Και φέτος συντάκτης των κειμένων στην «Πίτα του Ηπειρώτη» θα είναι ο ΧρήστοςΤούμπουρος

''Πίτα του Ηπειρώτη 2018''.Κυριακή 25 Φεβρουαρίου, 10.00΄το πρωί στο ΣΕΦ με ελεύθερη είσοδο.

Ο συντάκτης των κειμένων στην «Πίτα του Ηπειρώτη», για δεύτερη χρονιά, θα είναι ο Χρήστος Α. Τούμπουρος. Ένας άνθρωπος με Ηπειρώτικη ψυχή και αληθινή Ηπειρώτικη γραφή. Πάνω από χίλια (1.000) άρθρα για την Ήπειρο. Δύο βιβλία με Ηπειρώτικο περιεχόμενο και εννέα θεατρικά έργα που αφορούν την Ήπειρο, με αποκορύφωμα την «Ηπειρώτισσα Μάνα» που παρουσίασε η θεατρική ομάδα του συλλόγου Ηπειρωτών Ηλιούπολης στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας και Χαϊδαρίου υπό την αιγίδα της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας. Όλα αυτά εγγυώνται ότι και φέτος θα «μεγαλουργήσει» συγγραφικά.

Ιστορικό παρέμεινε το περυσινό Καλωσόρισμά του.
«Η μέρα που ψυχορραγούσε, ήταν γεμάτη κάμα.
Τα υστερνά σύννεφα, άλλαζαν συνέχεια βαφές, όπως κάθε φορά: «Χίλιες βαφές αλλάζουν,/πράσινες, κόκκινες, ξανθές, ολόχρυσες, γαλάζες».
Κατάπεσε ο νυχτιάς. Άρχισε να χαράζει. Βάρεσε ο σήμαντρος.
Ξημέρωσε στον τόπο μας.
Μεγάλη συναπάντηση σήμερα, μεγάλο γιορτάσιο, στο χοροστάσι, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Εκεί, στον «τόπο» μας.
(Εκεί όπου ) του λόγγου τα πουλιά με τον κελαϊδισμό τους
(μας) κοιμίζουν το βραδύ, και (μας) ξυπνούν το τάχυ. «Γεια και χαρά στον κόσμο μας, στον όμορφό μας κόσμο!».

Στον κόσμο μας, στον ηπειρώτικο κόσμο.
«Φτενά χωράφια κρατημένα σε πεζούλια»
Σ’ αυτό τον κόσμο που το πάθος το ακαπίστρωτο μας σέρνει συνεχώς…
Νερά καθάρια, δροσερά, γάργαρα, διαβαίνουν τα φαράγγια.
Γεφύρια, πετρογέφυρα που ζώνουν τα ποτάμια..
Και να ο Αώος, ο Καλαμάς και ο Άραχθος.
Ο Άραχθος, σα να τινάχτηκε κάτω από μια πέτρα της Πίνδου.
Κι έδωσε χρησμό το Μαντείο της Δωδώνης.
Ο μύθος, εδώ, πάντα θα ενώνεται με την ιστορία. Τίποτε δεν θα πεθάνει.
Η ζωή θα συνεχιστεί με τον τρόπο που αυτή θα διαλέξει, ατσαλωμένη με τον καημό του ηπειρώτη και χιλιοτραγουδισμένη με την ηπειρώτικη λαλιά.

Εδώ, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, για να γευτούμε την Ήπειρο.

Αυτός ο κόσμος ο μικρός , ο μέγας. Ο κόσμος της Ηπείρου που ο καπνός της θυσίας καίει ολημερίς και ολονυχτίς ακόμα. Ο Ηπειρώτικος κόσμος

Τ' ουρανού το πρόσωπο γυρίζει κι οι εχθροί μου έφυγαν μακριά. Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο .

Μνήμη παρούσα, θαλερή κι όχι σακάτισσα. Αρτιμελής, όχι παραμορφωμένη. Ατόφια, χωρίς τρύπες και μπαλώματα. Ιερή και αγία για τις Σουλιώτισσες και τις γυναίκες της Πίνδου που δημιούργησαν και άφησαν παρακαταθήκη μια ελεύθερη Ελλάδα. Για την ηρωίδες αυτές που η ψυχούλα τους δεν έχει ανάγκη από μνημόσυνα, κοπετό και κλάματα ούτε μοιρολόγια και κόλλυβα. Θέλει τραγούδι και μουσική για να αντηχήσει η Πίνδος, το Πωγώνι, η Παραμυθιά και η Μυρσίνη. Όλη η Ήπειρος. Κι ο αχός να ανεβεί μέχρι τον ουρανό. Θέλει, απλά και ξάστερα, μια Ελλάδα Ελεύθερη! Καλώς ορίσατε.»

Περιμένουμε και είμαστε σίγουροι πως θα ακούσουμε ανάλογα κείμενα.