Xοπ χοπ, τεμέτερον χιπ χοπ. Μπορεί το ελληνικό χρέος να αναμένεται να
σκαρφαλώσει στα 327 δισεκατομμύρια ευρώ το 2016, αλλά η μάχη για τους 12 πόντους
στη Eurovision είναι άλλη μια ευκαιρία για να «δώσουμε μάθημα ανθρωπιάς στην
οικουμένη». Με τη δύναμη του Πόντου.
Στη χώρα της ουτοπίας τα πάντα
μπορεί να συμβούν. Επιχείρηση «Argo» με απευθείας ανάθεση. Αυτοί που
σνόμπαραν την ποπ κουλτούρα ενός διαγωνισμού τραγουδιού να επιχειρούν να
πουλήσουν ρεβολούτσα και παράδοση. Εκείνοι που αδυνατούν να διαχειριστούν τις
τραγικές διαστάσεις της προσφυγικής κρίσης να ψάχνουν να βρουν σανίδα σωτηρίας
στο ποντιακό ραπ. Θα μπορούσε να είναι κακόγουστο ανέκδοτο, αλλά είναι η φετινή
ελληνική συμμετοχή στη Eurovision. Η απάντηση στα θαυμαστά αποτελέσματα που
μπορεί να έχει το «έντεχνο» μάνατζμεντ ενός δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα στο
κιτς παρελθόν των τεχνοκρατών της γραβάτας και των γκόλντεν μπόις. Ας φτιάξουμε
ενα χιτ που να παραπέμπει στη λαμπρή ποντιακή μουσική παράδοση. Ας επιδοθούμε σε
ιστορικούς παραλληλισμούς. Ας τα ταιριάξουμε όλα μαζί. Ιν δε μιξ. Xοπ χοπ,
τεμέτερον χιπ χοπ.
Στην πατρίδα της καινοτομίας πάντα υπάρχει ευκαιρία
για ρηχό ακτιβισμό και αυτοηρωοποίηση. Μετά την καμπάνια για να δοθεί
βραβείο Νόμπελ στους ήρωες του Αιγαίου, ήρθε η εκστρατεία για «να μιλήσουμε για
όσα ζει ο ελληνικός λαός με τα σκληρά οικονομικά μέτρα και για τον αγώνα των
προσφύγων». Χωρίς φιέστα, χορευτές και σόου αλλά με ποντιακή λύρα, ρυθμό ατσαπάτ
και μηνύματα για την προσφυγιά. Επιτέλους! Θα είναι η πρώτη φορά που εμείς θα
βαράμε το νταούλι και οι Ευρωπαίοι θα χορεύουν. Xοπ χοπ, τεμέτερον χιπ
χοπ.
Στην Ελλάδα του 2016 δείχνουμε ελαφρότητα εκεί που
πρέπει να είμαστε σοβαροί και επιδεικνύουμε σοβαροφάνεια εκεί που υπάρχει χώρος
για ελαφρότητα. «Διπλωμάτες» στα διεθνή φόρουμ, «ανθρωπιστές» στη showbiz.
Κάποιοι μπορεί να έχουν πρόβλημα αισθητικής με το «Utopian Land» και να
προτιμούσαν κάτι από τα indie λουλούδια που ανθούν στη χώρα μας. Άλλοι κάτι πιο
pop και χαρούμενο. Αρκετοί καμιά ζεμπεκιά από εκείνες που ξέρουν να χορεύουν
όσοι ψήνουν το ψάρι και από τις δύο πλευρές. Μπορεί στα πρωινάδικα να ήθελαν
διασκευή σε κάποιο τραγούδι του Παντελή Παντελίδη για να «τιμήσουν τη μνήμη
του». Είναι σίγουρο πως στις μέρες που θα ακολουθήσουν θα υπάρξει δημόσια
διαβούλευση. Xοπ χοπ, τεμέτερον χιπ χοπ.
Ρεβιζιονιστές και
γιουροβιζιονιστές είχαν άλλη άποψη και φρόντισαν η χώρα να πορευθεί στο
δύσκολο δρόμο για τη Στοκχόλμη με πυρρίχιο, ρίμες και ουμανισμό. Ίσως θα έπρεπε
να έχουμε και κάποια γκεστ συμμετοχή από το ράπερ γραμματέα της νεολαίας του
ΣΥΡΙΖΑ, να βολέψουμε και κάποια ατάκα για τον εμφύλιο. Nevermind, προηγείται η
νιρβάνα για το προσφυγικό δράμα, την επόμενη φορά θα διαλογιστούμε για κάτι
καλύτερο. Η αντίληψη πως μπορείς να κάνεις μικροπολιτική με τα δωδεκάρια και να
εκβιάζεις το λαϊκό αίσθημα απευθυνόμενος στα πιο συντηρητικά του ένστικτα δεν
είναι νέα. Είναι πιο παλιά και από το παλιό που κάποιοι καταγγέλλουν. Μνημόνια
μέχρι να σβήσει ο ήλιος; Xοπ χοπ, τεμέτερον χιπ χοπ.
Δημήτρης Αθανασιάδης
www.athensvoice.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου