Εγκαταλελειμμένος
στην ερήμωση έχει αφεθεί ο ιστορικός
χώρος του Σουλίου. Μια επίσκεψη εκεί σε
αποκαρδιώνει. Ετοιμόρροπα σπίτια, και
χαλάσματα με κοπριές ζώων και άγρια
χορτάρια, είναι ότι έχει απομείνει σ'
αυτόν τον τόπο, όπου κάποτε αντιστάθηκαν
οι Σουλιώτες στην τυραννία. Οι πέτρες,
τα ερείπια, δείχνουν ότι το Σούλι έχει
αφεθεί στην τύχη του. Το αποτέλεσμα; Το
Σούλι, ο αιώνιος φωτεινός προδρομικός
φάρος της ελληνικής ελευθερίας, δεν
συμπεριλαμβάνεται στους προορισμούς
των διεθνών τουριστικών γραφείων!
Μεταφέρουν τουρίστες στην περιοχή της
Θεσπρωτίας και της Ηπείρου, αλλά επίσκεψη
στον τόπο, όπου γεννήθηκε και γιγαντώθηκε
η επαναστατική συνείδηση κατά των
Τουρκαλαβανών κατακτητών και ζυμώθηκε
με αίμα η ιδέα της απελευθέρωσης του
Γένους, δεν προβλέπεται. Αν και τα
διδάγματα, από ένα τέτοιο "προσκύνημα",
θα μπορούσαν να είναι πολλά για τον
καταπισμένο πολύπλευρα σύγχρονο κόσμο.
Έτσι φτάνουν κρουαζερόπλοια στην
Ηγουμενίτσα και οι τουρίστες κατευθύνονται
στα Μετέωρα, στην Καλαμπάκα, στη Δωδώνη,
στο Μέτσοβο, στα Σύβοτα, στην Πάργα
κ.λπ., αλλά ποτέ στο Σούλι. Το ίδιο
συμβαίνει και με άλλα γκρουπ τουριστών.
Δε φταίνε, βέβαια, οι τουρίστες. Το
Σούλι, δυστυχώς, πέρα από το όνομά του,
δεν έχει να δείξει παρά μόνο γκρεμισμένα
απομεινάρια. Η σύνδεση του Σουλίου
με την Εγνατία και η αναστήλωση ενός
σπιτιού, δεν φαίνεται ότι είναι αρκετά
για τη συνολική ανάδειξή του. Λησμονήθηκε,
δυστυχώς, ότι "τα γενόμενο στο Σούλι
είναι θαύμα Θεού".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου