Η ύφεση και το κοινωνικό τέλμα στο οποίο έχουν οδηγηθεί οι χώρες του Νότου, πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, καθώς και η πρόβλεψη ότι τα οικονομικά προβλήματα της Γαλλίας θα επιδεινωθούν το φθινόπωρο και ενδεχομένως ο δεύτερος μεγαλύτερος εταίρος της Ευρωζώνης να υποβιβαστεί από τους διεθνείς αξιολογητές, επιβεβαιώνουν ότι η σημερινή πολιτική που έχει επιβάλει η Γερμανία στις οικονομίες της Ευρώπης είναι εντελώς λαθεμένη και αδιέξοδη. Εάν η Γερμανία δεν αλλάξει αντίληψη και αντί της αυστηρής λιτότητας η Ευρώπη δεν προτάξει τη σταθερότητα των οικονομιών, τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και τον στόχο της πλήρους απασχόλησης, η Ευρωζώνη θα τιναχτεί στον αέρα.
Είναι φύσει αδύνατον να διαχειριστούν οι πολιτικοί της Ευρώπης τις οικονομικές αντιθέσεις και τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες που αναπτύσσονται με απειλητική ταχύτητα στην άλλοτε ευημερούσα Γηραιά Ηπειρο, εάν δεν φωνάζουν καθημερινά στο αυτί της κ. Μέρκελ πόσο λάθος και καταστροφική είναι για τις κοινωνίες της Ευρώπης η συνταγή που δογματικά ακολουθεί και με κάθε τρόπο προσπαθεί να επιβάλει. Η πολιτική αστάθεια που επικρατεί σήμερα σε όλο το τόξο του ευρωπαϊκού Νότου, από την Ιταλία μέχρι την Ισπανία και την Πορτογαλία, καταδεικνύει ακριβώς αυτήν την αδυναμία διαχείρισης και την αντίφαση λειτουργίας του δυτικού οικονομικού και κοινωνικού συστήματος, μέσα σε συνθήκες διευρυνόμενης φτώχειας, διογκούμενης ανεργίας, περιορισμού της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, απαξίωσης των μηχανισμών παραγωγής, μεγαλύτερης ολοένα δανειακής εξάρτησης.
Η Ευρώπη χρειάζεται σήμερα μία δυνατή πολιτική ένεση κεϊνσιανής αντίληψης για να πάρει μπροστά η μηχανή, έτσι για να το πούμε με δύο λόγια κωδικοποιημένα. Δεν χρειάζεται τη χρεοκοπημένη νεοφιλελεύθερη συνταγή της κ. Μέρκελ, την οποία ακολουθεί με θρησκευτικό δογματισμό καταστρέφοντας τους εταίρους της. Η Γερμανία, εάν μιλάμε για ενιαία ευρωπαϊκή οντότητα που στοιχειωδώς προϋποθέτει και την αλληλεγγύη των λαών, οφείλει να πάρει πραγματικά γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Να κάνει μία μεγάλη στροφή. Και οι πολιτικές ηγεσίες του Νότου, από την άλλη, οφείλουν να πιέσουν προς αυτήν την κατεύθυνση τηρώντας και αυτοί απέναντι στη Γερμανία μία γενναία πολιτική στάση. Η σημερινή πολιτική, εξάλλου, αρχίζει και στρέφεται σταδιακά και κατά της ίδιας της Γερμανίας, με δεδομένο ότι η συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης του Νότου αντανακλάται και στη μείωση των γερμανικών εξαγωγών, άρα και στην πτώση της παραγωγής της. Αυτό θα πρέπει να το πει στον γερμανικό λαό η κ. Μέρκελ και να του διευκρινίσει ότι η μεταφορά πόρων που λιμνάζουν στον Βορρά, γιατί αποσπώνται από τον Νότο, δεν σημαίνει χάρισμα, ούτε υποχρεωτικά δανεικά, μπορεί να σημαίνει επενδύσεις προς όφελος ολόκληρης της Ευρωζώνης.
Η επιβίωση της Ευρωζώνης εξαρτάται άμεσα από την αξιοπρεπή επιβίωση των λαών της, πράγμα που προϋποθέτει δημιουργία εισοδημάτων, προσδοκιών και θέσεων απασχόλησης. Αυτό μαζί με τη διαμόρφωση όρων ανταγωνιστικότητας σημαίνει οικονομική ανάπτυξη, που είναι σήμερα το μέγα ζητούμενο.
Από τον Γιάννη Κοτόφωλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου