Παραλία Δρέπανος στην Ηγουμενίτσα Θεσπρωτίας

Απολαύστε τα video

Παραλία Δρέπανος στην Ηγουμενίτσα

Ο Δρέπανος (τοποδείκτης) μαζί με το Μακρυγιάλι είναι μια τεράστια ενιαία παραλία που φτάνει σχεδόν τα 4 χιλιόμετρα από άκρη σε άκρη. Η διαφορετική ονομασία τους είναι περισσότερο για να κατατοπίζεται κανείς ευκολότερα. Η παραλία Δρέπανος αρχίζει από την νότια άκρη του όπου βρίσκεται και το ομώνυμο κάμπινκ και φτάνει μέχρι το σημείο που ο δρόμος κάνει ένα αναγκαστικό ζιγκ ζαγκ για να παρακάμψει έναν υποσταθμό της ΔΕΗ που διακόπτει τη συνέχειά του. Το τελευταίο χιλιόμετρο της παραλίας από εκεί και πάνω ονομάζεται Μακρυγιάλι.

  

Κάμπινγκ Δρέπανος

Αρχίζουμε από τον Δρέπανο και συγκεκριμένα από το κάμπινγκ του (τοποδείκτης) που είναι το πρώτο πράγμα που βλέπουμε καθώς πλησιάζουμε την παραλία. Φέτος το κάμπινγκ ήταν κλειστό και νομίζω το ίδιο και πέρσι. Παρά του ότι ήταν κλειστό, αυτό αφορούσε μόνο την παροχή υπηρεσιών. Οι πύλες του ήταν ανοιχτές και όποιος έβρισκε χώρο μπορούσε φέτος να στήσει το τροχόσπιτό του ή τη σκηνή του χωρίς καμία χρηματική επιβάρυνση. Κάποιοι από τους διαμένοντες εκεί μου είπαν ότι άκουσαν ότι αυτή τη στιγμή γίνονται διαπραγματεύσεις για το ποιος θα το αναλάβει και ίσως του χρόνου να λειτουργήσει κανονικά.

Από τη στιγμή που λειτουργήσει ξανά νομίζω ότι είναι μια καλή επιλογή για όσους προτιμούν αυτόν τον τρόπο διακοπών, μιας και η παραλία είναι ακριβώς δίπλα και η σκιά των δέντρων αρκετά πυκνή γιατί το κάμπινγκ βρίσκεται εδώ από παλιά και τα δέντρα του είναι πολλά και μεγάλα.

Σε όλο το μήκος της παραλίας ο δρόμος βρίσκεται ακριβώς πίσω της με δεντροστοιχίες και στις δυο πλευρές του στο μεγαλύτερο τμήμα του. Θα βρείτε πολλές καντίνες σε αρκετά σημεία. Άλλες φορές πάνω στο δρόμο και άλλες στο πίσω μέρος της παραλίας.

  

Εκτός όμως από τις καντίνες υπάρχουν και τρία μεγάλα μαγαζιά - beach bar με οργανωμένους χώρους. Το πρώτο θα το συναντήσετε αμέσως μετά το κάμπινγκ και είναι και το μεγαλύτερο. Όπως βλέπετε και στην πινακίδα της εισόδου οι ξαπλώστρες είναι δωρεάν για τους πελάτες και ο φραπές έχει 2 ευρώ μόνο. 

Το συγκεκριμένο μαγαζί έχει και χώρους πρασίνου με τα τραπέζια και τις καρέκλες στο γρασίδι κάτω από τη σκιά των δέντρων ή κάτω από ομπρέλες στα σημεία που δεν υπάρχει φυσική σκιά. Επίσης υπάρχει και εστιατόριο που από ό,τι είδα το προτιμούν πολλοί από τους παραθεριστές και λουόμενους, πίσω ακριβώς από τις ομπρέλες της παραλίας. 

Όλη η παραλία του Δρέπανου είναι με ψιλή άμμο που συνεχίζει και μέσα στο νερό. Αυτό είναι βέβαια ο παράδεισος για τα παιδιά και τις οικογένειες μιας μιας και τα νερά είναι πολύ ρηχά.

Αν και ρηχά τα νερά, τα παιδάκια χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή όταν βρίσκονται στο νερό. Έτσι στην παραλία εκτός από τα τραμπολίνο που υπάρχουν δίπλα από το μαγαζί, υπάρχει και πύργος ναυαγοσώστη και όπως βλέπετε βρίσκεται στη θέση του και επιτηρεί το χώρο. Επίσης υπάρχουν και ντους σε κάποια σημεία που θα τα εντοπίσετε εύκολα.

Προχωρώντας το δρόμο στη συνέχεια, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα θα συναντήσετε το δεύτερο μεγάλο μαγαζί - beach bar με ξαπλώστρες και ομπρέλες που φτάνουν μέχρι το δρόμο, Και εδώ το σετ ξαπλωστρών - ομπρέλας περιλαμβάνεται στην τιμή του φραπέ, μόνο που εδώ το φραπεδάκι ανέβηκε στα 2,50 ευρώ. Αυτά ισχύουν για φέτος βέβαια...

Στην παραλία δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα εκτός ίσως από το... χρώμα των ομπρελών. Η άμμος είναι και εδώ η ίδια όπως σε όλη την παραλία και τα νερά το ίδιο ρηχά. Μια σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι εδώ δεν υπήρχε ναυαγοσώστης όπως και σε κανένα άλλο σημείο της παραλίας εκτός από το πρώτο σημείο που αναφέρθηκα παραπάνω.

Σε όσους αρέσουν τα παιχνίδια στην άμμο πάντως, στον Δρέπανο θα έχουν μια καλή ευκαιρία να διαγωνιστούν στις δημιουργίες τους:

Συνεχίζοντας το δρόμο προς το τέλος της παραλίας του Δρέπανου φτάνουμε στο τρίτο μαγαζί - beach bar. Οι σημαίες που βλέπετε να κυματίζουν είναι από το διπλανό παράπηγμα όπου μπορείτε να κανονίσετε να κάνετε διάφορα θαλάσσια παιχνίδια και σπορ.

Δίπλα ακριβώς από τα  Wattersports βρίσκεται και το beach bar με τις ξαπλώστρες του, τα στέγαστρά του κτλ. Στην παραλία το σκηνικό παραμένει το ίδιο: ψιλή άμμος και ρηχά νερά. Οι ξαπλώστρες και εδώ πάνε με το φραπεδάκι το οποίο όμως ανέβηκε ακόμη μισό ευρώ σε σύγκριση με το δεύτερο μαγαζί δηλ. ένα ευρώ σε σύγκριση με το πρώτο και έφτασε τα 3 ευρώ! Φαίνεται ότι όσο απομακρυνόμαστε από την αρχή της παραλίας, τόσο ακριβαίνει το σετ φραπές-ξαπλώστρες-ομπρέλα. 

Επίσης ένα σκηνικό που θα δείτε να επαναλαμβάνεται σε όλο το Δρέπανο είναι οι διάφοροι αλλοδαποί μικροπωλητές που πουλάνε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, από CD και γυαλιά ηλίου μέχρι τσάντες και άλλα διάφορα.

Μακρυγιάλι

Εδώ (τοποδείκτης) τελειώνει και η παραλία του Δρέπανου. Λίγα μέτρα παραπέρα στο δρόμο υπάρχει ο υποσταθμός της ΔΕΗ που αναφέρθηκα στην αρχή του θέματος και χωρίζει το δρόμο για λίγα μέτρα σε δύο ρεύματα κάνοντας τον κύκλο του. Από εδώ και πάνω η παραλία αλλάζει όνομα και λέγεται Μακρυγιάλι. Από εδώ και πέρα τα πράγματα είναι όλο και πιο ήσυχα όσο προχωράτε προς το τέλος της. Θα βρείτε κάποιες καντίνες δίπλα από το δρόμο σε κάποια σημεία αλλά και ένα σημείο όπου νοικιάζονται ξαπλώστρες με ομπρέλες.

Πώς είπα πριν; Όσο απομακρυνόμαστε προς το τέλος της παραλίας, τόσο ακριβαίνει ο φραπές με τις ξαπλώστρες;  Από ό,τι με πληροφόρησαν τα παιδιά (της παρακάτω εικόνας) που τις νοικιάζουν, εδώ το σετ έχει 5 ευρώ. ΟΚ δηλ. 2,5 ευρώ το άτομο. Μόνο που τον φραπέ θα πρέπει να τον αγοράσετε εξτρά από την καντίνα που βρίσκεται πιο πίσω, μιας και οι δύο επιχειρήσεις είναι ξεχωριστές. Βέβαια για κάποιον που δεν θέλει την πολυκοσμία των beach bar και δεν έχει ομπρέλα μαζί του για να στήσει στην παραλία, αποτελούσε την μοναδική επιλογή από ό,τι είδα για φέτος τουλάχιστον. Η παραλία και εδώ δεν έχει ιδιαίτερες διαφορές με τα προηγούμενα σημεία.

Συνεχίζοντας προς το τέλος της παραλίας, κάποια στιγμή ο δρόμος σταματάει δίπλα σε μια γιγάντια φτελιά που είναι από τη μεριά της θάλασσας. Ευτυχώς υπάρχει πλάτωμα που επιτρέπει εύκολη αναστροφή και μόνο σε περίοδο μεγάλης αιχμής γεμίζει από αυτοκίνητα. Εδώ υπάρχει και μια καντίνα. Το ωραίο είναι ότι η φτελιά που απλώνει σε μεγάλη ακτίνα τα κλαδιά της (και πολύ χαμηλά μάλιστα) προσφέρει υπέροχη φυσική σκιά. Για λίγο που κάθισα από κάτω μπορώ να πω ότι ήταν το πιο δροσερό σημείο της παραλίας. Αν έχετε δική σας ξαπλώστρα και δεν θέλετε τον πολύ κόσμο και το κομφούζιο των beach bar, βρήκατε το καλύτερο σημείο.   Αρκεί να προλάβετε γιατί οι θέσεις δεν είναι πολλές. Εκτός από κάνα δυο πλαστικά τραπεζάκια με καρέκλες, υπήρχαν εκεί και 4-5 ξαπλώστρες αλλά δε σκέφτηκα να ρωτήσω αν ανήκουν στην καντίνα και νοικιάζονται.

Λίγα μέτρα πιο δεξιά η παραλία τελειώνει και εκεί προς το τελείωμα έχει μερικές πέτρες μέσα στο νερό. Αν κινηθείτε λίγο πιο αριστερά από τη φτελιά όμως θα βρείτε καθαρά σημεία για κολύμπι, αφού περπατήσετε κάμποσο μέσα στο νερό βέβαια γιατί όπως ανέφερα και πριν, όλος ο Δρέπανος και το Μακρυγιάλι έχουν πολύ ρηχά νερά.