Μπροστά στο 2ο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής. Σήμερα χρειάζεται μια Νέα Εθνική Λαϊκή Ενότητα μέσα στις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί. Τι Κίνημα θέλουμε.

Γράφει ο Κώστας Κωνής.

Υποψήφιος βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής στην Πρέβεζα.

Γραμματέας του Δικτύου Πολιτιστικών Φορέων &  Πρωτοβουλιών της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ.

Σήμερα χρειάζεται μια Νέα Εθνική Λαϊκή Ενότητα μέσα στις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί.

Στις 30 & 31 Μαρτίου 2019 διοργανώνεται το 2ο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής. Σε μιά περίοδο έντονων διεργασιών για το χώρο της δημοκρατικής παράταξης και της κεντροαριστεράς, αλλά και για τους άλλους πολιτικούς χώρους αριστερά και δεξιά του ΚΙΝΑΛ.  Με μιά καταρεύουσα κυβέρνηση, που στηρίζεται σε δεκανίκια, με ένα πρωθυπουργό σε απόγνωση, που προς διάσωση του, συνεργάζεται με τους πάντες, με ακροδεξιούς, με γυρολόγους και με τον κάθε φύσης ''φιλότιμο'' πολιτικό τυχοδιώκτη όλου του πολιτικού φάσματος. Και από την άλλη, την Μητσοτακική δεξιά, προ των πυλών της κυβερνητικής εξουσίας, χωρίς σοβαρή κυβερνητική πρόταση, στην οποία το πρώτο χέρι έχουν πάρει όλα τα δεξιά στοιχεία, παραγκωνίζοντας τους κεντροδεξιούς νεοδημοκράτες.

Ήρθε η ώρα του Κινήματος Αλλαγής.

Τώρα είναι η ώρα, αυτή την κρίσιμη ώρα για την χώρα, την κρίσιμη ώρα για την κοινωνία, τώρα είναι που χρειάζονται περισσότερο από ποτέ, ισχυρά πολιτικά Κίνημα Αλλαγής που θα διασφαλίσει την αυτονομία της πολιτικής.

Γιατί τίποτα δεν θα είναι στο μέλλον, όπως το γνωρίσαμε στο παρελθόν. Τα πάντα θα αλλάξουν, στα κόμματα, στη λειτουργία του πολιτεύματος, στη Βουλή, στα συνδικάτα, στη κοινωνία.

Ας χτίσουμε λοιπόν κάτι καινούργιο και υγιές. Παράλληλα ας δημιουργήσουμε προοπτικές για  χτίσουμε μια καινούργια και υγιή Ελλάδα, όπου όμως σ’ αυτή την Ελλάδα, πέρα από την αυτονομία της πολιτικής, οφείλουμε να διασφαλίσουμε ισχυρά πολιτικά κόμματα, παράλληλα με το δικό μας, ισχυρή Αυτοδιοίκηση, ισχυρά και σύγχρονα μαζικά κινήματα, ισχυρά και άξια να εκπροσωπούν τους εργαζόμενους συνδικάτα.

Η χώρα μας έχει ανάγκη από μία μεγάλη ανατροπή. Μία μεγάλη ανατροπή υπέρ του δημοσίου ήθους, υπέρ της διαφάνειας, υπέρ του δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου. Για αυτό είναι αναγκαίες οι κόκκινες γραμμές. Για αυτό χρειάζεται η ιδεολογία. Κι έχουν άμεση σχέση με την πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος.

Τι Κίνημα Αλλαγής θέλουμε;

Ποιες κοινωνικές δυνάμεις εκφράζουμε;

Ποιες κοινωνικές συμμαχίες επιδιώκουμε;

Το συνέδριο οφείλει να δώσει απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα.

Γιατί το Κίνημα Αλλαγής έχει ανάγκη από ένα καθαρό κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα.

Δεν υπάρχει μέλλον για ένα άνευρο και ευέλικτο κόμμα που επιδιώκει συμπληρωματικούς ρόλους σε εξουσία παντός καιρού.

Δεν υπάρχει μέλλον για ένα μικρό και φοβικό κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται σαν δημοκρατική παράσταση και κεντροαριστερά, στην αριστερή πλευρά του πολιτικού κέντρου, αλλά στην ουσία πελαγοδρομεί χωρίς  να έχει  οριοθετήσει σαφές πολιτικό στίγμα,  αν και μπορώ να πω ότι πρόσφατα το ξεκινήσαμε δυναμικά.

Πιστεύω ακράδαντα ότι το Κίνημα Αλλαγής έχει το ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο και πάνω απ’ όλα έχει τα στελέχη, έχει τον πλούσιο παρελθόν του , τη δύναμη, τις γνώσεις, την πολιτική εμπειρία και την καταξίωση σε μακροχρόνιους κοινωνικούς αγώνες, έτσι ώστε να διεκδικήσει αποφασιστικά την πολιτική ηγεμονία σε ένα νέο προοδευτικό εγχείρημα για την χώρα μας.

Πιστεύω ακράδαντα, ότι η χώρα έχει ανάγκη από ένα ενωμένο, ισχυρό και πολυσυλλεκτικό Κίνημα Αλλαγής.

Ισχυρό πυλώνα της μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης, του κεντρώου χώρου και της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Όμως, το ξέρετε όλοι, το γνωρίζετε όλοι, δεν θα πω κάτι καινούργιο, είναι αυτό που ξέρω ότι νιώθετε όλοι σας. Είναι σε όλους μας διάχυτη η υπαρξιακή αγωνία. Είναι διάχυτη η αγωνία για το παρόν και το μέλλον του Κινήματος.

Αλλά σας διαβεβαιώ, το ξέρετε επίσης και αυτό, είναι η ίδια αγωνία που έχουν και όλοι εκείνοι που δεν είναι σήμερα εδώ. Που για τον άλφα ή βήτα λόγο έχουν διαφοροποιηθεί. Και έχουν όλες τις προθέσεις να επανεξετάσουν τη θέση τους. Να ξαναγκαλιάσουν την μεγάλη δημοκρατική μας παράταξη. Το εισπράττω στην καθημερινή μου επικοινωνία, ως υποψήφιος βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, με την κοινωνία της Πρέβεζας, με ανθρώπους που ήταν μαζί μας και είναι διατεθειμένοι να επιστρέψουν.

Και πιστεύω ότι εμείς οφείλουμε να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για να χτίσουμε γέφυρες επικοινωνίας και συνεύρεσης.

Δεν έπαψαν να είναι προοδευτικοί και δημοκρατικοί πολίτες εκείνοι που απομακρύνθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΝΑΛ, είτε προς τ'  αριστερά, είτε προς τα δεξιά. Είναι πολιτικό λάθος να τους γυρνάμε την πλάτη και να τους κατηγορούμε. Δεν φταίνε οι πολίτες που απομακρύνθηκαν από εμάς. Φταίνε οι πολιτικές μας και η συμπεριφορά μας που τους έδιωξαν. Κανείς δεν μας περισσεύει. Ιδιαίτερα εκείνοι που για δεκαετίες έδωσαν τη ζωή τους με συνέπεια και εντιμότητα στον κοινό μας αγώνα. Και αυτοί σήμερα είναι εκείνοι που αισθάνονται καλώς ή κακώς έτσι όμως αισθάνονται, ότι βρίσκονται άστεγοι έξω από το δικό τους σπίτι. και είναι προδιατεθημένοι να επιστρέψουν και εμεις πρέπει να τους αγκαλιάσουμε και να τους δεχθούμε, γιατί δεν περισσεύει κανείς μας.

Σήμερα λοιπόν χρειάζεται μια Νέα Εθνική Λαϊκή Ενότητα μέσα στις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια μεγάλη προοδευτική Αλλαγή. Έχει ανάγκη από ένα ισχυρό προοδευτικό πόλο. Από ένα προοδευτικό πλειοψηφικό ρεύμα και η πολιτική πρόκληση για το ΚΙΝΛ, όπως εγώ και πολλοί άλλοι το θέλουμε, είναι ακριβώς αυτή, να πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για την μεγάλη προοδευτική παράταξη στην Ελλάδα.

Επεκτείνοντας τον προβληματισμό μου λέω ότι, επιτέλους, ήρθε η ώρα, να ορισθούν κόκκινες γραμμές, σε σχέση με την κοινωνία και τις αναγκαιότητες της, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει καν προσεγγίσει. Λέω και λέμε:

ΌΧΙ στη συνεχή και μονομερή, άδικη ανακατανομή των βαρών.

Διαρκή προσπάθεια για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.

ΟΧΙ σε νέα οριζόντια δημοσιονομικά μέτρα.

ΟΧΙ στη συνεχή αύξηση του κόστους ζωής. Ειδικά μέτρα και κατά παρέκκλιση του κοινωνικού κεκτημένου της ευρωπαϊκής νομοθεσίας εάν χρειαστεί, δεδομένου ότι η χώρα μας βρίσκεται έτσι κι αλλιώς σε έκτακτη κατάσταση και έτσι και αλλιώς μας ανάγκασαν και μας υποχρέωσαν να κινηθούμε στο όριο της ευρωπαϊκής νομιμότητας με μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο.

ΟΧΙ άλλη ανοχή στην ευνοιοκρατία και τη φοροδιαφυγή.

Ασφάλεια των πολιτών, κράτος δικαίου, προσωπικές ελευθερίες, δημοκρατικά δικαιώματα. Αποφασιστική αντιμετώπιση της βίας, του ρατσισμού ,του φασισμού και της παράνομης μετανάστευσης.

Ας μην ξεχνάμε όμως και μη το ξεχνάμε ποτέ, ότι πίσω απ’ όλα αυτά, ή πάνω απ’ όλα αυτά, μη ξεχνάμε ότι ο φαύλος κύκλος της ύφεσης υποσκάπτει την δημοκρατική ομαλότητα και ενισχύει τον ευρώ - σκεπτικισμό.

Η διακυβέρνηση οφείλει επίσης να στηρίζεται στο κοινωνικό διάλογο και στη συνεννόηση και όχι στη βίαιη επιβολή της κρατικής βούλησης.

Οφείλει να εγγυάται την ενισχυμένη και ανεξάρτητη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Και εδώ θέλω να σταθώ λίγο περισσότερο, αλήθεια, ποιος ωφελείται από την ισοπέδωση των πολιτικών, την απαξίωση της πολιτικής, της Βουλής, του συνδικαλισμού και της αυτοδιοίκησης;

Ποια συμφέροντα ευνοούνται από μια κοινωνία εύκολης αγανάκτησης; Εδώ είναι ένα ερώτημα για εμάς, για το συνέδριο του KINAΛ που αγωνίστηκε πάντα για την αυτονομία της πολιτικής και των πολιτικών.

Θα επιτρέψουμε στα πάσης φύσεως οικονομικά και εξωθεσμικά συμφέροντα να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, να ανεβοκατεβάζουν πρωθυπουργούς, να ορίζουν υπουργούς και να ακυρώνουν τις πολιτικές επιλογές των πολιτικών κομμάτων και του ελληνικού λαού;

Ως πότε θα επιτρέπουμε στον ανεύθυνο λαϊκισμό να υπονομεύει τις λειτουργίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας;

Σήμερα, χρειαζόμαστε μια ρεαλιστική πολιτική χωρίς να εγκαταλείψουμε την πυξίδα των αξιών και των αρχών μας.

Αποτελεσματικότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές. Αλληλεγγύη και ουσιαστική υποστήριξη όσων αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν και σήμερα  τη χρεοκοπία και τη φτώχεια.

Εδώ και τώρα, να πυροδοτήσουμε με κάθε τρόπο την ανάπτυξη στην οικονομία και ν’ αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά την ανεργία.

Ο αγώνας μας είναι να ανακάμψει η Ελλάδα και οι Έλληνες. Να μην αφήσουμε πίσω μας τις αδύναμες κοινωνικά ομάδες και τους νεόπτωχους που δημιούργησε αυτή η λαίλαπα της κρίσης.

Η Ελλάδα όμως ταυτόχρονα για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα και να μπορέσει να αντέξει, πρέπει να έχει πολιτική σταθερότητα.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για παιχνίδια εξουσίας. Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης και το ΚΙΝΑΛ οφείλει να είναι ο πρωταγωνιστής και ο εγγυητής των εξελίξεων. Ποτέ στην ιστορία μας δεν παίξαμε το ρόλο του κομπάρσου.

Το ΚΙΝΑΛ οφείλει να είναι πόλος σταθερότητας, ασφάλειας και προοπτικής για τη χώρα. Ποτέ στην ιστορία μας δεν επιλέξαμε την πολιτική αστάθεια, την βία, την ένταση, την υπονόμευση της χώρας και των προσπαθειών του λαού.

Ήρθαμε στο παρελθόν στην εξουσία εκφράζοντας το ριζοσπαστισμό της ελληνικής κοινωνίας και υπηρετώντας το αίτημα για αλλαγή. Δεν  ήρθαμε με την σημαία του κυβερνητισμού, της εξουσίας για την εξουσία. Ήρθαμε με την δέσμευση να ασκήσουμε εξουσία στο όνομα του ελληνικού λαού.

Αυτό θα κάνουμε και στο προσεχές μέλλον, γιατί ο ελληνικός λαός, πολύ σύντομα θα μας αποδεχθεί και θα μας δώσει την ευκαιρία να κυβερνήσουμε ξανά. Κουρασμένος από τις όψεις του ιδίου νομίσματος. Τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ του Μητσοτάκη.

Καλώς ανταμώσαμε  και ξαναβρεθήκαμε στους μπαξέδες της δημοκρατικής παράταξης και της κεντροαριστεράς.

Αν και δεν είναι 3 του Σεπτέμβρη, κατά το πως λέει το τραγούδι, ''θα σας ξανάβρω στους μπαξέδες 3 του Σεπτέμβρη να περνάς''.