Oι φιλοαμερικανοί και ο φιλογερμανοί.

«Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός και ανατρέχω στην ιστορία του τόπου μας, ότι ο Γερμανός κατακτητής, όταν πάτησε πόδι στη χώρα, το πρώτο που φρόντισε να κάνει ήταν να διαλύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις γιατί ακριβώς αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα της κρατικής οντότητας, τον κεντρικό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας. Μας διασφαλίζουν ένα μείζον αγαθό, την εθνική ασφάλεια της χώρας, που ξέρετε σε πάρα πολλά στάδια της διαχρονικής πορείας αυτού του λαού δεν ήταν ποτέ αυτονόητη. Ζούμε σε ένα κόσμο ο οποίος αλλάζει, ζούμε σε ένα γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αστάθεια, από ανατροπές, από κινδύνους και από εξαιρετικά μεγάλη ρευστότητα. Χωρίς την κατοχύρωση της εθνικής ασφάλειας, ούτε οικονομία μπορεί να λειτουργήσει, ούτε επενδύσεις μπορούν να γίνουν, ούτε τουρισμός μπορεί να λειτουργήσει στη χώρα».

Ο πύρινος αντιγερμανικός λόγος ανήκει στο υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Παναγιωτόπουλο και ακούσθηκε άμα τη επιστροφή του Κόκκινου Πάνου από το Ισραήλ. Ήταν μια ξεκάθαρη τοποθέτηση στην πλευρά του αμερικανικού στρατοπέδου με όλα τα ρίσκα που εμπεριέχει μια τέτοια κίνηση. Το γεγονός είναι ότι ο Παναγιωτόπουλος διάλεξε ανοχτά στρατόπεδο. 

Σε αντίθεση με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, ο Καραμανλής έχει την αίσθηση και δεν τον κρύβει ότι τον έριξαν οι Αμερικανοί όταν έβαλε βέτο στο σχέδιο Ανάν. Αντιαμερικανός ήταν και ο θείος του, ιδρυτής της ΝΔ, ο οποίος έβγαλε τη χώρα δύο φορές από το ΝΑΤΟ.

Βέβαια ο Καραμανλής, ο νεώτερος, δεν έφθασε ποτέ στο σημείο να μπινελικώσει δημόσια τους Αμερικανούς, όπως έκανε ο Παναγιωτόπουλος με τους Γερμανούς.

Ανοιχτά φιλογερμανός ήταν ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος παρότι αναγκάσθηκε να ευχαριστήσει τους Γερμανούς στην υπόθεση των Ιμίων, εν τούτοις ποτέ δεν έκρυψε τους στενούς δεσμούς του με την Γερμανία αλλά και το ευρωαπικό όραμα.

Το γεγονός ότι κορυφαίοι πολιτικοί μας τοποθετούνται ανοιχτά υπέρ της μίας η της άλλης από τις λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις και ιδιαίτερα στο δίπολο Αμερικής-Γερμανίας έρχεται να επιβεβαιώσει την διαχρονική διαμάχη των δύο για τον έλεγχο της οικονομικής και πολιτικής ζωής της Ελλάδας.

Είναι τέτοια η σφοδρότητα της σύγκρουσης Γερμανίας και Αμερικής για τον έλεγχο της Ελλάδας που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν, η κάθε μία όλα τα μέσα.: Από εξαγορές προσώπων έως την στρατολόγηση πρακτόρων, ενώ σε ορισμένες περιόδους δεν δίστασαν να «αξιοποιήσουν» ακόμη και τις ένοπλες οργανώσεις (Τρομοκρατία) για την επίτευξη των σχεδίων τους.

Τη κορύφωση μιας τέτοιας σύγκρουσης ζούμε αυτή τη περίοδο. Η Ελλάδα είναι το θέατρο του πολέμου ανάμεσα στις δύο δυνάμεις και κάθε μέρα που περνάει αυτό γίνεται όλο και πιο ορατό.

Το δίλημμα ευρώ η δραχμή ακούγεται κάπως σαν Αμερική ή Γερμανία!

Ή σαν Αμερικάνικο Κολλέγιο ή Γερμανική Σχολή!

Τόσο ο Γερμανοί, όσο και οι Αμερικάνοι απαιτούν σχεδόν από τους Έλληνες πολιτικούς να δείξουν ποιο στρατόπεδο επιλέγουν. Βέβαια υπάρχουν πολλοί δικοί μας που παίζουν και με τους δύο κάνοντας την «διαδρομή» Τελ Αβ - Βερολίνο απνευστί. Αυτοί επιλέγουν να τα έχουν καλά με όλους κομμάτι δύσκολο σ΄αυτή εδώ τη συγκυρία.

Τις τελευταίες μέρες και ιδιαίτερα μετά το δημοσίευμα του Der Spiegel για την «αχρείαστη Τρόικα» η αίσθηση που υπάρχει είναι πως η Μέρκελ είναι αποφασισμένη να πάρει πάνω της την διάσωση της Ελλάδας, ενώ το ΔΝΤ είναι με το ένα πόδι έξω από τη χώρα μας.

Το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και στην τελική, αν θα διασωθεί η Ελλάδα, θα εξαρτηθεί σχεδόν απόλυτα από την σύγκρουση Αμερικής-Γερμανίας και από τα στρατόπεδα των δύο εντός της χώρας.

Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι ζούμε πράγματι σε ενδιαφέροντες καιρούς...

www.kourdistoportocali.gr