Ήμουν στη δουλειά και το στομάχι μου παραπονιόταν, είχε
ήλιο και ζέστη που θύμισε καλοκαίρι και μου άνοιξε η όρεξη για θαλλασινά! Ήξερα
αμέσως που θα πάω για να φάω τα καλύτερα, τα πιο φρέσκα και καλομαγειρεμένα
θαλλασινά. Έτσι, λοιπόν, επισκέφθηκα την «Τρελλή Γαρίδα» ή αλλιώς τον
Ζώη.
Η «Τρελλή γαρίδα» είναι από τα πιο παλιά μαγαζιά
στα σοκάκια της πόλη της Πρέβεζας. Έχουν γευτεί τα πιάτα του Ζώη, άνθρωποι από
όλη την Ελλάδα, ηθοποιοί, τραγουδιστές και ότι άλλο μπορείς να σκεφτείς, χωρίς
καμιά υπερβολή! Το καλοκαίρι δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις εύκολα τραπέζι, αλλά
και το χειμώνα ακόμη πρέπει να ξέρεις στο περίπου τι ώρα θα πας για να
προλάβεις.
Είχε ήδη κόσμο όταν πήγα και ο καθένας τους έτρωγε
και κάτι διαφορετικό, αλλά όλοι είχαν ένα κοινό. Την έκφραση της ευχαρίστησης
στο πρόσωπο τους. Βέβαια σ' αυτό βοηθούσε και ο χώρος του Ζώη που είναι άκρως
παραδοσιακός, ζεστός και φιλόξενος, με «θαλασσινά στοιχεία» και νιώθεις σαν να
είσαι στο σπίτι σου. Αφού κάθισα, πήρα στα χέρια μου τον κατάλογο και βλέποντας
τον, κατάλαβα ότι θα χρειαστώ ώρα να αποφασίσω τι θα φάω, οπότε αρχικά πήρα ένα
ποτήρι κρασί.
Έπειτα, διάλεξα τα πιάτια, που από την κατηγορία
των ορεκτικών η επιλογή μου ήταν οι κολοκυθοκεφτέδες, ενώ από θαλασσινά
προτίμησα χταποδάκι, σουπιά και τις περίφημες τρελλές γαρίδες, όλα ψημένα στην
σχάρα.
Αρχικά να πω ότι εχω μια μανία με τους κολοκυθοκεφτέδες. Όπου και
να πάω για φαγητό, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχω αυτό το πιάτο στο τραπέζι!
Μετά από λίγο ήρθαν και μοσχομύριζαν! Δεν γίνεται να κάνω πίσω...
Με μία λέξη, ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟΙ! Ίσως είναι οι πιο
ωραίοι κολοκυθοκεφτέδες που έχω φάει! Πλούσια γεύση, φρεσκότατοι, χωρίς πολλά
λάδια και ότι άλλο περριτό συναντάς πολλές φορές, έλιωναν στο στόμα και η
απόλαυση δεν μπορούσε να σταματήσει στον έναν κολοκυθοκεφτέ! Λογικά είναι
κατανοητό, το τι ακολούθησε...
Και αφού πήρα φόρα να καθαρίσω το πιάτο μου, να τα
και τα 2 άλλα πιάτα! Χταποδάκι και σουπιά σχάρας κυρίες και κύριοι! Έχανα πολλά
που δεν τα είχα δοκιμάσει από τα χέρια του Ζώη τόσο καιρό και απορώ με τον εαυτό μου..δεν ήμουν έτσι εγώ!
που δεν τα είχα δοκιμάσει από τα χέρια του Ζώη τόσο καιρό και απορώ με τον εαυτό μου..δεν ήμουν έτσι εγώ!
Το χταπόδι, ζουμερό και καλοψημένο, φαινόταν η
φρεσκάδα του και η καλή δουλειά του Ζώη. Πέρα του ότι έλιωνε στο στόμα, με έκανε
να πιστεύω ότι όσο χταπόδι είχα φάει μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν ένα μεγάλο
τίποτα μπροστά στην απίστευτη γεύση που μου χάρισε το συγκεκριμένο
πιάτο.
Όσο για την σουπιά έχω να πω ότι ήταν το δυνατό
όπλο της ταβέρνας και του τραπεζιού. Δεν θέλω να αδικήσω τα άλλα 2 πιάτα, αλλά
έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στην σουπιά, και συγκεκριμένα σε ΑΥΤΗ τη σουπιά! Με
λίγα λόγια; Πλούσια γεύση, φουλ νοστιμιάς. Έτρωγα ασταμάτητα, παρόλο που είχα
στο μυαλό μου ότι πρέπει να κάνω χώρο στο στομάχι μου για την Guest Star του
μαγαζιού.
Το σήμα κατατεθέν της ταβέρνας είναι η γαρίδα, που
δεν ξέρω αν είναι τρελλή, εγώ πάντως τρελάθηκα με την γεύση της και πόσο μεγάλη
ήταν, αφού δεν είχα ξαναδεί τόσο μεγάλη γαρίδα!
Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι θα με παιδέψει στο
καθάρισμα. Την κοίταξα απειλητικά, μήπως και φοβηθεί.
Αλλά μου υπένθύμισε με τον τρόπο της ότι ότι είναι
καλό αργεί να γίνει και στην προκειμένη φάση για να την γευτώ έπρεπε να
προσπαθήσω.. πολύ...
Τα κατάφερα! Και ήταν πεντανόστημη! Γευστικότατη,
καλοψημένη.Γειά σου ρε Ζώη μάστορα! Πραγματικά, αν θες να φας θαλασσινό ή ψάρι
παραδοσιακά μαγειρεμένα, η «Τρελλή Γαρίδα» είναι το μέρος που θες.. Ειναι ο ναός
για τους λάτρεις των θαλασσινών.. Και αυτός παρακάτω είναι ο Ζώης, ο ΜΑΣΤΟΡΑΣ,
μαζί με ένα κέφαλο..που θα είναι το επόμενο πιάτο που θα φάω, το σ/κ που θα
επισκεφτώ την «Τρελλή Γαρίδα» ξανά. Δεν θα μου γλυτώσει..
Θα το βρείτε εύκολα στην οδό Ανδριανουπόλεως 7,
στην Πρέβεζα. Βέβαια, αν δεν είσαι απ΄την Πρέβεζα και ρωτήσεις κάποιον ντόπιο
που είναι ο Ζώης, όλοι θα ξέρουν να σου πουν.και θα σε
καθοδηγήσουν.
Ιωάννα Συμεωνίδου
Φωτογραφία: Μιχάλης
Νικολαΐδης
www.joinmagazine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου