Κόκκινο τριαντάφυλλο. (Γράφει ο Μητς Μήτσης).

Κόκκινο τριαντάφυλλο, εστόλιζε το φράχτη,

τον τοίχο που εχώριζε, δυο κήπους με λουλούδια,

ο ένας με γαρύφαλλα, κι άλλος με παπαρούνες,

όμορφη κόρη χώριζε, μια φρεσκοπαντρεμένη,

από το γειτονόπουλο, απ’ το λευκό το κρίνο,

π’ άπλωσε το χεράκι του, να πιάσει το στολίδι.

Τ’ αγκάθια το αγκύλωσαν, του σχίσανε το χέρι,

έβγαλε αίμα της καρδιάς, μια ζωγραφιά αγάπης,

κι η παπαρούνα πόνεσε, ράγισε η καρδιά της,

πυράκτωσε σαν τη φωτιά, κατάκαψε το φράχτη,

σαν αστραπή επέρασε, στον άλλο κήπο πήγε,

το κρίνο σφυχταγκάλιασε, το φύλησε στο στόμα.

Μειλίχια η πεθερά, γλυκομιλάει μ’ αγάπη,

αστέρι μου, νυφούλα μου, ο γιος μου σ’ αγαπάει,

στο πλούσιο το σπιτικό, θα ζείτε ευτυχισμένα,

και με θυμό η μάνα της, την κόρη της μαλώνει,

τσακίσου, γύρνα γλήγορα, προτού σε δουν γειτόνοι,

τα λογικά σου έχασες, θα ζεις ατιμασμένη.

Έλα στο νιο που σ’ αγαπά, θα είσαι μες τα πλούτη,

γερό του το κομπόδεμα, ντυμένη στο μετάξι,

χρυσά κλινοσκεπάσματα, κρεβάτι ασημένιο,

αναθεμάσε γείτονα, νιόπαντρη ξελόγιασες,

χούγια κακά της φόρτωσες, το σόι μας ντροπιάζεις,

την κόρη μ’ καταδίκασες, να ζήσει στη μιζέρια.

Άκου καλή μου πεθερά, κι εσύ γλυκιά μου μάνα,

τα πλούτη είναι στην καρδιά, στα στήθη ριζωμένα,

είναι σταφύλια ροζακιά, γλυκός λωτός αγάπης,

μήλα χρυσά του έρωτα, και της ζωής το νέκταρ,

όσοι αγαπάν τα γεύονται, τα τρων ερωτευμένοι,

είναι τ’ αθάνατο νερό, κι αγάπη δεν πεθαίνει!

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η!!!

Φίλες-οι μη φυτεύετε παπαρούνες,

μη βάζετε στους φράχτες τριανταφυλλιές,

μακριά από κρίνα και γαρύφαλλα!!!

Θα χάσετε την αγάπη σας!

Την κόρη σας!

Την γυναίκα σας!

Την αδερφή σας!

Γιατί όχι και τη μάνα σας;

Γιορτινές ημέρες έχομε!

Όντας νέος, σαν νέος,

ε του κερατά να μη γκρεμίστηκαν και μερικοί τοίχοι να περάσω στον παράδεισο!!!

Εσείς τι λέτε;

Τώρα άστα να παν από εκεί που ήρθαν,

όσο κι αν έχουν πάρει αέρα τα μυαλά σου,

όσο λοξοκοιτάζεις το γειτονικό μπαξέ,

όσα σφυρίγματα κι αν κάνεις στα όμορφα θηλυκά,

τόσες και περισσότερες στα γρήγορα μάλιστα,

απανωτές μούντζες, ορθές και ανάποδες εισπράτεις.

Μητς Μήτσης