δεν ξέρουμε τον τελικό λογαριασμό.